-
401.《镜中别业二首(一作镜湖西岛闲居)》 唐·方干
寒山压镜心,此处是家林。
梁燕窥春醉,岩猿学夜吟。
云连平地起,月向白波沈。
犹自闻钟角,栖身可在深。 -
402.《赠夏侯评事》 唐·方干
傍窥盛德与高节,缅想应无前后人。
讲论参同深到骨,停腾姹女立成银。
棋功过却杨玄宝,易义精于梅子真。
朱紫侯门犹不见,可知岐路有风尘。 -
403.《清溪江令公宅》 唐·罗隐
蛮笺象管夜深时,曾赋陈宫第一诗。
宴罢风流人不见,废来踪迹草应知。
莺怜胜事啼空巷,蝶恋馀香舞好枝。
还有往年金甃井,牧童樵叟等闲窥。 -
404.《建康》 唐·罗隐
潮平远岸草侵沙,东晋衰来最可嗟。
庾舅已能窥帝室,王都还是预人家。
山寒老树啼风曲,泉暖枯骸动芷牙。
欲起九原看一遍,秦淮声急日西斜。 -
405.《投浙东王大夫二十韵》 唐·罗隐
越岭千峰秀,淮流一派长。
暂凭开物手,来展济时方。
旧迹兰亭在,高风桂树香。
地清无等级,天阔任徊翔。 -
406.《东韦曲野思》 唐·唐彦谦
淡雾轻云匝四垂,绿塘秋望独颦眉。
野莲随水无人见,寒鹭窥鱼共影知。
九陌要津劳目击,五湖闲梦诱心期。
孤灯夜夜愁欹枕,一觉沧洲似昔时。 -
407.《燕》 唐·郑谷
年去年来来去忙,春寒烟暝渡潇湘。
低飞绿岸和梅雨,乱入红楼拣杏梁。
闲几砚中窥水浅,落花径里得泥香。
千言万语无人会,又逐流莺过短墙。 -
408.《赠易卜崔江处士(袁州)》 唐·韩偓
白首穷经通秘义,青山养老度危时。
门传组绶身能退,家学渔樵迹更奇。
四海尽闻龟策妙,九霄堪叹鹤书迟。
壶中日月将何用,借与闲人试一窥。 -
409.《赠易卜崔江处士(袁州)》 唐·韩偓
白首穷经通秘义,青山养老度危时。
门传组绶身能退,家学渔樵迹更奇。
四海尽闻龟策妙,九霄堪叹鹤书迟。
壶中日月将何用,借与闲人试一窥。 -
410.《宋玉宅》 唐·吴融
草白烟寒半野陂,临江旧宅指遗基。
已怀湘浦招魂事,更忆高唐说梦时。
穿径早曾闻客住,登墙岂复见人窥。
今朝送别还经此,吟断当年几许悲。 -
411.《分水岭》 唐·吴融
两派潺湲不暂停,岭头长泻别离情。
南随去马通巴栈,北逐归人达渭城。
澄处好窥双黛影,咽时堪寄断肠声。
紫溪旧隐还如此,清夜梁山月更明。 -
412.《槎》 唐·吴融
浪痕龙迹老欹危,流落何时别故枝。
岁月空教苔藓积,芳菲长倩薜萝知。
有文在朽人难识,无蠹藏心鸟莫窥。
家近沧浪从泛去,碧天消息不参差。 -
413.《赠道士》 唐·褚载
簪星曳月下蓬壶,曾见东皋种白榆。
六甲威灵藏瑞检,五龙雷电绕霜都。
惟教鹤探丹丘信,不使人窥太乙炉。
闻说葛陂风浪恶,许骑青鹿从行无。 -
414.《长年》 唐·韦庄
长年方悟少年非,人道新诗胜旧诗。
十亩野塘留客钓,一轩春雨对僧棋。
花间醉任黄莺语,亭上吟从白鹭窥。
大盗不将炉冶去,有心重筑太平基。 -
415.《投刑部裴郎中》 唐·黄滔
两榜驱牵别海涔,佗门不合觅知音。
瞻恩虽隔云雷赐,向主终知犬马心。
礼闱后人窥作镜,庙堂前席待为霖。 -
416.《题耿处士林亭》 唐·喻坦之
身向闲中老,生涯本豁然。
草堂山水下,渔艇鸟花边。
窥井猿兼鹿,啼林鸟杂蝉。
何时人事了,依此亦高眠。 -
417.《早春池亭独游三首》 唐·刘象
春意送残腊,春晴融小洲。
蒲茸才簇岸,柳颊已遮楼。
便有杯觞兴,可据羁旅愁。
凫鹥亦相狎,尽日戏清流。 -
418.《江南行》 唐·许昼
江南萧洒地,本自与君宜。
固节还同我,虚心欲待谁。
涧泉傍借响,山木共含滋。
粉腻虫难篆,丛疏鸟易窥。 -
419.《对棋》 唐·李洞
小槛明高雪,幽人斗智棋。
日斜抛作劫,月午蹙成迟。
倚杖湘僧算,翘松野鹤窥。
侧楸敲醒睡,片石夹吟诗。
雨点奁中渍,灯花局上吹。
秋涛寒竹寺,此兴谢公知。 -
420.《感知上刑部郑侍郎》 唐·李洞
寄掩白云司,蜀都高卧时。
邻僧照寒竹,宿鸟动秋池。
帝诵嘉莲表,人吟宝剑诗。
石渠流月断,画角截江吹。