-
21.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
22.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
23.《鲁郡尧祠送窦明府薄华还西京(时久病初起作)》 唐·李白
朝策犁眉騧,举鞭力不堪。
强扶愁疾向何处,角巾微服尧祠南。
长杨扫地不见日,石门喷作金沙潭。 -
24.《至陵阳山登天柱石,酬韩侍御见招隐黄山》 唐·李白
韩众骑白鹿,西往华山中。
玉女千馀人,相随在云空。
见我传秘诀,精诚与天通。
何意到陵阳,游目送飞鸿。 -
25.《游泰山六首》 唐·李白
天宝元年四月从故御道上泰山四月上泰山,石平御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
26.《留上李右相(一作奉赠李右相林甫)》 唐·高适
风俗登淳古,君臣挹大庭。
深沉谋九德,密勿契千龄。
独立调元气,清心豁窅冥。
本枝连帝系,长策冠生灵。 -
27.《苏端、薛复筵简薛华醉歌》 唐·杜甫
文章有神交有道,端复得之名誉早。
爱客满堂尽豪翰,开筵上日思芳草。
安得健步移远梅,乱插繁花向晴昊。 -
28.《八哀诗·赠太子太师汝阳郡王琎》 唐·杜甫
汝阳让帝子,眉宇真天人。
虬须似太宗,色映塞外春。
往者开元中,主恩视遇频。
出入独非时,礼异见群臣。 -
29.《赠特进汝阳王二十韵》 唐·杜甫
特进群公表,天人夙德升。
霜蹄千里骏,风翮九霄鹏。
服礼求毫发,惟忠忘寝兴。
圣情常有眷,朝退若无凭。 -
30.《寄司马山人十二韵》 唐·杜甫
关内昔分袂,天边今转蓬。
驱驰不可说,谈笑偶然同。
道术曾留意,先生早击蒙。
家家迎蓟子,处处识壶公。 -
31.《荆南赠别李肇著作转韵诗》 唐·王建
辉天复耀地,再为歌咏始。
素传学道徒,清门有君子。
文涧泻潺潺,德峰来垒垒。
两京二十年,投食公卿间。 -
32.《雉带箭》 唐·韩愈
原头火烧静兀兀,野雉畏鹰出复没。
将军欲以巧伏人,盘马弯弓惜不发。
地形渐窄观者多,雉惊弓满劲箭加。
冲人决起百余尺,红翎白镞随倾斜。
将军仰笑军吏贺,五色离披马前堕。 -
33.《同乐天和微之深春二十首(同用家花车斜四韵)》 唐·刘禹锡
何处深春好,春深万乘家。
宫门皆映柳,辇路尽穿花。
池色连天汉,城形象帝车。
旌旗暖风里,猎猎向西斜。 -
34.《奉和司空裴相公中书即事通简旧僚之作》 唐·刘禹锡
谭笑在岩廊,人人尽所长。
仪形见山立,文字动星光。
日运丹青笔,时看赤白囊。
伫闻戎马息,入贺领鸳行。 -
35.《望夫山》 唐·刘禹锡
何代提戈去不还,独留形影白云间。
肌肤销尽雪霜色,罗绮点成苔藓斑。
江燕不能传远信,野花空解妒愁颜。
近来岂少征人妇,笑采蘼芜上北山。 -
36.《怀妓(前三首一作刘损诗,题作愤惋)》 唐·刘禹锡
玉钗重合两无缘,鱼在深潭鹤在天。
得意紫鸾休舞镜,能言青鸟罢衔笺。
金盆已覆难收水,玉轸长抛不续弦。 -
37.《和牛相公题姑苏所寄太湖石兼寄李苏州》 唐·刘禹锡
震泽生奇石,沉潜得地灵。
初辞水府出,犹带龙宫腥。
发自江湖国,来荣卿相庭。
从风夏云势,上汉古查形。 -
38.《答卢仝结交诗》 唐·马异
有鸟自南翔,口衔一书扎,达我山之维。
开缄金玉焕陆离,乃是卢仝结交诗。
此诗峭绝天边格,力与文星色相射。 -
39.《择友》 唐·孟郊
兽中有人性,形异遭人隔。
人中有兽心,几人能真识。
古人形似兽,皆有大圣德。
今人表似人,兽心安可测。 -
40.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。