-
141.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破时。
一身都是我,瘦了又还肥。 -
142.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破时。
能将函谷塞,只用一丸泥。 -
143.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破时。
正如携宝剑,切玉过如泥。 -
144.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破时。
渴多逢美酒,病后遇良医。 -
145.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破时。
能将一个字,善解百年迷。 -
146.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破时。
情中明事体,理外见天机。 -
147.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破时。
可嗟兼可唾,堪鄙又堪嗤。 -
148.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破初。
不堪将劝诫,止可与嗟吁。 -
149.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破前。
止堪令执笔,不可便持权。 -
150.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破休。
止堪初看望,不可久延留。 -
151.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破时。
欲知花烂熳,便是叶离披。 -
152.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破时。
有权能处置,更狡待何为。 -
153.《窥开吟》 宋·邵雍
物理窥开后,人情照破间。
敢言天下事,到手又何难。 -
154.《周昉画美人歌》 宋·苏辙
深宫美人百不知,饮酒食肉事游嬉。
弹丝吹竹舞罗衣,曲终对镜理鬓眉。
岌然高髻玉钗垂,双鬟窈窕萼叶微。
宛转踯躅従婴儿,倚楹俯槛皆有姿。 -
155.《市人有弄虎者儿辈请观饲以豚蹄睹其攫噬戏作》 宋·韩元吉
呀然一啸朔风生,儿女窥帘笑且惊。
槛内应怜只摇尾,山中不记旧横行。 -
156.《检详出示所赋陈季陵户部巫山图诗仰窥高作叹》 宋·韩元吉
瑶姬家山高插天,碧丛奇秀古未传。
向来题目经楚客,名字径度岷峨前。
是耶非耶莽谁识,乔林石庙常秋色。
暮去行雨朝行云。 -
157.《兵后登大内芙蓉阁宫人梳洗处》 宋·汪元量
粲粲芙蓉阁,我登双眼明。
手拊沈香阑,美人已东征。
美人未去时,朝理绿云鬟,暮吹紫鸾笙。 -
158.《和冲公上人》 宋·韩维
远色分诸岛,清光湛一陂。
鸟行排夕照,竹影乱风漪。
道体烦摩撮,禅心绝占窥。
由来输范老,佛法不曾知。 -
159.《赠故人二首》 宋·冯时行
元戎坐帷幄,花幕清昼闲。
井络天一涯,可以加饭餐。
复出群公诗,字字冰雪寒。
穷探到冥窈,老语角险艰。 -
160.《广安朱义从为渝上霜台之客母夫人年八十余极》 宋·冯时行
振振鹭,鹭于飞。
白华遗音咏洁白,故此翔鹭呈鲜仪。
萱堂八十癯仙姿,无心更出风絮词。
夜入佛观灯耿耿,晨翻贝叶多发丝。