-
81.《贾员外处见中书贾舍人巴陵诗集览之怀旧代书寄赠》 唐·独孤及
海岸望青琐,云长天漫漫。
十年不一展,知有关山难。
适逢阮始平,立马问长安。
取公咏怀诗,示我江海澜。 -
82.《李湖州孺人弹筝歌》 唐·顾况
武帝升天留法曲,凄情掩抑弦柱促。
上阳宫人怨青苔,此夜想夫怜碧玉。
思妇高楼刺壁窥,愁猿叫月鹦呼儿。 -
83.《赠道芬上人(善画松石)》 唐·窦庠
云湿烟封不可窥,画时唯有鬼神知。
几回逢著天台客,认得岩西最老枝。 -
84.《晚春卧病喜振上人见访》 唐·李益
卧床如旧日,窥户易伤春。
灵寿扶衰力,芭蕉对病身。
道心空寂寞,时物自芳新。
旦夕谁相访,唯当摄上人。 -
85.《和崔舍人咏月二十韵》 唐·韩愈
三秋端正月,今夜出东溟。
对日犹分势,腾天渐吐灵。
未高烝远气,半上霁孤形。
赫奕当躔次,虚徐度杳冥。 -
86.《和令狐相公晚泛汉江书怀寄洋州崔侍郎阆州高舍人二曹长》 唐·刘禹锡
雨过远山出,江澄暮霞生。
因浮济川舟,遂作适野行。
郊树映缇骑,水禽避红旌。
田夫捐畚锸,织妇窥柴荆。 -
87.《赠金鹅山人沈师鲁》 唐·卢仝
金鹅山中客,来到扬州市。
买药床头一破颜,撇然便有上天意。
日月高挂玄关深,金膏切淬肌骨异。 -
88.《瀑布寺贞上人院》 唐·郑巢
林疏多暮蝉,师去宿山烟。
古壁灯熏画,秋琴雨润弦。
竹间窥远鹤,岩上取寒泉。
西岳沙房在,归期更几年。 -
89.《题灵隐寺师一上人十韵》 唐·张祜
八十空门子,深山土木骸。
片衣闲自衲,单食老长斋。
道性终能遣,人情少不乖。
樔枸居上院,薜荔俯层阶。 -
90.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
91.《过云居院玄福上人旧居》 唐·皮日休
重到云居独悄然,隔窗窥影尚疑禅。
不逢野老来听法,犹见邻僧为引泉。
龛上已生新石耳,壁间空带旧茶烟。
南宗弟子时时到,泣把山花奠几筵。 -
92.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
93.《奉和袭美伤史拱山人》 唐·陆龟蒙
曾说山栖欲去寻,岂知霜骨葬寒林。
常依净住师冥目,兼事容成学算心。
逋客预斋还梵唱,老猿窥祭亦悲吟。
唯君独在江云外,谁诔孤贞置岘岑。 -
94.《风人诗四首》 唐·陆龟蒙
十万全师出,遥知正忆君。
一心如瑞麦,长作两岐分。
破檗供朝爨,须怜是苦辛。
晓天窥落宿,谁识独醒人。 -
95.《山阳贻友人》 唐·罗邺
性僻多将云水便,山阳酒病动经年。
行迟暖陌花拦马,睡重春江雨打船。
闲弄玉琴双鹤舞,静窥庭树一猱悬。
结茅更莫期深隐,声价如今满日边。 -
96.《夏日登友人书斋林亭》 唐·杜荀鹤
暑天长似秋天冷,带郭林亭画不如。
蝉噪槛前遮日竹,鹭窥池面弄萍鱼。
抛山野客横琴醉,种药家僮踏雪锄。
众惜君才堪上第,莫因居此与名疏。 -
97.《将之蜀别友人》 唐·李洞
嘉陵雨色青,澹别酌参苓。
到蜀高诸岳,窥天合四溟。
书来应隔雪,梦觉已无星。
若遇多吟友,何妨勘竺经。 -
98.《秋日同觉公上人眺慈恩塔六韵》 唐·李洞
九级耸莲宫,晴登袖拂虹。
房廊窥井底,世界出笼中。
照牖三山火,吹铃八极风。
细闻槎客语,遥辨海鱼冲。
禁静声连北,江寒影在东。
谒师开秘锁,尘日闭虚空。 -
99.《题妓莱儿壁(一作题北里妓人壁)》 唐·赵光远
鱼钥兽环斜掩门,萋萋芳草忆王孙。
醉凭青琐窥韩寿,闲掷金梭恼谢鲲。
不夜珠光连玉匣,辟寒钗影落瑶尊。
欲知肠断相思处,役尽江淹别后魂。 -
100.《山居示灵澈上人》 唐·皎然
晴明路出山初暖,行踏春芜看茗归。
乍削柳枝聊代札,时窥云影学裁衣。
身闲始觉隳名是,心了方知苦行非。
外物寂中谁似我,松声草色共无机。