-
101.《满江红(杨花)》 宋·陈策
倦绣人间,恨春去、浅颦轻掠。
章台路,雪粘飞燕,带芹穿幕。
委地身如游子倦,随风命似佳人薄。
欢此花、飞后更无花,情怀恶。 -
102.《谒金门·杨花落》 宋·李清臣
杨花落,燕子横穿朱阁。
苦恨春醪如水薄,闭愁无处着。
绿野带红山落角,桃杏参差残萼。
历历危樯沙外泊,东风晚来恶。 -
103.《吊古战场文》 唐·李华
浩浩乎,平沙无垠,夐不见人。
河水萦带,群山纠纷。
黯兮惨悴,风悲日曛。
蓬断草枯,凛若霜晨。 -
104.《登泰山记》 清·姚鼐
泰山之阳,汶水西流;其阴,济水东流。
阳谷皆入汶,阴谷皆入济。
当其南北分者,古长城也。
最高日观峰,在长城南十五里。 -
105.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
106.《沧浪静吟》 宋·苏舜钦
独绕虚亭步石矼,静中情味世无双。
山蝉带响穿疏户,野蔓盘青入破窗。
二子逢时犹死饿,三闾遭逐便沉江。
我今饱食高眠外,唯恨澄醪不满缸。 -
107.《西湖春游词七首》 明·吴兆
桥外即当垆,楼阴碧树扶。
水筵移岸酌,越女唱吴歈。
一径穿孤屿,重光带两湖。
匝波舟楫动,处处起鸥凫。
¤ -
108.《山行行歌十首》 宋·周文璞
带浅人家隐树深,嫩晴天色弄云阴。
好风袅袅穿林去,吹散松黄似郁金。 -
109.《晚钟》 宋·赵福元
花洲人别月凉船,烟寺寒鲸隔岸闻。
带雨一声天外落,过江穿破半山云。 -
110.《观楚上人陈处士夜棋》 宋·赵湘
对局清宵解客醺,坐窥玄妙杳难群。
势侵孤烛和秋冷,声隔高梧带雨分。
关外散飞星出汉,水边斜起雁穿云。
无人得见争先意,时被西林宿鸟闻。 -
111.《山馆》 宋·余靖
野馆萧条晚,凭轩对竹扉。
树藏秋色老,禽带夕阳归。
远岫穿云翠,畬田得雨肥。
渊明谁送酒,残菊绕墙飞。 -
112.《翰林将指下学峡宾声叟为诸友先雨雪载途民亦》 宋·方逢振
空山雪片大如盘,有客远在孤馆眠。
翰林喝马不到地,白帝叱驭亲行鞭。
疾驱滕六笞飞廉,六花急舞狂且颠。
玉皇香案口读宣,深衣大带依然仙。 -
113.《石牛行》 宋·李思衍
寒牛觳觫秋江烟,五丁担落石一拳。
惊涛拍岸撼不动,夕阳老背从鸦眠。
天荒地老煮白石,顽懒不过苍苔田。
腾腾卧地带佛性,尚肯远护风涛船。 -
114.《留题碧落洞》 宋·廖君玉
一洞清虚锁茂林,我来寻访叹何深。
游人刻石有兴废,流水穿岩无古今。
岭上烟云长带雨,路旁松桂日成阴。
到难未得言归去,且对金樽满满斟。 -
115.《喜雨望巴罗二山》 宋·罗点
叔元不冠椎两髽,萦青绾绿如堆鸦。
{上髟下监}鬖远望毛发古,日日惟闻餐暮霞。
吾家公远更清绝,带眼不穿衣不结。
好风吹袂任飘摇,夜夜惟闻弄明月。 -
116.《此君亭歌》 宋·毛渐
玉堂视草儒林翁,暂凭熊轼来江东。
政成暇日开宴席,选胜共诣金仙宫。
幽亭虚敞竹森耸,低徊映日清阴重。
静坐爱此君,乃知雅尚人情同。 -
117.《广德早行》 宋·潘希白
草屦穿篱过,衣湿槿花露。
千里浙东人,今踏江南路。
晓程犹带夜,众星照高树。
家中犹未醒,梦我青云去。 -
118.《潇湘渔父歌》 宋·唐人鉴
乾淳老人气岳岳,破冠穿履行带索。
撑肠拄肚书万卷,临风欲言牙龄落。 -
119.《歌一首》 宋·潇湘渔父
乾淳老人气岳岳,破冠穿履行带索。
撑肠拄肚书万卷,临风欲言牙齿落。 -
120.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。