-
301.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
302.《生查子》 唐·孙光宪
寂寞掩朱门,正是天将暮。
暗澹小庭中,滴滴梧桐雨¤
绣工夫,牵心绪,配尽鸳鸯缕。
待得没人时,偎倚论私语。 -
303.《沁园春》 唐·吕岩
七返还丹,在我先须,炼已待时。
正一阳初动,中宵漏永,温温铅鼎,光透帘帏。
造化争驰,虎龙交媾, -
304.《汉宫春》 唐·吕岩
横笛声沉,倚危楼红日,江转天斜。
黄尘边火澒洞,何处吾家。
胎禽怨夜,来乘风、玄露丹霞。 -
305.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
306.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
307.《尾犯·夜雨滴空阶》 宋·柳永
夜雨滴空阶,孤馆梦回,情绪萧索。
一片闲愁,想丹青难貌。
秋渐老、蛩声正苦,夜将阑、灯花旋落。
最无端处,总把良宵,只恁孤眠却。 -
308.《凤衔杯(二之二·大石调)》 宋·柳永
追悔当初孤深愿。
经年价、两成幽怨。
任越水吴山,似屏如障堪游玩。
奈独自、慵抬眼。
赏烟花,听弦管。
图欢笑、转加肠断。
更时展丹青,强拈书信频频看。
又争似、亲相见。 -
309.《迷仙引·才过笄年》 宋·柳永
才过笄年,初绾云鬟,便学歌舞。
席上尊前,王孙随分相许。
算等闲、酬一笑,便千金慵觑。
常只恐、容易蕣华偷换,光阴虚度。 -
310.《离别难(中吕调)》 宋·柳永
花谢水流倏忽,嗟年少光阴。
有天然、蕙质兰心。
美韶容、何啻值千金。
便因甚、翠弱红衰,缠绵香体,都不胜任。 -
311.《渔家傲》 宋·欧阳修
暖日迟迟花袅袅。
人将红粉争花好。
花不能言惟解笑。
金壶倒。
花开未老人年少。
车马九门来扰扰。
行人莫羡长安道。
丹禁漏声衢鼓报。
催昏晓。
长安城里人先老。 -
312.《朱涣》 宋·张伯端
白云封断仙岩路,重重洞门深窈。
翠竹笼烟,苍崖溅瀑,古木阴森回抱。
坛空不老。
锁一片莓台、几丛莎草。 -
313.《菩萨蛮》 宋·晏几道
香莲烛下匀丹雪。
妆成笑弄金阶月。
娇面胜芙蓉。
脸边天与红。
玳筵双揭鼓。
唤上花茵舞。
春浅未禁寒。
暗嫌罗袖宽。 -
314.《雨中花慢》 宋·苏轼
嫩脸羞蛾,因甚化作行云,却返巫阳。
但有寒灯孤枕,皓月空床。
长记当初,乍谐云雨,便学鸾凤。
又岂料、正好三春桃李,一夜风霜。 -
315.《满庭芳(赏梅)》 宋·秦观
庭院余寒,帘栊清晓,东风初破丹苞。
相逢未识,错认是夭桃。
休道寒香波较晚,芳丛里、便觉孤高。
凭阑久,巡檐索笑,冷蕊向青袍。 -
316.《念奴娇》 宋·秦观
满天风雪,向行人、做出征途模样。
回首家山才咫尺,便有许多离况。
少岁交游,当时风景,喜得重相傍。
一樽谈旧,骊驹门外休唱。 -
317.《蝶恋花》 宋·赵令
意。
崔氏缄报之词,粗载于此,曰:“捧览来问,抚爱过深。
儿女之情,悲喜交集。
兼惠花胜一合,口脂五寸。 -
318.《离亭宴(次韵吊豫章黄鲁直)》 宋·晁补之
丹府黄香堪笑。
章台坠鞭年少。
细雨春风花落处,醉里中人传韶。
却上五湖船,悲歌楚狂同调。
青草荆江波渺。
香炉紫霄簪小。
人去江山长依旧,幼妇空传辞妙。
洒泪作招魂,枫林子规啼晓。 -
319.《满庭芳》 宋·晁补之
乡物牵情,家山回首,浩然归兴难收。
报恩心事,投老拚悠悠。
却笑当年牛下,轻自许、激烈寒讴。
成何事,夷犹桂辑,兰芷咏芳洲。 -
320.《凤箫吟(永嘉郡君生日)》 宋·晁补之
晓曈昽。
雨和雨细,南园次第春融。
岭梅犹妒雪,露桃云杏,已绽碧呈红。
一年春正好,助人狂、飞燕游蜂。