-
121.《春晴》 宋·李洪
佳晴游侣赏秾华,免使纶巾雨垫纱。
苒苒芳塘遍春草,溶溶流水蘸桃花。
閒官尚许亲黄卷,学道安能佩紫霞。
多病无心与春竞,窗前静听晚蜂衙。 -
122.《赵资政建三层楼中层藏书》 宋·楼钥
危楼杰立潭府雄,仰望惊瞿何穹窿。
擎以八柱真良工,恍如木天移海东。
扶栏三级横复纵,八窗交映光玲珑。
更上一层迥不同,历览万象俱空濛。 -
123.《夜坐读书闻瓶梅之香口占五绝》 宋·赵蕃
旧说春寒花较迟,况今冰雪已逾时。
一枝借得书窗暖,未许游蜂戏蝶知。 -
124.《再题》 宋·赵蕃
旧岁只五日,晚梅能机枝。
婆娑一尊酒,陶冶数篇诗。
窗静游蜂寂,檐深立雀窥。
书斋寂寞里,藉尔对支颐。 -
125.《雪中读诚斋荆溪诸集成古诗二十韵奉寄并呈吴》 宋·赵蕃
云埋怀玉山,风断群玉府。
霰声欻成跳,雪陈翻已舞。
槎牙粲瑶林,突兀森琼户。
山差丈人行,鸟绝兄弟语。 -
126.《陋居五咏·池馆》 宋·汪莘
丈室明松窗,水竹相因依。
卢橘冬已花,日出黄蜂飞。
爱此禅房幽,不踏市朝机。
时观彼苍意,常与人愿违。
彼苍不可会,青山又斜晖。 -
127.《觉际闲坐纪所见》 宋·郑清之
蛛网雨中时恤纬,蜂屯衙后自婴城。
竹根得土笋争长,纸隙受风窗善鸣。 -
128.《饮乐屯庶侄家赋腊梅和陈简斋韵》 宋·刘学箕
释迦黄成禅可夸,色想熏渍霜中葩。
不然安得白玉蕊,而乃幻此黄金花。
信知造化真有法,蜂须酿蜜蜜酿蜡。
蜡凝花房丰不腴,桃李漫山焉可如。 -
129.《雪峰道院》 宋·程公许
琅函真筌何所云,丈人嵯峨五岳尊。
矞云护耀魄宝,宝绳夜低天市垣。
琼瑶其上矗千仞,冰雪为人醒醉魂。
飞鸿没处杳难辨,饲虎遗迹应犹存。 -
130.《再用出郊韵三首》 宋·吴潜
屈曲蜂房蚁户连,秦筝羯鼓绿窗前。
尽教迫窄无余地,谁道虚空有剩天。
是处画堂余燕雀,几家高屋画貂蝉。
闲阶细草蛩声急,极目烟波正渺然。 -
131.《西岩》 宋·蒲寿宬
石路层层碧藓花,矮窗低户足烟霞。
愁闻独鹤悲寒角,静阅群蜂凑晚衙。
野菜旋挑奚待糁,石泉新汲自煎茶。
炉熏销尽抛书卷,閒倚阑干看日斜。 -
132.《书与士瞻上人十首》 宋·仇远
笔砚生涯独善身,一区花竹四时春。
无求莫问朝廷事,有耻难交市井人。
帘外乌衣飞上下,窗前蜂蕊结轮囷。
鉴如居士东邻住,肯借霜豪为写真。 -
133.《草虫图》 宋·仇远
昨夜南山雷雨霁,蛰室初开百虫起。
草夭菜秀蒲柳长,生意森然随气使。
阴阳变态足纤巧,分得余妍归画史。
野蜂采蜜花房里,官蛙瞠目莎池底。 -
134.《紫荆花》 宋·董嗣杲
繁蕊粘条簇茜尘,挨墙傍壁烁荒榛。
风传兄弟知何乐,雨喷精神老此春。
眼底叶窗枝有艳,根头花盛树无身。
野草芳若省枯易,肯厌游蜂来蜜频。 -
135.《种菊》 宋·张镃
今年植菊良寡谋,丛萎满望如田畴。
黄深白浅欠旌别,未表劲净专高秋。
初移风雨连朝恶,才到暄晴骤开却。
铺毡未暇坐观嬉,携筇粗放行吟乐。 -
136.《春日即事》 宋·王镃
清斋饭罢一瓯茶,静听山蜂报早衙。
日色弄阴云去住,楮窗香润落藤花。 -
137.《山居》 宋·陈宓
山深尘事绝,物静壮心降。
蚁度轻移履,蜂迷为穴窗。
霜晖疑皓月,风月类翻江。
有客来何处,应寻居士庞。 -
138.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
139.《顿寒怀单祥卿教论》 宋·戴表元
霜花一夜白,风叶满村黄。
欲出岁华老,相思江水长。
留枝庶鹊户,存蜜补蜂粮。
想见山行处,开窗新酒香。 -
140.《遣兴次韵》 宋·邓深
山阁舂容丈尺间,元无俗事挠清闲。
有时把笔抄新句,整日开窗对旧山。
叶帐静看青似染,禽言细听字终蛮。
可怜蜂子尊王意,每到衙时似趁班。