-
161.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
162.《次韵道辅旅怀见寄》 宋·黄庭坚
岁华其将晚,霜叶不可风。
生理鱼乞水,归心鸟飞空。
风尘化衣黑,旅宿梦裙红。
人言家无壁,自倚笔有锋。 -
163.《和舍弟中秋月》 宋·黄庭坚
高秋摇落四十五,清都早霜凋桂丛。
纤尘不隔四维净,寒光独照万象中。
少年气与节物竞,诗豪酒圣难争锋。
桓伊老骥思千里,尚能三弄当清风。 -
164.《观秘阁苏子美题壁及中人张侯家墨迹十九纸率》 宋·黄庭坚
仁祖康四海,本朝盛文章。
苏郎如虎豹,孤啸翰墨场。
风流映海岱,俊锋不可当。
学书窥法窟,当代见崔张。 -
165.《赠秦少仪》 宋·黄庭坚
汝南许文休,马磨自衣食。
但闻郡功曹,满世名籍籍。
渠命有显晦,非人作通塞。
秦氏多英俊,少游眉最白。 -
166.《子高有徐浩诗碑昌言借摹其文甫及数本石有微》 宋·司马光
徐公精笔老生神,石刻犹能妙夺真。
几为通书翻丧宝,愈令好事惜传人。
锋鋩半折犹能健,圭璧微瑕自足珍。
直使尽随如意碎,石家玉树未全贫。 -
167.《石昌言学士宰中牟日为诗见寄久未之答今冬罢》 宋·司马光
昔年三月浪,鳞翼化云雷。
竹箭流俱上,芙蓉幕对开。
瀵泉扬沸渭,泰华耸崔嵬。
捧檄容归省,飞觞复屡陪。 -
168.《读蟠桃诗寄子美》 宋·欧阳修
韩孟於文词,两雄力相当。
篇章缀谈笑,雷电击幽荒。
众鸟谁敢和,鸣凤呼其凰。
孟穷苦累累,韩富浩穰穰。 -
169.《同年秘书丞陈动之挽词二首》 宋·欧阳修
场屋当年气最雄,交游樽酒涕兄同。
文章落笔传都下,议论生锋服座中。
自古圣贤谁不死,况君门户有清风。
凋零三十年朋旧,在者多为白发翁。 -
170.《答杜相公惠诗》 宋·欧阳修
药苗本是山家味,茶具偏於野客宜。
敢以微诚将薄物,少资清兴入新诗。
言无俗韵精而劲,笔有神锋老更奇。
二宝收藏传百世,岂惟荣耀托当时。 -
171.《书西湖雷峰云讲主草书》 宋·无名氏
云师一生耽作草,银铁蟠空觑天巧。
老来逸气未全平,笔底锋鋩犹独扫。
开关勇士争赴敌,剑戟弓戈奋相缭。
睡龙没起求颔珠。 -
172.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
173.《酬安秘丞见赠长歌》 宋·王禹偁
我闻进士登科换凡骨,信知不是风尘物。
贡籍由来数百年,直疑空却神仙窟。
其间最贵龙虎榜,乘时得路为卿相。
一从巢寇犯阙来,梁氏礼闱还草创。 -
174.《酬赠田舍人》 宋·王禹偁
君不见天上星辰拱环极,忽然陨地变成石。
又不见云中鹰隼横高秋,有时搨翼化作鸠。
人生进退甚类此,左迁右转谁自由。
忆昔逢君在邹鲁,翰林丈人东道主。 -
175.《仲咸以多编成商於唱和集以二十韵诗相赠依韵》 宋·王禹偁
诗战虽非敌,吟多偶自编。
齐强侵北鄙,许败守东偏。
犹恨多虚日,何妨且系年。
龙媒难趁逐,驽驾赖驱牵。 -
176.《三和》 宋·刘克庄
花篮果担更噭呼,巾{左巾右篝去竹}绚烂车骑都。
民多逐末少重本,神岂护短仍凭愚。
厥初捧楬土与木,继以刀割俄香涂。
垂旒绝类河求弁,照乘得匪龙献珠。 -
177.《答陈珍》 宋·刘克庄
寂寂少游从,斯人未易逢。
清贫今仲子,疏隽小元龙。
君谨提诗笔,吾当避箭锋。
勉旃鸣盛世,切勿效寒蛩。 -
178.《七月二十日自瀑上先归方寺丞遣诗夸雷雨之壮》 宋·刘克庄
城里遥看雨出时,想公笔墨发雄奇。
山深龙虎飞腾变,海运鲲鹏瞬息移。
凛凛前锋如赴敌,堂堂回势似归师。
驱还始悟山灵意,怕向苍崖写恶诗。 -
179.《肇庆守郑子礼以李北海石室碑见寄辄次山谷老》 宋·曾几
吾评古法书,固自有高下。
端州遗我石室碑,一字千金恐非价。
莫邪之剑难争锋,李公落笔神气同。
诗鸣一代属山谷,草根亦复吟秋虫。 -
180.《陈叔易赋王秀才所藏梁织佛图诗邀同赋因次其》 宋·陈与义
维摩之室本自空,忽惊满月临丹宫。
稽首世尊真实相,不比图画填青红。
天女之孙擅天巧,经纬星宿超庸庸。
沦精入此三昧手,一念直到只园中。