-
241.《喜晴》 明·张宇初
立夏天方霁,闲情喜暂舒。
树深添雨润,溪落见人疏。
夕照斜依竹,园花落近书。
年来惟懒拙,殊觉称幽居。 -
242.《庭松》 唐·白居易
堂下何所有?十松当我阶。
乱立无行次,高下亦不齐。
高者三丈长,下者十尺低。
有如野生物,不知何人栽。 -
243.《次韵范纯父涵星砚月石风林屏诗》 宋·苏轼
月次于房历三星,斗牛不神箕独灵。
簸摇桑榆尽西靡,影落苏子砚与屏。
天工与我两厌事,孰居无事为此形。
与君持橐侍帷幄,同到温室观尧蓂。 -
244.《刘壮舆长官是是堂》 宋·苏轼
闲燕言仁义,是非安可无。
非非义之属,是是仁之徒。
非非近乎讪,是是近乎谀。
当为感麟翁,善恶分锱铢。 -
245.《次韵范纯父涵星砚月石风林屏诗》 宋·苏轼
月次於房历三星,斗牛不神箕独灵。
簸摇桑榆尽西靡,影落苏子砚与屏。
天工与我两厌事,孰居无事为此形。
与君持橐侍帷幄,同到温室观尧蓂。 -
246.《附米黻所作挽诗五首》 宋·苏轼
淋漓十幅草兼真,玉立如山老健身。
梦裹赤猿真月纪,舆前白凤似年辰。
将寻贺老船虚返,欲近要离烈可亲。
忍死来还天有意,免称圣代杀文人。 -
247.《次韵曾仲锡承议食蜜清生荔支》 宋·苏轼
代北寒齑捣韭萍,奇苞零落似晨星。
逢盐久已成枯腊,得蜜犹应是薄刑。
欲就左慈求拄杖,便随李白跨沧溟。
攀条与立新名字,儿女称呼恐不经。
(俗有十八娘荔支。
) -
248.《次韵曾仲锡承议食蜜渍生荔支》 宋·苏轼
代北寒荠捣韭萍,奇苞零落似晨星。
逢盐久已成枯腊,得蜜犹疑是薄刑。
欲就左慈求拄杖,使随李白跨沧溟。
攀条与立新名字,儿女称呼恐不经。 -
249.《张先生(并叙)》 宋·苏轼
先生不知其名,黄州故县人,本姓卢,为张氏所养。
阳狂垢污,寒暑不能侵,常独行市中,夜或不知其所止。
往来者欲见之,多不能致,余试使人召之,欣然而来。
既至,立而不言,与之言不应,使之坐不可,但俯仰熟视传舍堂中,久之而去。 -
250.《扬雄二首》 宋·王安石
子云平生人莫知,知者乃独称其辞。
今尊子云者皆是,得子云心亦无几。
圣贤树立自有师,人知不知无以为。
俗人贱今常贵古,子云今存谁女数。 -
251.《次韵致远木人洲二首》 宋·王安石
迷子山前涨一洲,木人图志失编收。
年多但有柳生肘,地僻独无茅盖头。
河侧鲍生乾尚立,江边屈子槁将投。
未妨他日称居士,能使君疑福可求。 -
252.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
253.《自规》 宋·陆游
立志当如塞决河,犀编铁砚未为过。
文难称意古所恨,学不尽才今亦多。
四海交朋常隔阔,一生光景易蹉跎。
耄年尚欲鞭吾後,太息无人为诋诃! -
254.《送辛幼安殿撰造朝》 宋·陆游
稼轩落笔凌鲍谢,退避声名称学稼。
十年高卧不出门,参透南宗牧牛话。
功名固是券内事,且葺园庐了婚嫁。
千篇昌谷诗满囊,万卷邺侯书插架。 -
255.《示元礼》 宋·陆游
燕居侍立出扶行,见汝成童我眼明。
但使乡闾称善士,布衣未必媿公卿。 -
256.《饯洪帅张伯子华学尚书移镇京口》 宋·杨万里
周家天球祗一只,张家今有双白璧。
前称紫薇後文昌,衙官二陆仆两唐。
金章玉句迭清锵,天孙云机织锦裳。
松心竹节争老苍,冰壶水镜明秋霜。 -
257.《感遇二十五首》 宋·张耒
世无英霸器,俚叟诵诗书。
不能静丘民,安用称唐虞。
堂堂赞皇公,龙变谁可拘。
邂逅逢可人,奋身为谋谟。 -
258.《咏双槐》 宋·张耒
花开虽可怜,采色不坚久。
譬如玩冰雪,随执随去手。
可悦则生爱,爱灭恼随后。
美好称不祥,此语端易究。 -
259.《赠天启友弟》 宋·张耒
桑弧蓬矢射四方,婴孩立志长可忘。
莫学儿女漫弄芳,豪气当视交河郎。
边城入望千里长,臂鞴时架角鹰苍。
搏捷仍放韩卢狂,麕鹑日暮随登堂。 -
260.《赠张嘉甫》 宋·张耒
浮舟大江里三千,归握先陇清淮壖。
杜门古寺厌岑寂,梦寐清颍如家山。
汝阴昔谬称刺史,自愧何术苏恫瘝。
平生为吏甘贱拙,敢作蟊贼伤民田。