-
61.《上王通守傅易数》 宋·刘学箕
大哉皇羲古神圣,八封始画天地辟。
乾效于天坤法地,六子运用眇难测。
天理人文一宣朗,万化昭然从此出。
发明洊更三圣手,动静机缄皎如日。 -
62.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
63.《送刘童子试艺天京》 宋·蒲寿宬
硗硗头角出群玉,炯炯瞳人剪秋漪。
神光理作照书月,一览千古无复遗。
殊科自可献上国,况能文艺超等夷。
河洛图书识蕴奥,更明爻象通神蓍。 -
64.《卜算子 二首李法师求》 元·王哲
人谈焰助。
与泉源,交结相同怙。
木真元牢锁住。
掌扶持,精气长坚固。
中甜上素。
小婴儿,姹女频看觑。
外空边诚雅趣。
入祥云,便得神仙 -
65.《次徐相公韵十首·刘錡》 宋·释行海
五色戎旌百万鞍,徒夸龙虎统兵官。
嚣喧闪电蕃营乱,阵算回风虏帐寒。
兵法用过黄石远,血盟沥公尽心乾。
太平弟子忧成病,安得征君旧业宽。 -
66.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。