-
1.《四贤堂》 宋·汤起岩
猗与四公,棠棣之华。
秀韡一时,茂兴两家。
宋公联翩,鄂不相鲜。
万里风云,上负青天。 -
2.《留别知郡职方杨员外》 宋·宋庠
矛本草茅士,世无钟鼎荣。
在昔未胜冠,先畴弓冶倾。
茹荼滨十死,属纩存微生。
分遂甯牛饭,谁希庄雁鸣。 -
3.《挽赵路分善应三首》 宋·赵蕃
惟我先君子,相于出自同。
年推大父行,议笃古人风。
薄宦曾怜我,经行阻见公。
讣闻仍葬日,恸哭匪途穷。 -
4.《九日用渊明韵二首》 宋·方回
渊明谢督邮,犹有金石交。
故人笃古谊,未随霜叶雕。
把菊东篱下,气与南山高。
颜生忽至止,双凤鸣青霄。 -
5.《病笃吟》 宋·赵顺孙
不见人烟空见花,烟笼寒水月笼沙。
人生自古谁无死,莫怨东风当自嗟。 -
6.《喜迁莺·古今三绝》 宋·无名氏
古今三绝。
惟郑国三良,汉家三杰。
三俊才名,三儒文学,更有三君清节。
争似一门三秀,三子三孙奇特。 -
7.《古诗》 宋·刘过
凉生见砚窗未糊,秋风射入如相呼。
床头吴钩作龙吼,便欲乘此捣穹庐。
丈夫诗胆如斗大,摩挲笑与歌楚些。
生平柔肠作铁坚,挑尽寒灯拥襟坐。 -
8.《次韵萧同年古意》 宋·方岳
春拜有耕夫,扣角卧林麓。
朝饥不能忍,肯受世熏沐。
脱身从牛衣,入耳皆狗曲。
何如一蓑寒,风雨立於独。 -
9.《次韵萧同年古意》 宋·方岳
猗猗者芳兰,翳翳彼幽麓。
不烦汉阴人,抱瓮相灌沐。
春风自桃李,急管乱繁曲。
纷纷众醉间,美此一醒独。 -
10.《和叶野渡易古铜瓶韵》 宋·卫宗武
此方而彼圆,何异冰与炭。
彼工而此朴,土簋眎玉瓒。
达人以道观,万殊等一贯。
我有四耳尊,自谓今之冠。 -
11.《古意》 宋·蒲寿宬
梳鬟照寒泚,寒泚知贞胸。
整鬟摘秋芳,秋芳无冶容。
平生几偃蹇,今逐梁君鸿。
既甘布裙绩,宁厌短褐舂。
剔目信已笃,刲耳何所从。
独抚箜篌谣,河流自潨潨。 -
12.《古愚兄戒食》 宋·丘葵
有美者庭花,谨毋纵牛羊。
方苞亦方折,其叶何详详。
敦笃哉吾兄,一食不我忘。
有酒既醑我,又以嘉肴将。
感兄此意厚,起奉千年觞。
何以报嘉惠,作善天聊祥。 -
13.《谢自然诗》 唐·韩愈
果州南充县,寒女谢自然。
童騃无所识,但闻有神仙。
轻生学其术,乃在金泉山。
繁华荣慕绝,父母慈爱捐。 -
14.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
15.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
16.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
17.《蝶恋花》 宋·赵令
何者?夫崔之才华婉美,词彩艳丽,则于所载缄书诗章尽之矣。
如其都愉淫冶之态,则不可得而见。
及观其文,飘飘然仿佛出于人目前。
虽丹青摹写其形状,未知能如是工且至否?仆尝采摭其意,撰成鼓子词十一章,示余友何东白先生。 -
18.《渔家傲》 宋·王之道
爵齿俱尊惟此老。
诗词笔力谁能到。
奇字古文仍笃好。
须信道。
如公宁复忧才少。
剩费黄金应买笑。
穷通得丧都忘了。
坐对瑶觞看舞妙。
携窈窕。
南窗聊得渊明傲。 -
19.《高祖功臣侯者年表》 两汉·司马迁
正义高祖初定天下,表明有功之臣而侯之,若萧、曹等。
太史公曰:古者人臣功有五品,以德立宗庙、定社稷曰勋,以言曰劳,用力曰功,明其等曰伐,积日曰阅。
封爵之誓曰:“使河如带,泰山若厉,国以永宁,爰及苗裔。
”始未尝不欲固其根本,而枝叶稍陵夷衰微也。 -
20.《伯夷列传》 两汉·司马迁
夫学者载籍极博。
尤考信于六艺。
《诗》、《书》虽缺,然虞、夏之文可知也。
尧将逊位,让于虞舜,舜、禹之间,岳牧咸荐,乃试之于位,典职数十年,功用既兴,然后授政。