-
61.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
62.《海东青行》 清·乾隆
鸷鸟种不一,海青称俊绝,摩空健翮上层霄,千里下击才一瞥。
当其脱韝始纵时,风力未会迟飞掣,群燕缘扑或坠落,何异淮阴胯下气且折。 -
63.《偶成》 宋·曹彦约
诗痴正自不烦狼,只为英才辄堕中。
今日已成风欲后,后生个个入樊笼。 -
64.《满江红 咏鹤》 元·王结
华表归来,犹记得、旧时城郭。
还自叹,昂藏野态,几番前却。
饮露岂能令我病,窥鱼正自妨人乐。
被天风、吹梦落樊笼,情怀恶。 -
65.《蝶恋花 赠李公敏 强村丛书用韩氏玉雨堂藏钞》 元·王结
老鹤轩轩心万里。
却被天风,吹入樊笼里。
野态昂藏犹可喜。
九皋宵泪流清*。
宿鹭窥鱼痴计耳。
整整丰标,谩说佳公子。
月白风清天似水。 -
66.《苏武慢·识破尘寰》 元·冯尊师
识破尘寰,樊笼跳出,飘荡幸无拘束。
萍踪自在,雅操孤高,还若野云麋鹿。
遇坎乘流,混俗和光,知止有何荣辱。
恣陶陶、海上人间,不管岁华催促。 -
67.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。 -
68.《过邠州留题》 宋·窦仪
多少樊笼不敢开,强拘物性要相倍。
何时得似邠州守,德政临民鹤自来。 -
69.《登石台山与刘次皋李揆王度周仲卿联句》 宋·胡融
璇台插中天,乾坤发端倪。
荆榛夹险道,自古谁攀跻。
嘉予二三友,乘兴同杖藜。
行行陟其巅,一榼手自携。 -
70.《隐求斋》 宋·林锡翁
蜗名蝇利处樊笼,世事□其转眼空。
惟有高人林下隐,只求明月与清风。 -
71.《震山岩》 宋·罗克开
身倚层岩兴莫穷,若为郁郁在樊笼。
故人话别伤心里,尊酒论文醉眼中。
万井叠鳞烟霭暝,一江如练水云同。
卫公慷慨风流在,却愧新诗力未工。 -
72.《偶作》 宋·杨简
诗痴正自不烦攻,只为英才辄堕中。
今日已成风俗后,后生个个入樊笼。 -
73.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
74.《游仙》 宋·詹珂
弱龄秉永向,撰念游蓬瀛。
腾盖玄圃台,投辔赤霞城。
紫府五香馥,丹丘四照萦。
班龙何夭矫,青凤来相迎。 -
75.《鹦鹉叹》 明·张维
憔悴君家历岁年,翠襟蒙宠自须怜。
能言肯信真如凤,钩喙应知不类鸢。
千里云山迷陇树,几回魂梦绕秦川。
稻粱未必虚朝夕,直为樊笼一惘然。 -
76.《拟古》 宋·赵处澹
青青河畔草,皎皎林下人。
草有四时色,人无千载身。
胡为踏氛埃,樊笼长苦辛。
君看鸿鹄飞,九万谁能驯。 -
77.《勉子》 宋·郑氏
夏日林间风,汝父心樊笼。
冬寒一炉火,严凝我独坐。
汝父为官逋,四海镇区区。
别汝始经年,汝父鬓皤然。 -
78.《芙蓉峰》 宋·郑芝秀
芙蓉峰插最高峰,上有仙台近碧空。
不惮攀萝登绝顶,俯盾尘世一樊笼。 -
79.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。 -
80.《送黄纪事济》 未知·王偁
宝剑双辘轳,锷吐青芙蓉。
临歧一脱赠,恍若腾蛟龙。
君行感我怀,起视云海空。
百年阅幻境,万里吹飞蓬。