-
21.《牡丹二首》 唐·温庭筠
轻阴隔翠帏,宿雨泣晴晖。
醉后佳期在,歌馀旧意非。
蝶繁经粉住,蜂重抱香归。
莫惜薰炉夜,因风到舞衣。 -
22.《东溪言事寄于丹》 唐·方干
日月昼夜转,年光难驻留。
轩窗才过雨,枕簟即知秋。
草际鸟行出,溪中虹影收。
唯君壮心在,应笑卧沧洲。 -
23.《虚白堂前牡丹相传云太傅手植在钱塘》 唐·罗隐
欲询往事奈无言,六十年来托此根。
香暖几飘袁虎扇,格高长对孔融樽。
曾忧世乱阴难合,且喜春残色上存。
莫背阑干便相笑,与君俱受主人恩。 -
24.《牡丹》 唐·秦韬玉
拆妖放艳有谁催,疑就仙中旋折来。
图把一春皆占断,固留三月始教开。
压枝金蕊香如扑,逐朵檀心巧胜裁。
好是酒阑丝竹罢,倚风含笑向楼台。 -
25.《追和白舍人咏白牡丹》 唐·徐夤
蓓蕾抽开素练囊,琼葩薰出白龙香。
裁分楚女朝云片,剪破姮娥夜月光。
雪句岂须征柳絮,粉腮应恨帖梅妆。
槛边几笑东篱菊,冷折金风待降霜。 -
26.《往丹阳寻陆处士不遇》 唐·皎然
远客殊未归,我来几惆怅。
叩关一日不见人,绕屋寒花笑相向。
寒花寂寂遍荒阡,柳色萧萧愁暮蝉。 -
27.《主人司空见和未开牡丹,辄却奉和》 唐·孙鲂
把笔临芳不自怡,首征章句促妖期。
已惊常调言多鄙,遽捧高吟愧可知。
绝代贞名应愈重,千金方笑更难移。
狂歌狂醉犹堪羡,大拙当时是老时。 -
28.《菩萨蛮·牡丹含露真珠颗》 唐·佚名
牡丹含露真珠颗,美人折向庭前过。
含笑问檀郎,花强妾貌强?
檀郎故相恼,须道花枝好。
一向发娇嗔,碎挼花打人。 -
29.《翦朝霞(牡丹同前)》 宋·贺铸
云弄轻阴谷雨干。
半垂油幕护残寒。
化工著意呈新巧,翦刻朝霞饤露盘。
辉锦绣,掩芝兰。
开元天宝盛长安。
沈香亭子钩阑畔,偏得三郎带笑看。 -
30.《遍地花(孙守席上咏牡丹)》 宋·毛滂
白玉阑边自凝伫。
满枝头、彩云雕雾。
甚芳菲、绣得成团,砌合出、韶华好处。
暖风前、一笑盈盈,吐檀心、向谁分付。
莫与他、西子精神,不枉了、东君雨露。 -
31.《念奴娇(追和张巨山《牡丹词》)》 宋·毛幵
倚风含露,似轻颦微笑,盈盈脉脉。
染素匀红,知费尽,多少东君心力。
国艳酣晴,天香融暖,画手争传得。
绿窗朱户,晓妆谁见凝寂。 -
32.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
33.《折丹桂(端复受官并序·通奉尝欲为先硕人篆帔,命为诗语,某献语曰:)》 宋·程大昌
“诗礼为家庆,貂蝉七叶余。
庭闱称寿处,童稚亦金鱼。
”通奉喜,自为小篆,缀珠其上。
今此小孙端复以近制奏官,感记旧事,为词以歌之,曼往为弟侄一笑。 -
34.《南歌子(赵德全会同舍小集,屏间置山丹花红黄二枝,即席索词)》 宋·姚述尧
瑞彩迎朝日,柔枝绕庆云。
谁将仙种下天阍。
却笑葵杯榴火、俗纷纷。
色映蔷薇水,光浮琥珀尊。
美人浴罢近黄昏。
总把淡妆浓抹、斗芳芬。 -
35.《念奴娇(赋白牡丹和范廓之韵)》 宋·辛弃疾
对花何似,似吴宫初教,翠围红阵。
欲笑还愁羞不语,惟有倾城娇韵。
翠盖风流,牙签名字,旧赏那堪省。
天香染露,晓来衣润谁整。 -
36.《碧牡丹》 宋·程垓
睡起情无著。
晓雨尽,春寒弱。
酒盏飘零,几日顿疏行乐。
试数花枝,问此情何若。 -
37.《碧牡丹》 宋·程垓
睡起情无著。
晓雨尽,春寒弱。
酒盏飘零,几日顿疏行乐。
试数花枝,问此情何若。 -
38.《临江仙(约李彭州_兄弟看荔丹有赋)》 宋·魏了翁
双荔堂前呼大撇,蚪枝看取垂垂。
帝怜尘土著冰姿。
故教冻雨过,浴出万红衣。
绿幄_圆高下处,中含玉色清夷。
_人应笑太真肥。
破除千古恨,须待谪仙诗。 -
39.《朝中措(次韵同官约瞻叔兄□□及杨仲博约赏郡圃牡丹并遣酒代劝)》 宋·魏了翁
玳筵绮席绣芙蓉。
客意乐融融。
吟罢风头摆翠,醉余日脚沈红。
简书绊我,赏心无托,笑口难逢。
梦草闲眠暮雨,落花独倚春风。 -
40.《临江仙(约李彭州_兄弟看荔丹有赋)》 宋·魏了翁
双荔堂前呼大撇,蚪枝看取垂垂。
帝怜尘土著冰姿。
故教冻雨过,浴出万红衣。
绿幄_圆高下处,中含玉色清夷。
_人应笑太真肥。
破除千古恨,须待谪仙诗。