-
101.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
102.《满庭芳(夏曲)》 宋·毛滂
烁石炎曦,过云急雨,院落槐午阴清。
藕花开遍,绿细一池萍。
槽下真珠溜溜,龙团破、河朔余酲。
阑干外,梧桐叶底,金井辘轳声。 -
103.《水龙吟(雪)》 宋·杨无咎
小轩潇洒清宵午,风正紧、门深闭。
藜床危坐,竹窗频听,春虫扑纸。
灯烬垂红,篆烟消碧,衣轻如水。
料飞花未止,堆檐已满,时摧折、琅玕尾。 -
104.《蝶恋花》 宋·倪稱
之侧,他日将老焉。
植梅种竹,以委肖韩,故句尾及之,使知鄙意未尝一日不在兹亭也
长羡东林山下路。
万叠云山,流水从倾注。 -
105.《喜迁莺》 宋·王千秋
春前腊尾。
问谁会开解,幽人心里。
映竹精神,凌风标致,姑射昔闻今是。
试妆竞看吹面,寄驿胜传缄纸。 -
106.《喜迁莺》 宋·王千秋
玉龙垂尾。
望阙角_峣,如侵云里。
明璧榱题,白银阶陛,平日世间无是。
静久声鸣槛竹,夜半色侵窗纸。 -
107.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
108.《沁园春》 宋·陈人杰
取唐人“白衣闲亦贵,何必谒天阶”之句。
友人池袭父邀予同赋,因作长短句遗之
禁鼓蓬蓬,忙杀公侯,穴城影中。
正花前豪士,宿酲未解,松间逋客,清梦才浓。 -
109.《汉宫春(寿乡帅范尚书·郡有苍云堂,因古柏得名)》 宋·陈允平
帘卷苍云,爱初翔凤尾,忽驾虬枝。
青青岁寒自保,越样清奇。
参天溜雨,带疏苔、密藓芳蕤。
天赋与,凌霜傲雪,癯然山泽风姿。 -
110.《金缕曲》 宋·仇远
仙骨清无暑。
爱兰桡、撑入鸳波,锦云深处。
休唱采莲双桨曲,老却鸥朋鹭侣。
算只有、青山如故。 -
111.《念奴娇(和王圣俞)》 宋·侯置
沧浪万顷,厌尘缨、手掬清流频洗。
落日孤云烟渚净,鸥没澄波心里。
一舸横秋,两桡开浪,霜竹醒烦耳。
萧萧风露,梦回月照船尾。 -
112.《念奴娇(和王圣俞)》 宋·侯置
沧浪万顷,厌尘缨、手掬清流频洗。
落日孤云烟渚净,鸥没澄波心里。
一舸横秋,两桡开浪,霜竹醒烦耳。
萧萧风露,梦回月照船尾。 -
113.《摸鱼儿(尘梅)》 宋·颜奎
对琴台、不堪尘涴,春风微露纤指。
峥嵘鹤膝翘空势,取次著花安蕊。
偏有意。
把竹外一枝,飞洒轻烟里。 -
114.《资湘(即潇湘)》 清·魏源
溪行欲尽竹不已,苍雪纷纷化流水。
船尾甫出碧玉湾,船头不见白云起。
艤船斩竹撑竹篙,篙声响应空谷号。
舟底水将石作骨,江边山以石为毛。
滩声渐急篙渐近,知有截溪渔簖近。
渔翁晒网鹭晒翅,一潭竹影涵鱼影。 -
115.《般涉调·哨遍·半世逢场作戏》 元·马致远
半世逢场作戏,险些儿误了终焉计。
白发劝东篱,西村最好幽栖,老正宜。
茅庐竹径,药井蔬畦,自减风云气。
嚼蜡光阴无味,旁观世态,静掩柴扉。 -
116.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
117.《一枝花·杭州景》 元·关汉卿
普天下锦绣乡,环海内风流地。
大元朝新附国,亡宋家旧华夷。
水秀山奇,一到处堪游戏,这答儿忒富贵。
满城中绣幕风帘,一哄地人烟凑集。 -
118.《伯夷列传》 两汉·司马迁
夫学者载籍极博。
尤考信于六艺。
《诗》、《书》虽缺,然虞、夏之文可知也。
尧将逊位,让于虞舜,舜、禹之间,岳牧咸荐,乃试之于位,典职数十年,功用既兴,然后授政。 -
119.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
120.《樵夫毁山神》 未知·佚名
康熙十五年,余姚有客山行,夜宿山神寺。
夜半,有虎跪拜,作人言,乞食,神以邓樵夫许之。
明晨,客伺于神祠外,果见一樵夫过之,逆谓曰:“子邓姓乎?”曰:“然。
”因告以夜所闻见,戒勿往。