-
141.《鳖山》 宋·王应麟
天柱不可折,柱折不可撑。
九鼎不可覆,鼎覆人莫扛。
袁公烈丈夫,独立东南方。
欲以一己力,代国相颉颃。 -
142.《绿野亭》 宋·郑伯玉
吾爱高秋亭上望,水风凉澹惬幽情,山形左右互拱揖,海气旦暮多险情。
西畴农歌罢亚熟,北埭渔唱沧浪清。
人生得酒且自适,何必身后立空名。 -
143.《浯溪》 宋·锺兴嗣
羯奴祸唐室,宗社已倾危。
翠华幸西蜀,大物孰主持。
储君起灵武,事亦从权宜。
人望既有属,奸孽就诛夷。 -
144.《望湖亭迟唐子》 明·陈束
策策下危磴,风前立小亭。
独游坐超越,属思临深冥。
野色向人尽,一湖含晖明。
云开知日处,其上峰遥轻。
目送鸟渐远,嘹然遗我声。
相感适无谓,于焉观物情。
坐念所期子,影影尘中行。 -
145.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
146.《合州写怀(二首)》 明·梁潜
忘却儒官冷,谁为蜀道吟。
一身犹长物,万事岂关心。
水鸟窥鱼立,山云带雨沉。
人生聊适意,莫受旅愁侵。
¤ -
147.《叹息行赠别胡思齐》 明·刘崧
叹息复叹息,志士恒苦辛。
少日不得意,暮年愧其身。
前有尊酒清且旨,酌酒奉君君莫止。
人生最乐在相知,莫徇虚名轻跅弛。 -
148.《赠故大同府节判魏张公祝入祠七十韵》 明·卢柟
魏博富才薮,储英断幽显。
金璞无留精,虎豹澄视眄。
文章两汉际,墨迹苍颉篆。
多贤信足征,特秀殊异撰。 -
149.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
150.《题谢卫同钟馗移家图》 明·汤胤勣
寒云泼墨阴风峭,冬青叶底休留叫。
老魅梁间忽作声,四下妖精俱起啸。
两星执法未能诃,坐见绿芜生白波。
曲逗铜鱼窥宝瓮,倒骑铁马试金戈。 -
151.《江口待友不至》 明·王野
愆期昧所适,江口独徘徊。
看桥屡人度,立岸几帆开。
渺漫秋潮上,飞鸣夕鸟来。
坐沙频画字,烟树日轮颓。 -
152.《哀孙炎》 明·夏煜
垂老戎马间,相知复何有。
幼与孙炎交,于今俱白首。
炎也雅好诗,落魄惟耽酒。
醉中有神助,不放持杯手。 -
153.《题九鹭图》 明·萧鎡
宣德年间边景昭,彩色翎毛称独步。
近时林良用水墨,落笔往往皆天趣。
鸳鸯凫雁清溪流,寒鸦古木长林幽。
等闲得意即挥洒,一扫万里江南秋。 -
154.《祖德诗九章》 明·朱瞻基
上天信崇高,临下明以赫。
元季政昏乱,帝用厌夷狄。
眷求令德宗,视乃善庆积。
沛然启其祥,疆宇俾开辟。 -
155.《董伯懿示裴晋公平淮右题名碑诗用其韵和酬》 宋·王安石
元和伐蔡何危哉,朝廷百口无一谐。
盗伤中丞偶不死,利剑白日投天街。
裹疮入相议军旅,国火一再更檀槐。
上前慷慨语发涕,誓出按抚除睽乖。 -
156.《忆昨诗示诸外弟》 宋·王安石
忆昨此地相逢时,春入穷谷多芳菲。
短垣囷囷冠翠岭,踯躅万树红相围。
幽花媚草错杂出,黄蜂白蝶参差飞。
此时少壮自负恃,意气与日争光辉。 -
157.《峡州至喜亭》 宋·范成大
断崖卧水口,连冈抱城楼。
下有吴蜀客,樯竿立沧洲。
雨後涨江急,黄浊如潮沟。
时见山峡船,铙鼓噪中流。
适从稠滩来,白狗连黄牛。
涡濆大如屋,九死争船头。
人鮓尚脱免,虎牙不须忧。 -
158.《古风上知府秘书》 宋·范成大
神仙绝世立,功行闻清都。
玉符赐长生,镊云游紫虚。
鸡犬尔何知,偶舐药鼎余。
身轻亦仙去,罡风与之俱。 -
159.《时叙火後,意不释然,作诗解之》 宋·范成大
潘郎晓衾梦蘧蘧,舞马竟与融风俱。
前驱炎官後热属,席卷不贷渊明庐。
君家十年四立壁,震风凌雨啼妻孥。
平生白眼盖九州,闭户不纳结驷车。 -
160.《送孙诚之尉北海》 宋·秦观
吾乡如覆孟,地据提楚脊。
环以万顷湖,粘天四无壁。
蜿蜓戏神珠,正昼飞霹雳。
草木无异姿,灵气殊郁积。