-
101.《和方孚若瀑上种梅五首》 宋·刘克庄
欲赋梅花材藻尽,公分生意到枯椿。
钜题昔只韩联孟,妙手今惟羿愈逄。
守谷尚烦看杏虎,护花难少吠篱厖。
丹崖翠壁宜挥扫,止要游人笔似杠。 -
102.《大行皇帝挽诗六首》 宋·刘克庄
英鉴高千古,名尤不假人。
周惟十夫哲,汉止一儒醇。
圣笔严褒贬,臣材岂拟伦。
骊珠六十九,谁谓橐中贫。 -
103.《史稿》 宋·刘克庄
虽有隆乾手泽传,空疏岂敢望谈迁。
春秋笔绝经谁续,光岳气分材少全。
老去汗颜惭巧斩,向来执手付遗编。
文名史学都休矣,追诵尧言一泫然。 -
104.《邹莆田见传葬书》 宋·刘克庄
令君葬说其传远,一字真堪直一缣。
惜似辨材藏禊帖,爱如房相笔楞严。
略疏脱误烦重校,尽扣精微恐不廉。
欲卜寝丘何处是,凭高试为指东崦。 -
105.《杂咏一百首·公孙弘》 宋·刘克庄
极力排舒黯,联翩去不回。
惟应刀笔吏,时得到翘材。 -
106.《梦蝗》 宋·王令
至和改元之一年,有蝗不知自何来。
朝飞蔽天不见日,若以万布筛尘灰。
暮行啮地赤千顷,积叠数尺交相埋。
树皮竹颠尽剥枯,况又草谷之根荄。 -
107.《寒林石屏》 宋·王令
虢山之远数千里,虢石之重难将持。
舟车虢来每苦重,釜盎尚弃不肯携。
苟非世尚且奇怪,孰肯甚远载以来。
何况虢人自珍秘,得一不换千琼瑰。 -
108.《蒙赐佳什钦叹不足不揆浅陋辄次元韵》 宋·陈与义
退之高文仰东岱,籍湜传盟其足赖。
固知法嗣要龙象,先生端是毗陵派。
方驾曹刘盖余力,压倒元白聊一快。
向来班门收众材,宾履费公珠几琲。 -
109.《送兴元聂帅》 宋·洪咨夔
泛观天地间,一气如爨鼎。
半鼎沸正急,半岂独尔静。
从旁更益薪,既往漫不省。
畴当起沃之,辘轳转修绠。 -
110.《隋堤写怀寄上右丞》 宋·毛滂
前年买符入函谷,归来柴车仍露宿。
似联石室陈图书,敢累山公为题目。
苍梧只觉波浪高,尺泽那知鳞尾秃。
已将倦翮谢风云,便拟閒身寄松竹。 -
111.《累蒙周开祖使君贬示佳章才拙思荒愧不能报谨》 宋·毛滂
居士称陆莲,香山本流亚。
舌端元和风,吹倒两鲍谢。
游戏笔砚间,盘礴湖山下。
过眼尽诗材,有欲天必借。 -
112.《送丰稷》 宋·曾巩
桃花染破南山青,汉江此时春水生。
客舟相语人夜起,劲橹乱江群雁声。
之君飘泊动归思,告我举装千里行。
闳材壮思风雨发,绿鬓少年冰雪清。 -
113.《奉和滁州九咏九首·琅琊泉石篆》 宋·曾巩
阳冰绝艺天下称,琅琊石篆新有名。
初留泉涯俗谁顾,一日贵重繇先生。
古今书法不可数,犹有字本存于经。
我于八体未曾学,虽得此字宁能评。 -
114.《送胡汝明待制赴镇桂林》 宋·葛立方
今代人中杰,摅忠久赞襄。
摛文挥镂管,积学俪青箱。
体道经为笥,临机智作囊。
威名知草木,义勇震戎羌。 -
115.《与洪景伯》 宋·黄公度
快笔三江倒,宏材太室须,平生阅人久,所识似君无。
岭海非长策,乾坤赖壮图。
殷勤将寿斝,邂逅即亨衢。
老骥心犹在,饥鹰寒易呼。
何时殿门外,握手话江湖。 -
116.《莱孙歌》 宋·刘子翚
屯田词,考功诗,白水之白锺此奇。
钩章棘句凌万象,逸兴高情俱一时。 -
117.《谢方德顺古风》 宋·刘子翚
吾闻沧溟深,浸灌东风维。
开风一荡潏,莽苍天为低。
中藏百怪珍,文彩光陆离。
潜鲲尽鹏材,游鱼悉龙资。 -
118.《湘江亭别程干》 宋·朱翌
十年频望秀而巉,琴筑齐音和阮咸。
砚浴珍材躬试墨,画收名笔旋开缄。
长江流自胸襟出,大艑来如首尾衔。
分手一言君勿忘,他时容我见千岩。 -
119.《题子昂五花马图》 元·杨维桢
赵公马癖如邓公,曾骑赐马真龙骢。
沤波亭上风日静,想像天厩图真龙。
乌云满身云满足,紫焰珠光夺双目。
九花风细虬欲飞,五色波清锦初浴。 -
120.《和永叔思白兔戏答公仪忆鹤杂言》 宋·王珪
兔自明月窟中出,鹤从群玉峰头下。
人间俗眼未尝窥,已为两家藏以诧。
玉堂词人本仙材,光芒偶落银河罅。
谪向埃尘五十春,所趣无一不潇洒。