-
81.《题颜景彝八窗玲珑》 宋·文天祥
吾闻开十牖,不及一户明。
泰宇有天光,八荒尽夷庚。 -
82.《瓮牖吟》 宋·邵雍
瓮破已甘弃,言收用有方。
用时须藉口,照处便安床。
不假轩窗力,能回日月光。
清平卧其下,自可比羲皇。 -
83.《余泛舟不能具舫创为隆蓬加牖户焉》 宋·叶适
虽然一桨匆匆去,也要身宽对好山。
新拗蓬窗高似屋,诸峰献状住中间。 -
84.《西江月 赋陶九成瓷牖朝光书室》 元·邵亨贞
土室融融曙色,山窗晏晏春眠。
东风和气满壶天。
依约镜奁初展。
晴散茅檐云彩,*浮纸帐香烟。
一枝花影弄婵娟。
染就素罗团扇。 -
85.《西江月 赋陶九成瓷牖朝光书室》 元·邵亨贞
土室融融曙色,山窗晏晏春眠。
东风和气满壶天。
依约镜奁初展。
晴散茅檐云彩,*浮纸帐香烟。
一枝花影弄婵娟。
染就素罗团扇。 -
86.《竹筩养梅置窗间》 宋·邓深
竹与梅为友,梅非竹不宜。
截筩存老节,折树冻疏枝。
静牖初安睡,清泉满注时。
暗香披拂外,细细觉风味。 -
87.《夏日晖上人房别李参军崇嗣》 唐·陈子昂
四十九变化,一十三死生。
翕忽玄黄里,驱驰风雨情。
是非纷妄作,宠辱坐相惊。
至人独幽鉴,窈窕随昏明。 -
88.《南山家园林木交映盛夏五月幽然清凉独坐思远率成十韵》 唐·陈子昂
寂寥守寒巷,幽独卧空林。
松竹生虚白,阶庭横古今。
郁蒸炎夏晚,栋宇閟清阴。
轩窗交紫霭,檐户对苍岑。 -
89.《下途归石门旧居》 唐·李白
吴山高,越水清,握手无言伤别情。
将欲辞君挂帆去,离魂不散烟郊树。
此心郁怅谁能论,有愧叨承国士恩。
云物共倾三月酒,岁时同饯五侯门。 -
90.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
91.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
92.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
93.《新构亭台,示诸弟侄》 唐·白居易
平台高数尺,台上结茅茨。
东西疏二牖,南北开两扉。
芦帘前后卷,竹簟当中施。
清泠白石枕,疏凉黄葛衣。 -
94.《酬任畴协律夏中苦雨见寄》 唐·姚合
银汉波澜溢,经旬雨未休。
细听宜隔牖,远望忆高楼。
风急飘还断,云低落更稠。
走童惊掣电,饥鸟啄浮沤。 -
95.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
96.《归山作》 唐·护国
喧静各有路,偶随心所安。
纵然在朝市,终不忘林峦。
四皓将拂衣,二疏能挂冠。
窗前隐逸传,每日三时看。 -
97.《东飞伯劳歌》 南北朝·萧衍
东飞伯劳西飞燕,黄姑织女时相见。
谁家女儿对门居,开颜发艳照里闾。
南窗北牖挂明光,罗帷绮箔脂粉香。
女儿年几十五六,窈窕无双颜如玉。
三春已暮花从风,空留可怜与谁同。 -
98.《消息(同前自过腔,即越调永遇乐端午)》 宋·晁补之
红日葵开,映墙遮牖,小斋端午。
杯展荷金,簪抽笋玉,幽事还数。
绿窗纤手,朱奁轻缕。
争斗彩丝艾虎。 -
99.《水调歌头(和人新堂)》 宋·毛幵
小筑百年计,雅志几人成。
乱山深处,烟雨面面对萦青。
巾屦方安吾土,花木仍供真赏,邻有阮嵇生。
岁月抛身外,尘事更无营。 -
100.《谒金门》 宋·赵彦端
春似绣。
不是别离时候。
滴尽黄昏残刻漏。
月高花影昼。
好在画屏金兽。
深琐粉窗兰牖。
溪水南来堪问否。
几时离渡口。