-
81.《和仁仲游桃源》 宋·胡寅
桃江稳楫兰舟渡,记得刘郎有仙路。
未能趋海访神仙,且欲沿溪看红树。
钓竿已逢慰羁束,平生装饰品得沧洲趣。
最欣傲吏轻傥来,拟学渊明赋归去。 -
82.《山园四咏·风露亭》 宋·姜特立
万物冒春晖,红紫竞芳节。
唯此玉井莲,迥与众品别。
雅受冷风吹,复爱露华洁。
亭亭立波上,晚意颇愁绝。 -
83.《送王林叔推官分韵得锦字》 宋·楼钥
王郎天下士,中和自生禀。
澹然初无营,见者辄敛衽。
幕中资婉画,处事极精审。
与人如恐伤,律己渊冰懔。 -
84.《次韵黄文叔正言送日铸茶》 宋·楼钥
古人养老食而酳,后人既饱须啜茗。
唐称阳羡顾渚茶,惠建之名犹未省。
小团花{左革右夸}矞云龙,竞巧争妍动天听。
要之造化生万物,甘苦酸盐适其性。 -
85.《灵岩》 宋·叶适
穹窿右挽眉,天平左垂鬓。
吴人宅沮洳,兹山抑其镇。
陡起为表著,突兀数寻仞。
樛松颇坚瘦,立石乃荣润。 -
86.《葑门》 宋·叶适
遗墨固藏神,希圣非立我。
断后辄无前,实石即虚左。
品定赋纤洪,义明分勇懦。
端木语卫文,洙泗皆卿佐。 -
87.《题陈待制湖楼》 宋·徐照
天游观妙化,人世事皆轻。
沆瀣藏仙境,津涯截海城。
一身潜汗漫,品类仰高明。
有道行藏小,无心视听精。 -
88.《和谢孟彝秘丞馆中书怀》 宋·程公许
虎头一生信痴绝,虚名误人可多窃。
萧速白发宁可贷,流浪红尘几时歇。
三神山夐隔嚣纷,众君子聚莹冰雪。
尘犀时接宝唾香,玄关要待玉{上竹下氐}掣。 -
89.《拟九颂·石林》 宋·程公许
貌棱层兮心洁贞,玉韫质兮金作声。
芙蓉冠兮独立,佩宝璐兮缤分。
胡拳拳兮石友,期风韵我兮相守。
瞠人眼兮老西丑,自心知兮坚久。 -
90.《雁湖先生揆初在旦某以家藏唐画炽盛光如来像》 宋·程公许
十方世界香水海,如微尘数无边亿,诸佛各以本誓愿,遍坐道场作饶益。
稽首两足炽盛光, -
91.《峡州程彦彪签判赋桃花读之良有佳致嗣韵敬呈》 宋·阳枋
群芳发天机,妍媸太纷竞。
秋菊繁有从,色以黄为正。
渊明具卓越识,主一无多柄。
日锄三径荒,取友霜松劲。 -
92.《咏丫头岩》 宋·李曾伯
我尝采石山头见蛾眉,且看浓妆淡抹两湖宜。
何物老妪生此儿,又睹双髻尤为奇。
五丁刻画盘古时,黛绿常假山灵施。
春风阅尽不肯笄,素螺头立鬓不丝。 -
93.《和心字韵送林尉公琰校文》 宋·李昴英
鹄袍忙立老槐阴,争望文星早照临。
称物衡无高下手,别形鉴有是非心。
品题岂逐朱衣转,沙汰何妨苦海沉。
将见贤书协舆论,真才到此遇知音。 -
94.《赋南墅竹》 宋·卫宗武
物得气之清,钟秀莫如竹。
是谓东南美,群植可奴仆。
虚心而独立,劲节不囘曲。
傍屋著数插,能洗尘万斛。 -
95.《和野渡赋双竹松梅古风》 宋·卫宗武
挺然昂霄蟠涧阿,彼美松者非凡槎。
千林摇落乃孤艇,舞春杨柳傞傞。
翛然照水溪一涯,彼美梅者非凡葩。
冰姿皎洁抱清独,漫山桃李徒繁华。 -
96.《为龄叟作》 宋·陈著
多年会镇翠微西,钟鼓声中好品题。
见大不嫌山寺小,立高应笑世人低。
扫莓苔地皆新筑,倚竹梅云是退栖。
最与老天相狎处,无边风月省提携。 -
97.《夜梦蒙仲书监作二象笏与余各分其一觉而有赋》 宋·胡仲弓
古人创一物,在理不成饰。
持此非备忘,洁白贵彰德。
世无骨鲠臣,朝夕侍君侧。
善恶欠书谏,唾骂谁击贼。 -
98.《和夹谷书隐先生寄题蛟峰石峡书院三十韵》 宋·何梦桂
堪舆运玄化,万物品彙分。
狉狉鹿豕群,中吸五色麟。
圣哲不出世,郊囿可能驯。
粤从光岳分,鸿灵咸纠纷。 -
99.《用元韵答杨大著李校书》 宋·王炎
蓬莱云气依海鳌,中有诗仙流品高。
子云抄书自点勘,方瞳炯炯分纖毫。
仲元公退便燕坐,日涉艺辅当游遨。
乌衣裔孙不解此,但摘青蕊斟官醪。 -
100.《送王道元运判致政归潜皖》 宋·王铚
好山如幽人,深绝常避地。
潜峰独呈露,孤立信奇最。
高拥一峰寒,缥缈乱云气。
万古招行人,谁与赏心会。