-
181.《汉宫春(寿李都大)》 宋·京镗
看透尘寰。
更禅心似水,道力如山。
前身青冥跨鹄,紫府乘鸾。
世缘一念,便等闲、游戏人间。 -
182.《满江红(次杨提刑韵)》 宋·京镗
道骨仙风,合笞凤、鞭鸾归去。
底事为、三峨九顶,等闲留住。
揽辔聊施经济手,凝旒屡出褒嘉语。
算只今、人物更谁归,心如许。 -
183.《清平乐》 宋·王炎
儿曹耳语。
借问何处去。
家在翠微深处住。
生计一犁春雨。
客中且恁浮游。
莫将事挂心头。
纵使人生满百,算来更几春秋。 -
184.《满江红(至日和黄伯威)》 宋·王炎
宦海浮沈,名与字、不能彰彻。
青云上、诸公衮衮,难登狭劣。
结绶弹冠成底事,解颐折角皆虚说。
待黄粱、梦觉始归来,非明哲。 -
185.《摸鱼儿·更能消几番风雨》 宋·辛弃疾
淳熙己亥,自湖北漕移湖南,同官王正之置酒小山亭,为赋。
更能消、几番风雨,匆匆春又归去。
惜春长怕花开早,何况落红无数。
春且住,见说道、天涯芳草无归路。 -
186.《水龙吟·甲辰岁寿韩南涧尚书》 宋·辛弃疾
渡江天马南来,几人真是经纶手。
长安父老,新亭风景,可怜依旧。
夷甫诸人,神州沉陆,几曾回首。
算平戎万里,功名本是,真儒事、君知否。 -
187.《满江红》 宋·辛弃疾
涂堂上,三鼓方醒。
国华赋词留别,席上和韵。
青涂,端仁堂名也
宿酒醒时,算只有、清愁而已。 -
188.《贺新郎(题赵兼善东山园小鲁亭)》 宋·辛弃疾
下马东山路。
恍临风、周情孔思,悠然千古。
寂寞东家丘何在,缥缈危亭小鲁。
试重上、岩岩高处。 -
189.《婆罗门引(用韵答傅先之时傅宰龙泉归)》 宋·辛弃疾
龙泉佳处,种花满县却东归。
腰间玉若金累。
须信功名富贵,长与少年期。
怅高山流水,古调今悲。 -
190.《哨遍》 宋·辛弃疾
今昌父之弟成父,於所居凿池筑亭,榜以旧名。
昌父为成父作诗,属余赋词,余为赋哨遍。
庄周论於蚁弃知,於鱼得计,於羊弃意,其义美矣。
然上文论虱吒於豕而得焚,羊肉为蚁所慕而致残,下文将并结二义,乃独置豕虱不言而遽论鱼,其义无所从起。 -
191.《沁园春(戊申岁,奏邸忽腾报,谓余以病挂冠,因赋此)》 宋·辛弃疾
老子平生,笑尽人间,儿女怨恩。
况白头能几,定应独往,青云得意,见说长存。
抖擞衣冠,怜渠无恙,合挂当年神武门。
都如梦,算能争几许,鸡晓钟昏。 -
192.《满江红》 宋·程垓
水远山明,秋容淡、不禁摇落。
况正是、楼台高处,晚凉犹薄。
月在衣裳风在袖,冰生枕簟香生幕。
算四时、佳处是清秋,须行乐。 -
193.《满江红》 宋·程垓
水远山明,秋容淡、不禁摇落。
况正是、楼台高处,晚凉犹薄。
月在衣裳风在袖,冰生枕簟香生幕。
算四时、佳处是清秋,须行乐。 -
194.《水龙吟·夜来风雨匆匆》 宋·程垓
夜来风雨匆匆,故园定是花无几。
愁多怨极,等闲孤负,一年芳意。
柳困桃慵,杏青梅小,对人容易。
算好春长在,好花长见,原只是、人憔悴。 -
195.《满江红》 宋·陈三聘
天岂无情,天若道、有情亦老。
功名事、问天因甚,蒙人不了。
好伴云烟耕谷口,休将翰墨传江表。
算鬓边、能得几春风,惊秋早。 -
196.《亭前柳》 宋·石孝友
有件伡遮,算好事、大家都知。
被新家矍索后,没别底,似别底也难为。
识尽千千并万万,那得恁、海底猴儿。
这百十钱,一个泼性命,不分付、待分付与谁。 -
197.《蓦山溪》 宋·石孝友
小花静院。
有个人人现。
缥缈更娉婷,算不数、歌朋舞伴。
鸣珂曲里,常记偶相逢,无语恨,有情愁,绿嫩红妆浅。 -
198.《水调歌头(张魏公生日)》 宋·韩玉
间世真贤出,吉梦兆维熊。
玉麟天上谪见,帏薄贯长虹。
追念当年筹算。
封魏封留勋业,千古事攸同。 -
199.《满江红(怀韩子师尚书)》 宋·陈亮
曾洗乾坤,问何事、雄图顿屈。
试著眼、阶除当下,又添英物。
北向争衡幽愤在,南来遗恨狂酋失。
算凄凉部曲几人存,三之一。 -
200.《水龙吟》 宋·陈亮
钱王霸图成时,多应是百年遗树。
羞将高古,为渠遮映,鱼盐调度。
且向空山,趁时多事,四垂盘踞。
算兴衰坐阅,权奇磊块,世间□、□斤斧。