-
61.《秋晚》 唐·罗邺
残星残月一声钟,谷际岩隈爽气浓。
不向碧台惊醉梦,但来清镜促愁容。
繁金露洁黄笼菊,独翠烟凝远涧松。
闲步幽林与苔径,渐移栖鸟及鸣蛩。 -
62.《御沟柳》 唐·杜荀鹤
律到御沟春,沟边柳色新。
细笼穿禁水,轻拂入朝人。
日近韶光早,天低圣泽匀。
谷莺栖未稳,宫女画难真。
楚国空摇浪,隋堤暗惹尘。
如何帝城里,先得覆龙津。 -
63.《宫莺》 唐·徐夤
领得春光在帝家,早从深谷出烟霞。
闲栖仙禁日边柳,饥啄御园天上花。
睍睆只宜陪阁凤,间关多是问宫娃。
可怜鹦鹉矜言语,长闭雕笼岁月赊。 -
64.《宫莺》 唐·徐夤
领得春光在帝家,早从深谷出烟霞。
闲栖仙禁日边柳,饥啄御园天上花。
睍睆只宜陪阁凤,间关多是问宫娃。
可怜鹦鹉矜言语,长闭雕笼岁月赊。 -
65.《送郤先辈归觐华阴》 唐·李洞
桂枝博得凤栖枝,欢觐家僮舞翠微。
僧向瀑泉声里贺,鸟穿仙掌指间飞。
休停砚笔吟荒庙,永别灯笼赴锁闱。
骚雅近来颓丧甚,送君傍觉有光辉。 -
66.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
67.《陪游凤凰台献诗》 唐·宋齐丘
嵯峨压洪泉,岝峉撑碧落。
宜哉秦始皇,不驱亦不凿。
上有布政台,八顾背城郭。
山蹙龙虎健,水黑螭蜃作。 -
68.《夕》 唐·成彦雄
台榭沈沈禁漏初,麝烟红蜡透虾须。
雕笼鹦鹉将栖宿,不许鸦鬟转辘轳。 -
69.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
70.《三不为篇》 唐·海顺
我欲偃文修武,身死名存。
斫石通道,祈井流泉。
君肝在内,我身处边。
荆轲拔剑,毛遂捧盘。 -
71.《鹭鸶有怀(前东阳王慥使君养一鹭鸶名瑶花)》 唐·贯休
粉魄霜华为尔枯,鸳鸯相伴更堪图。
爱来沙岛遗银屋,终作金笼养雪雏。
栖宿必多清濑梦,品流还次白猿徒。
今朝不觉频回首,曾伴瑶花近玉壶。 -
72.《鹭鸶二首》 唐·齐己
日日沧江去,时时得意归。
自能终洁白,何处误翻飞。
晚立银塘阔,秋栖玉露微。
残阳苇花畔,双下钓鱼矶。 -
73.《鹭鸶二首》 唐·齐己
日日沧江去,时时得意归。
自能终洁白,何处误翻飞。
晚立银塘阔,秋栖玉露微。
残阳苇花畔,双下钓鱼矶。 -
74.《谢南平王赐山鸡》 唐·齐己
五色文章类彩鸾,楚人罗得半摧残。
金笼莫恨伤冠帻,玉粒颁惭剪羽翰。
孤立影危丹槛里,双栖伴在白云端。
上台爱育通幽细,却放溪山去不难。 -
75.《归国遥》 唐·韦庄
春欲暮,满地落花红带雨。
惆怅玉笼鹦鹉,单栖无伴侣¤
南望去程何许,问花花不语。
早晚得同归去,恨无双翠羽。 -
76.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
77.《采桑子》 唐·冯延巳
小庭雨过春将尽,片片花飞。
独折残枝,无语凭阑只自知¤
玉堂香暖珠帘卷,双燕来归。
君约佳期,肯信韶华得几时。 -
78.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
79.《鹪鹩赋》 魏晋·张华
鹪鹩,小鸟也,生于蒿莱之间,长于藩篱之下,翔集寻常之内,而生生之理足矣。
色浅体陋,不为人用,形微处卑,物莫之害,繁滋族类,乘居匹游,翩翩然有以自乐也。
彼鹫鹗惊鸿,孔雀翡翠,或淩赤霄之际,或托绝垠之外,翰举足以冲天,觜距足以自卫,然皆负矰婴缴,羽毛入贡。
何者?有用于人也。 -
80.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。