-
161.《题卢道士房》 唐·李颀
秋砧响落木,共坐茅君家。
惟见两童子,林前汲井华。
空坛静白日,神鼎飞丹砂。
麈尾拂霜草,金铃摇霁霞。
上章人世隔,看弈桐阴斜。
稽首问仙要,黄精堪饵花。 -
162.《晚次东亭献郑州宋使君文》 唐·储光羲
自初宾上国,乃到邹人乡。
曾点与曾子,俱升阙里堂。
武皇恢大略,逸翮思寥廓。
三居清宪台,两拜文昌阁。 -
163.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
164.《司马将军歌》 唐·李白
狂风吹古月,窃弄章华台。
北落明星动光彩,南征猛将如云雷。
手中电击倚天剑,直斩长鲸海水开。
我见楼船壮心目,颇似龙骧下三蜀。 -
165.《酬殷明佐见赠五云裘歌》 唐·李白
我吟谢脁诗上语,朔风飒飒吹飞雨。
谢脁已没青山空,后来继之有殷公。
粉图珍裘五云色,晔如晴天散彩虹。
文章彪炳光陆离,应是素娥玉女之所为。 -
166.《留别曹南群官之江南》 唐·李白
我昔钓白龙,放龙溪水傍。
道成本欲去,挥手凌苍苍。
时来不关人,谈笑游轩皇。
献纳少成事,归休辞建章。 -
167.《答杜秀才五松见赠(五松山在南陵铜坑西五六里)》 唐·李白
昔献长杨赋,天开云雨欢。
当时待诏承明里,皆道扬雄才可观。
敕赐飞龙二天马,黄金络头白玉鞍。 -
168.《自溧水道哭王炎三首》 唐·李白
白杨双行行,白马悲路傍。
晨兴见晓月,更似发云阳。
溧水通吴关,逝川去未央。
故人万化尽,闭骨茅山冈。 -
169.《自广平乘醉走马六十里至邯郸,登城楼览古书怀》 唐·李白
醉骑白花马,西走邯郸城。
扬鞭动柳色,写鞚春风生。
入郭登高楼,山川与云平。
深宫翳绿草,万事伤人情。 -
170.《长安道》 唐·韦应物
汉家宫殿含云烟,两宫十里相连延。
晨霞出没弄丹阙,春雨依微自甘泉。
春雨依微春尚早,长安贵游爱芳草。 -
171.《郡斋闲坐》 唐·岑参
负郭无良田,屈身徇微禄。
平生好疏旷,何事就羁束。
幸曾趋丹墀,数得侍黄屋。
故人尽荣宠,谁念此幽独。
州县非宿心,云山欣满目。
顷来废章句,终日披案牍。
佐郡竟何成,自悲徒碌碌。 -
172.《苗侍中挽歌二首》 唐·岑参
摄政朝章重,持衡国相尊。
笔端通造化,掌内运乾坤。
青史遗芳满,黄枢故事存。
空悲渭桥路,谁对汉皇言。 -
173.《苗侍中挽歌二首》 唐·岑参
摄政朝章重,持衡国相尊。
笔端通造化,掌内运乾坤。
青史遗芳满,黄枢故事存。
空悲渭桥路,谁对汉皇言。 -
174.《酬于侍郎湖南见寄十四韵》 唐·包佶
桂岭千崖断,湘流一派通。
长沙今贾傅,东海旧于公。
章甫经殊俗,离骚继雅风。
金闺文作字,玉匣气成虹。 -
175.《赠蜀僧闾丘师兄》 唐·杜甫
大师铜梁秀,籍籍名家孙。
呜呼先博士,炳灵精气奔。
惟昔武皇后,临轩御乾坤。
多士尽儒冠,墨客蔼云屯。 -
176.《古柏行》 唐·杜甫
孔明庙前有老柏,柯如青铜根如石。
霜皮溜雨四十围,黛色参天二千尺。
君臣已与时际会,树木犹为人爱惜。
云来气接巫峡长,月出寒通雪山白。 -
177.《同元使君舂陵行》 唐·杜甫
遭乱发尽白,转衰病相婴。
沈绵盗贼际,狼狈江汉行。
叹时药力薄,为客羸瘵成。
吾人诗家秀,博采世上名。 -
178.《狄明府(博济·一作寄狄明府)》 唐·杜甫
梁公曾孙我姨弟,不见十年官济济。
大贤之后竟陵迟,浩荡古今同一体。
比看叔伯四十人,有才无命百寮底。 -
179.《送高司直寻封阆州》 唐·杜甫
丹雀衔书来,暮栖何乡树。
骅骝事天子,辛苦在道路。
司直非冗官,荒山甚无趣。
借问泛舟人,胡为入云雾。 -
180.《奉赠鲜于京兆二十韵(鲜于仲通,天宝末为京兆尹)》 唐·杜甫
王国称多士,贤良复几人。
异才应间出,爽气必殊伦。
始见张京兆,宜居汉近臣。
骅骝开道路,雕鹗离风尘。