-
341.《趋翰苑遭诬构四十六韵》 唐·李绅
九五当乾德,三千应瑞符。
纂尧昌圣历,宗禹盛丕图。
画象垂新令,消兵易旧谟。
选贤方去智,招谏忽升愚。 -
342.《采珠行》 唐·鲍溶
东方暮空海面平,骊龙弄珠烧月明。
海人惊窥水底火,百宝错落随龙行。
浮心一夜生奸见,月质龙躯看几遍。 -
343.《赠常州院僧》 唐·姚合
一住毗陵寺,师应只信缘。
院贫人施食,窗静鸟窥禅。
古磬声难尽,秋灯色更鲜。
仍闻开讲日,湖上少鱼船。 -
344.《和厉玄侍御题户部李相公庐山西林草堂》 唐·姚合
茅屋临江起,登庸复应期。
遥知归去日,自致太平时。
幽药禅僧护,高窗宿鸟窥。
行人尽歌咏,唯子独能诗。 -
345.《赠茅山高拾遗蔓》 唐·章孝标
人皆贪禄利,白首更营营。
若见无为理,兼忘不朽名。
幽禽窥饭下,好药入篱生。
梦觉幽泉滴,应疑禁漏声。 -
346.《游天台山》 唐·张祜
崔嵬海西镇,灵迹传万古。
群峰日来朝,累累孙侍祖。
三茅即拳石,二室犹块土。
傍洞窟神仙,中岩宅龙虎。 -
347.《洞房燕》 唐·张祜
清晓洞房开,佳人喜燕来。
乍疑钗上动,轻似掌中回。
暗语临窗户,深窥傍镜台。
新妆正含思,莫拂画梁埃。 -
348.《游天台山》 唐·张祜
崔嵬海西镇,灵迹传万古。
群峰日来朝,累累孙侍祖。
三茅即拳石,二室犹块土。
傍洞窟神仙,中岩宅龙虎。 -
349.《洞房燕》 唐·张祜
清晓洞房开,佳人喜燕来。
乍疑钗上动,轻似掌中回。
暗语临窗户,深窥傍镜台。
新妆正含思,莫拂画梁埃。 -
350.《和刘补阙秋园寓兴六首》 唐·雍陶
水木夕阴冷,池塘秋意多。
庭风吹故叶,阶露净寒莎。
愁燕窥灯语,情人见月过。
砧声听已别,虫响复相和。 -
351.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
352.《雪中书怀》 唐·杜牧
腊雪一尺厚,云冻寒顽痴。
孤城大泽畔,人疏烟火微。
愤悱欲谁语,忧愠不能持。
天子号仁圣,任贤如事师。 -
353.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
354.《雪中书怀》 唐·杜牧
腊雪一尺厚,云冻寒顽痴。
孤城大泽畔,人疏烟火微。
愤悱欲谁语,忧愠不能持。
天子号仁圣,任贤如事师。 -
355.《村行》 唐·杜牧
春半南阳西,柔桑过村坞。
袅袅垂柳风,点点回塘雨。
蓑唱牧牛儿,篱窥蒨裙女。
半湿解征衫,主人馈鸡黍。 -
356.《华清宫三十韵》 唐·杜牧
绣岭明珠殿,层峦下缭墙。
仰窥丹槛影,犹想赭袍光。
昔帝登封后,中原自古强。
一千年际会,三万里农桑。 -
357.《书情》 唐·杜牧
谁家洛浦神,十四五来人。
媚发轻垂额,香衫软著身。
摘莲红袖湿,窥渌翠蛾频。
飞鹊徒来往,平阳公主亲。 -
358.《分司东都寓居履道叨承川尹刘侍郎大夫恩知上四十韵》 唐·杜牧
命世须人瑞,匡君在岳灵。
气和薰北陆,襟旷纳东溟。
赋妙排鹦鹉,诗能继鶺鴒.蒲亲香案色,兰动粉闱馨。
周孔传文教,萧曹授武经。 -
359.《姑孰官舍》 唐·许浑
草生宫舍似闲居,雪照南窗满素书。
贫后始知为吏拙,病来还喜识人疏。
青云岂有窥梁燕,浊水应无避钓鱼。
不待秋风便归去,紫阳山下是吾庐。 -
360.《九日》 唐·李商隐
曾共山翁把酒时,霜天白菊绕阶墀。
十年泉下无人问,九日樽前有所思。
不学汉臣栽苜蓿,空教楚客咏江蓠。
郎君官贵施行马,东阁无因再得窥。