-
221.《答苏州韦应物郎中》 唐·皎然
诗教殆沦缺,庸音互相倾。
忽观风骚韵,会我夙昔情。
荡漾学海资,郁为诗人英。
格将寒松高,气与秋江清。 -
222.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
223.《秋日遥和卢使君游何山寺宿敡上人房论涅槃经义》 唐·皎然
江郡当秋景,期将道者同。
迹高怜竹寺,夜静赏莲宫。
古磬清霜下,寒山晓月中。
诗情缘境发,法性寄筌空。
翻译推南本,何人继谢公。 -
224.《奉酬袁使君高寺院新亭对雨(其亭即使君所创)》 唐·皎然
兹亭迹素浅,胜事并随公。
法界飘香雨,禅窗洒竹风。
浮烟披夕景,高鹤下秋空。
冥寂四山久,宁期此会同。 -
225.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
226.《奉和袁使君高,郡中新亭会张炼师昼会二上人》 唐·皎然
置亭隐城堞,事简迹易幽。
公性崇俭素,雅才非广求。
傍檐竹雨清,拂案杉风秋。
不移府中步,登兹如远游。
坐觉诗思高,俯知物役休。
虚寂偶禅子,逍遥亲道流。
更闻临川作,下节安能酬。 -
227.《观李中丞洪二美人唱歌轧筝歌(时量移湖州长史)》 唐·皎然
君家双美姬,善歌工筝人莫知。
轧用蜀竹弦楚丝,清哇宛转声相随。
夜静酒阑佳月前,高张水引何渊渊。 -
228.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
229.《秋末入匡山船行八首》 唐·贯休
楚国茱萸月,吴吟梨栗船。
远游无定所,高卧是何年。
浪卷纷纷叶,樯冲澹澹烟。
去心还自喜,庐岳倚青天。 -
230.《过陈陶处士旧居》 唐·齐己
一室贮琴尊,诗皆大雅言。
夜过秋竹寺,醉打老僧门。
远烧来篱下,寒蔬簇石根。
闲庭除鹤迹,半是杖头痕。 -
231.《过陈陶处士旧居》 唐·齐己
一室贮琴尊,诗皆大雅言。
夜过秋竹寺,醉打老僧门。
远烧来篱下,寒蔬簇石根。
闲庭除鹤迹,半是杖头痕。 -
232.《湘中感怀》 唐·齐己
渔翁那会我,傲兀苇边行。
乱世难逸迹,乘流拟濯缨。
江花红细碎,沙鸟白分明。
向夕题诗处,春风斑竹声。 -
233.《谢王拾遗见访兼寄篇什》 唐·齐己
竹里安禅处,生涯一印灰。
经年乞食过,昨日谏臣来。
愧把黄梅偈,曾酬白雪才。
因令识鸟迹,重叠在苍苔。 -
234.《喜表公往楚王城》 唐·齐己
已闻人舍地,结构旧基平。
一面湖光白,邻家竹影清。
应难寻辇道,空说是王城。
谁信兴亡迹,今来有磬声。 -
235.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。 -
236.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
237.《与崔渥冥会杂诗》 唐·佚名
万里同心别九重,定知涉历此相逢。
谁人翻向群峰路,不得苍梧徇玉容。
春鸟交交引思浓,岂期尘迹拜仙宫。
鸾歌凤舞飘珠翠,疑是阳台一梦中。 -
238.《谒金门(一名花自落、垂杨碧、出塞)》 唐·韦庄
春雨足,染就一溪新绿。
柳外飞来双羽玉,弄晴相对浴¤
楼外翠帘高轴,倚遍阑干几曲。
云淡水平烟树簇, -
239.《奉和袭美二游诗·任诗》 唐·陆龟蒙
吴之辟疆园,在昔胜概敌。
前闻富修竹,后说纷怪石。
风烟惨无主,载祀将六百。
草色与行人,谁能问遗迹。 -
240.《思旧赋》 魏晋·向秀
余与嵇康、吕安居止接近,其人并有不羁之才。
然嵇志远而疏,吕心旷而放,其后各以事见法。
嵇博综技艺,于丝竹特妙。
临当就命,顾视日影,索琴而弹之。