-
121.《菩萨蛮(赋玉蕊花)》 宋·史达祖
唐昌观里东风软。
齐王宫外芳名远。
桂子典刑边。
梅花伯仲间。
笼茸锼暖雪。
琐细雕晴月。
谁驾七香车。
绿云飞玉沙。 -
122.《宴清都·初春》 宋·卢祖皋
春讯飞琼管。
风日薄、度墙啼鸟声乱。
江城次第,笙歌翠合,绮罗香暖。
溶溶涧渌冰泮。 -
123.《水龙吟(和朱行甫帅机瑞香)》 宋·方岳
当年睡里闻香,阿谁唤做花间瑞。
巾飘沈水,笼熏古锦,拥青绫被。
初日酣晴,柔风逗暖,十分情致。
掩窗绡,待得香融酒醒,尽消受、这春思。 -
124.《水龙吟(和朱行甫帅机瑞香)》 宋·方岳
当年睡里闻香,阿谁唤做花间瑞。
巾飘沈水,笼熏古锦,拥青绫被。
初日酣晴,柔风逗暖,十分情致。
掩窗绡,待得香融酒醒,尽消受、这春思。 -
125.《相见欢》 宋·许棐
绣围春水锦笼山。
冶游天。
可惜连朝中酒、怯秋千。
妆楼暖。
朱帘卷。
燕斜穿。
冲落两三花片、镜台边。 -
126.《瑞鹤仙(甲辰灯夕)》 宋·李公昴
玉城春不夜。
映月璧寒流,烛蕖光射。
鳌山海云驾。
拥遨头箫鼓,锦旗红亚。 -
127.《三部乐(黄钟商,俗名大石调赋姜石帚渔隐)》 宋·吴文英
江ED42初飞,荡万里素云,际空如沐。
咏情吟思,不在秦筝金屋。
夜潮上、明月芦花,傍钓蓑梦远,句清敲玉。
翠罂汲晓,欸乃一声秋曲。 -
128.《江南好》 宋·吴文英
问奇字,时斋示江南好词,纪前夕之事,辄次韵
行锦归来,画眉添妩,暗尘重拂雕栊。
稳瓶泉暖,花隘斗春容。
围密笼香C95C霭,烦纤手、亲点团龙。 -
129.《绛都春(夷则羽,俗名仙吕调为郭清华内子寿)》 宋·吴文英
香深雾暖。
正人在、锦瑟华年深院。
旧日汉宫,分得红兰滋吴苑。
临池羞落梅花片。 -
130.《烛影摇红·元夕雨》 宋·吴文英
碧澹山姿,暮寒愁沁歌眉浅。
障泥南陌润轻酥,灯火深深院。
入夜笙歌渐暖。
彩旗翻、宜男舞遍。 -
131.《木兰花慢(赋牡丹)》 宋·陈允平
杜鹃声渐老,过花信、几番风。
爱翠幄笼晴,文梭飏暖,阑槛青红。
新妆步摇未稳,捧心娇、乍入馆娃宫。
消得金壶万朵,护风帘幄重重。 -
132.《渡江云》 宋·陈允平
青青江上草,片帆浪暖,初泊渡头沙。
翠筇便瘦倚,问酒垂杨,影里那人家。
东风未许,漫媚妩、轻试铅华。
飘佩环、玉波秋莹,双髻绿堆鸦。 -
133.《三犯渡江云》 宋·周密
喜余至,拥裘曳杖,相从于山巅水涯松云竹雪之间。
酒酣,促膝笑语,尽出笈中画、囊中诗以娱客。
醉归船窗,紞然夜鼓半矣。
归途再雪,万山玉立相映发,冰镜晃耀,照人毛发,洒洒清入肝鬲,凛然不自支,疑行清虚府中,奇绝境也。 -
134.《曲游春》 宋·周密
后则尽入里湖,抵暮始出,断桥小驻而归,非习于游者不知也。
故中山极击节余闲却半湖春色之句,谓能道人之所未云
禁苑东风外,饧暖丝晴絮,春思如织。
燕约莺期,恼芳情偏在,翠深红隙。 -
135.《一枝春》 宋·周密
醉,且调新弄以谢之
碧淡春姿,柳眠醒、似怯朝来酥雨。
芳程乍数。
唤起探花情绪。 -
136.《夜合花(茉莉)》 宋·周密
月地无尘,珠宫不夜,翠笼谁炼铅霜。
南州路杳,仙子误入唐昌。
零露滴,湿微妆。
逗清芬、蝶梦空忙。 -
137.《惜余春慢(春雨)》 宋·刘埙
玉勒丝鞭,彩旗红索,总向愁中休了。
偏怜景媚,为甚愁浓,都为雨多晴少。
桃杏开到梨花,红印香印,绿平幽沼。
也无饶、红药殿春,更作薄寒清峭。 -
138.《莺啼序(宫中新进黄莺)》 宋·汪元量
檀栾宫墙数仞,敞朱帘绣户。
正春暖、飘拂和风,衮入红尘香雾。
见丝柳青青,袅娜如学宫腰舞。
有黄莺、恰恰飞来,一梭金羽。 -
139.《金盏子》 宋·蒋捷
练月萦窗,梦乍醒、黄花翠竹庭馆。
心字夜香消,人孤另、双鹣被池羞看。
拟待告诉天公,减秋声一半。
无情雁。 -
140.《凤栖梧》 宋·惠洪
碧瓦笼晴烟雾绕。
水殿西偏,小立闻啼鸟。
风度女墙吹语笑。
南枝破腊应开了。
道骨不凡江瘴晓。
春色通灵,医得花重少。
爆暖酿寒空杳杳。
江城画角催残照。