-
141.《邺都怀古》 唐·刘沧
昔时霸业何萧索,古木唯多鸟雀声。
芳草自生宫殿处,牧童谁识帝王城。
残春杨柳长川迥,落日蒹葭远水平。
一望青山便惆怅,西陵无主月空明。 -
142.《长安即事》 唐·林宽
暝鼓才终复晓鸡,九门何计出沉迷,樵童乱打金吾鼓,豪马争奔丞相堤。
翡翠鬟欹钗上燕,麒麟衫束海中犀。
须知不是诗人事,空忆泉声菊畔畦。 -
143.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
144.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
145.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
146.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
147.《引泉诗(睦州龙兴观老君院作)》 唐·陆龟蒙
上嗣位六载,吾宗刺桐川。
余来拜旌戟,诏下之明年。
是时春三月,绕郭花蝉联。
岚盘百万髻,上插黄金钿。 -
148.《纪梦游甘露寺(寺在京口北固山上)》 唐·陆龟蒙
昔卧嵩高云,云窗正寒夕。
披裘忽生梦,似到空王宅。
峨天一峰立,栏楯横半壁。
级倚绿巅差,关临赤霄辟。 -
149.《淅上(一作江淅上)》 唐·司空图
华下支离已隔河,又来此地避干戈。
山田渐广猿时到,村舍新添燕亦多。
丹桂石楠宜并长,秦云楚雨暗相和。 -
150.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
151.《升天行》 唐·李咸用
堂堂削玉青蝇喧,寒鸦啄鼠愁飞鸾。
梳玄洗白逡巡间,兰言花笑俄衰残。
盘金束紫身属官,强仁小德终无端。 -
152.《远公亭牡丹》 唐·李咸用
雁门禅客吟春亭,牡丹独逞花中英。
双成腻脸偎云屏,百般姿态因风生。
延年不敢歌倾城,朝云暮雨愁娉婷。 -
153.《题故人废宅二首》 唐·方干
举目凄凉入破门,鲛人一饭尚知恩。
闲花旧识犹含笑,怪石无情更不言。
樵叟和巢伐桃李,牧童兼草踏兰荪。 -
154.《采茶歌(一作紫笋茶歌)》 唐·秦韬玉
天柱香芽露香发,烂研瑟瑟穿荻篾。
太守怜才寄野人,山童碾破团团月。
倚云便酌泉声煮,兽炭潜然虬珠吐。 -
155.《雨》 唐·韩偓
坐来簌簌山风急,山雨随风暗原隰。
树带繁声出竹闻,溪将大点穿篱入。
饷妇寥翘布领寒,牧童拥肿蓑衣湿。
此时高味共谁论,拥鼻吟诗空伫立。 -
156.《雨》 唐·韩偓
坐来簌簌山风急,山雨随风暗原隰。
树带繁声出竹闻,溪将大点穿篱入。
饷妇寥翘布领寒,牧童拥肿蓑衣湿。
此时高味共谁论,拥鼻吟诗空伫立。 -
157.《赠元上人》 唐·杜荀鹤
多少僧中僧行高,偈成流落遍僧抄。
经窗月静滩声到,石径人稀藓色交。
垂露竹粘蝉落壳,窣云松载鹤栖巢。
煮茶童子闲胜我,犹得依时把磬敲。 -
158.《晓发》 唐·褚载
贪路贪名须早发,枕前无计暂裴回。
才闻鸡唱呼童起,已有铃声过驿来。
衣湿乍惊沾雾露,马行仍未见尘埃。
朝朝陌上侵星去,待得酬身了便回。 -
159.《癸丑年下第献新先辈》 唐·韦庄
五更残月省墙边,绛旆蜺旌卓晓烟。
千炬火中莺出谷,一声钟后鹤冲天。
皆乘骏马先归去,独被羸童笑晚眠。 -
160.《汧阳间(一作汧阳县阁)》 唐·韦庄
汧水悠悠去似絣,远山如画翠眉横。
僧寻野渡归吴岳,雁带斜阳入渭城。
边静不收蕃帐马,地贫惟卖陇山鹦。
牧童何处吹羌笛,一曲梅花出塞声。