-
561.《赠广利大师歌》 唐·吴融
化人之心固甚难,自化之心更不易。
化人可以程限之,自化元须有其志。
在心为志者何人,今日得之于广利。 -
562.《御沟柳》 唐·杜荀鹤
律到御沟春,沟边柳色新。
细笼穿禁水,轻拂入朝人。
日近韶光早,天低圣泽匀。
谷莺栖未稳,宫女画难真。
楚国空摇浪,隋堤暗惹尘。
如何帝城里,先得覆龙津。 -
563.《赠题兜率寺闲上人院》 唐·杜荀鹤
人间寺应诸天号,真行僧禅此寺中。
百岁有涯头上雪,万般无染耳边风。
挂帆波浪惊心白,上马尘埃翳眼红。
毕竟浮生谩劳役,算来何事不成空。 -
564.《洛阳吟(时大驾在蜀,巢寇未平,洛中寓居作七言)》 唐·韦庄
万户千门夕照边,开元时节旧风烟。
宫官试马游三市,舞女乘舟上九天。
胡骑北来空进主,汉皇西去竟升仙。
如今父老偏垂泪,不见承平四十年。 -
565.《题安定张使君》 唐·韦庄
器度风标合出尘,桂宫何负一枝新。
成丹始见金无滓,冲斗方知剑有神。
愤气不销头上雪,政声空布海边春。
中兴若继开元事,堪向龙池作近臣。 -
566.《谒蒋帝庙》 唐·韦庄
建业城边蒋帝祠,素髯清骨旧风姿。
江声似激秦军破,山势如匡晋祚危。
残雪岭头明组练,晚霞檐外簇旌旗。
金陵客路方流落,空祝回銮奠酒卮。 -
567.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
568.《夏口行寄婺州诸弟》 唐·韦庄
回头烟树各天涯,婺女星边远寄家。
尽眼楚波连梦泽,满衣春雪落江花。
双双得伴争如雁,一一归巢却羡鸦。
谁道我随张博望,悠悠空外泛仙槎。 -
569.《咸阳怀古》 唐·韦庄
城边人倚夕阳楼,城上云凝万古愁。
山色不知秦苑废,水声空傍汉宫流。
李斯不向仓中悟,徐福应无物外游。
莫怪楚吟偏断骨,野烟踪迹似东周。 -
570.《赠峨嵋山弹琴李处士》 唐·韦庄
峨嵋山下能琴客,似醉似狂人不测。
何须见我眼偏青,未见我身头已白。
茫茫四海本无家,一片愁云飏秋碧。 -
571.《咸阳怀古》 唐·韦庄
城边人倚夕阳楼,城上云凝万古愁。
山色不知秦苑废,水声空傍汉宫流。
李斯不向仓中悟,徐福应无物外游。
莫怪楚吟偏断骨,野烟踪迹似东周。 -
572.《赠峨嵋山弹琴李处士》 唐·韦庄
峨嵋山下能琴客,似醉似狂人不测。
何须见我眼偏青,未见我身头已白。
茫茫四海本无家,一片愁云飏秋碧。 -
573.《蓟北书事》 唐·张蠙
度碛如经海,茫然但见空。
戍楼承落日,沙塞碍惊蓬。
暑过燕僧出,时平虏客通。
逢人皆上将,谁有定边功。 -
574.《塞下曲》 唐·张蠙
边事多更变,天心亦为忧。
胡兵来作寇,汉将也封侯。
夜烧冲星赤,寒尘翳日愁。
无门展微略,空上望西楼。 -
575.《吊万人冢》 唐·张蠙
兵罢淮边客路通,乱鸦来去噪寒空。
可怜白骨攒孤冢,尽为将军觅战功。 -
576.《别友人》 唐·黄滔
已喜相逢又怨嗟,十年飘泊在京华。
大朝多事还停举,故国经荒未有家。
鸟带夕阳投远树,人冲腊雪往边沙。
梦魂空系潇湘岸,烟水茫茫芦苇花。 -
577.《和吴学士对春雪献韦令公次韵》 唐·黄滔
春雪下盈空,翻疑腊未穷。
连天宁认月,堕地屡兼风。
忽误边沙上,应平火岭中。
林间妨走兽,云际落飞鸿。 -
578.《归思》 唐·黄滔
蓟北风烟空汉月,湘南云水半蛮边。
寒为旅雁暖还去,秦越离家可十年。 -
579.《忆牡丹》 唐·徐夤
绿树多和雪霰栽,长安一别十年来。
王侯买得价偏重,桃李落残花始开。
宋玉邻边腮正嫩,文君机上锦初裁。
沧洲春暮空肠断,画看犹将劝酒杯。 -
580.《送王校书往清源》 唐·徐夤
南国贤侯待德风,长途仍借九花骢。
清歌早贯骊龙颔,丹桂曾攀玉兔宫。
杨柳堤边梅雨熟,鹧鸪声里麦田空。
吟诗台上如相问,与说蟠溪直钓翁。