-
121.《次朱震远韵》 宋·裘万顷
芳池绿水自生肥,上有轩窗隐翠微。
花竹旧尝开小迳,门阑今又启重扉。
直须阊阖排云去,要看长安跃马归。
词赋合魁天下士,春光端不负刘煇。 -
122.《青蛙辞》 宋·陈普
古祠一区环槐榆,飞鼪在瓦狐树居。
铁炉缺裂死灰冷,箕坐一寸青蟾蜍。
平心定气详其来,颓垣古厕浊水渠。
蛇惊鼠骇得败壁,一跃乃是神王庐。 -
123.《白鹿洞谒先生祠堂呈李梦开教授是日李入洞讲》 宋·陈文蔚
先师紫阳翁,雅爱穷幽微。
前贤有遗迹,所至皆发挥。
千古庐山高,白鹿遇亦希。
何人实经始,必藏启天机。 -
124.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
125.《留别范元长二十八韵》 宋·李处权
博治人为史,循良吏得师。
谋谟当启沃,出处系安危。
鹗立通丹地,龙章近赤墀。
咨询唐典故,笔削汉官仪。 -
126.《读书灯》 宋·钱时
读书灯,明暳暳,溪堂硬度人亲送似。
历落平生未见书,与汝间关几半世。 -
127.《送孚藏主归江西》 宋·释惟一
云卧胸中蟠万卷,舌端笔端皆具眼。
评今论古知几何,寥寥百年骨不冷。
有孙挺特尤掀腾,富有蕴藉如弗能。
韬光铲彩事枯硬,不学乃翁牵葛藤。 -
128.《纪事》 宋·释文珦
庸贾狗鼠辈,龌龊无足观。
少小为博徒,狭斜恣游般。
凭附椒房宠,濫吹於王官。
匿罪而言功,虚声尚欺谩。 -
129.《自宗》 宋·释子淳
空劫自己无依守,佛祖从来难启口。
九年面壁太多端,那堪更强分妍丑。 -
130.《和沈子美梅诗》 宋·王洋
一气如权衡,俯仰在缇室。
鼓行橐籥间,草木俱应律。
物物各有长,辈行皆屈膝。
谁能长百花,寒梅最先密。 -
131.《江陵令张景常万卷堂》 宋·杨时
民生结绳初,异宇本同体。
谁令四目翁,破肉作疮痏。
龙龟出河洛,兹理固天启。
张侯瑚琏姿,高步轶前轨。