-
21.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
22.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
23.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
24.《鹪鹩赋》 魏晋·张华
鹪鹩,小鸟也,生于蒿莱之间,长于藩篱之下,翔集寻常之内,而生生之理足矣。
色浅体陋,不为人用,形微处卑,物莫之害,繁滋族类,乘居匹游,翩翩然有以自乐也。
彼鹫鹗惊鸿,孔雀翡翠,或淩赤霄之际,或托绝垠之外,翰举足以冲天,觜距足以自卫,然皆负矰婴缴,羽毛入贡。
何者?有用于人也。 -
25.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
26.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
27.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
28.《水调歌头》 宋·辛弃疾
秋水之约。
八月十四日,余卧病博山寺中,因用韵为谢,兼简子似
我志在寥阔,畴昔梦登天。
摩挲素月,人世俯仰已千年。 -
29.《沁园春(廖总干席上)》 宋·黄机
暑风清微,梅腮渐红,麦须未黄。
恨牡丹多病,医治费巧,酴醿易老,点缀无方。
客里光阴,愁中意绪,想美人兮山水长。
销凝处,有龙丝坠简,来唤持觞。 -
30.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
31.《祭石曼卿文》 宋·欧阳修
维治平四年七月日,具官欧阳修,谨遣尚书都省令史李敭,至于太清,以清酌庶羞之奠,致祭于亡友曼卿之墓下,而吊之以文。
曰:呜呼曼卿!生而为英,死而为灵。
其同乎万物生死,而复归于无物者,暂聚之形;不与万物共尽,而卓然其不配者,后世之名。
此自古圣贤,莫不皆然,而著在简册者,昭如日星。 -
32.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
33.《击壤歌》 宋·柴元彪
击壤歌,击壤歌,仰观俯察如吾何。
西海摩月镜,东海弄日珠。 -
34.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。 -
35.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
36.《越问·舜禹》 宋·孙因
帝舜生於姚丘兮,地近夷而居东。
母握登感天瑞兮,漾祥光於大虹。
历山其所耕稼兮,陶渔皆有遗迹。
二女降於妫汭兮,百官备而景从。 -
37.《楼台烟雨亭》 宋·朱汝贤
神息驭兮龙冈,殿金仙兮庙傍,结轩楹兮受厘举觞。
发山川兮秘藏,览旴源兮一方,台突兀兮楼栋翔。 -
38.《临云叹》 明·葛高行文
临高云而三叹兮,抚简册以致思。
步花阴而四顾兮,内伤悲而移时。
睹扶光之如箭兮,哀岁月其难追。
仰浮云之飘飘兮,志凛然而与世披。 -
39.《宴饮歌》 明·阮自华
飞鸢在天,断云满江。
江上依依,远风白杨。
绿树凝盼,落霞窥人。
高怀厌世,雄心汰襟。 -
40.《夜雪有怀范玉厓叔中朱沧洲孟辩》 明·吴哲
江南地薄雪并寒,缘江矮屋茅复单。
析薪束缊空燎眼,春阳不暖先生槃。
田家利酤常苦酸,东家垆头量子宽。
山公八斗焉足醉,少须暂解双眉菆。