-
121.《拟王维偶然作》 宋·梅尧臣
嵇康任天姓,傲散喜端居。
自云安卑者,窃比老庄欤。
一月十五日,头面忘洗梳。
危坐恣搔虱,於时懒作书。 -
122.《冬雷》 宋·梅尧臣
上帝设号令,隐其南山下。
震发固有时,曷常事凭怒。
春以动含生,夏以奋风雨。
冬其息不用,藏在黄厚土。 -
123.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
124.《送吕冲之司谏使北》 宋·梅尧臣
虏人多窃朝廷礼,译者交传应对辞。
羊酪调羹尊汉使,氈堂举酒见阏氏。
曚曚白日穿云出,漭漭黄沙作雾吹。
知去燕京几千里,胡笳乱动月明时。 -
125.《柳集亡食虾蟆诗因有作》 宋·晁说之
我读柳侯诗,不见虾蟆篇。
所亡谅非一,抚卷为慨然。
不应流落人,吟咏亦不前。
问尔胸中奇,何以能弃捐。 -
126.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。 -
127.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
128.《铜雀瓦砚歌一首谢林法曹》 宋·刘克庄
凉林贼烧洛阳宫,黄屋迁播侨邺中。
兵驱椒房出複壁,帝不能救忧及躬。
台下役夫皆菜色,台上美人如花红。
九州战血丹野草,不闻鬼哭闻歌钟。 -
129.《寄满子权》 宋·王令
西北风吹数纸诗,神门枢钥鬼关机。
九原黄土英灵活,万古青天霹雳飞。
我是懦夫无壮志,近思近日窃余辉。
高楼暮插晴空肋,东望君心著翅归。 -
130.《寄满子权》 宋·王令
吾爱子权诗,苦嚼味不尽。
穷思欲名状,百比无一近。
初如贪追兵,屡请忽许进。
旗旄左右幢,戟剑後先刃。 -
131.《过扬子江》 宋·王令
长江来何从,远自西极詹。
中破蜀山流,始与巴水兼。
川原日混合,泪射势益严。
奔浑万里流,不自顷刻淹。 -
132.《谢束丈见赠》 宋·王令
贱生不自辰,亲没身孤零。
家无一棱田,不得农以耕。
巧智不迨人,工贾难自名。
妄来觑文字,朱墨纷纵横。 -
133.《登闻鼓诗》 宋·毛滂
九重赤涂高如天,四海黔首纷於蝝。
众屧望天若无路,区区有意常能宣。
乃知听卑四聪达,万里呻笑如邮传。
朝阳门外登闻鼓,鼓下章飞如急雨。 -
134.《息壤》 宋·苏辙
江上寒沙薄如席,一夕坟起成高丘。
江流倾转力不胜,左啮右吐非自由。
南郡城南独何者,平地生长殊不休。
当中屋背不盈尺,深入百丈皆石楼。 -
135.《次韵刘泾见寄》 宋·苏辙
天之苍苍亦何有,亦有云汉为之章。
人生混沌一气耳,嘿嘿何用知肺肠。
孔公孟子巧言语,剖瓢插竹吹笙簧。
含宫吐角千万变,坐令隐伏皆形相。 -
136.《之南丰道上寄介甫》 宋·曾巩
应逮冒烦暑,驱驰山水间。
泥泉沃渴肺,沙风吹汗颜。
疲骖喘沫白,殆仆负肩殷。
仰嗟旱云高,俯爱芳陂潺。 -
137.《送龚实之赴官南安十韵》 宋·黄公度
气合论文地,魂销惜别筵。
离亭芳草外,飞盖落花前。
北阙旧通籍,南州先著鞭。
却诜丹桂早,莱子彩衣鲜。 -
138.《还家》 宋·黄公度
黎明呼羸僮,拄策渡野水。
轻岚翳初日,古道步平砥。
麦陇黄四出,松竹翠相倚。
人间春告尽,岩色秀未已。 -
139.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。 -
140.《寄竹隐先生孙应时》 宋·刘过
苏州酒滴如真珠,公能醉之酒百壶。
得间政恐不来尔,来则倒屣相与俱。
江山绕楼诗句好,奔走万变同驰驱。
大书小草各有能,雷雹震耀莺花姝。