-
81.《开元寺楼看雨联句》 唐·陆龟蒙
海上风雨来,掀轰杂飞电。
登楼一凭槛,满眼蛟龙战。
——陆龟蒙
须臾造化惨,倏忽堪舆变。 -
82.《与崔子向泛舟自招橘经箬里宿天居寺…联一十六韵以寄之》 唐·皎然
晴日春态深,寄游恣所适。
——皎然
宁妨花木乱,转学心耳寂。
——崔子向 -
83.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
84.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
85.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
86.《古塞下曲七首》 唐·贯休
下营依遁甲,分帅把河隍。
地使人心恶,风吹旗焰荒。
搜山得探卒,放火猎黄羊。
唯有南飞雁,声声断客肠。 -
87.《古塞下曲七首》 唐·贯休
下营依遁甲,分帅把河隍。
地使人心恶,风吹旗焰荒。
搜山得探卒,放火猎黄羊。
唯有南飞雁,声声断客肠。 -
88.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
89.《自缙云赴郡溪流百里轻棹一发曾不崇朝…段郎中》 唐·方干
激箭溪湍势莫凭,飘然一叶若为乘。
仰瞻青壁开天罅,斗转寒湾避石棱。
巢鸟夜惊离岛树,啼猿昼怯下岩藤。
此中明日寻知己,恐似龙门不易登。 -
90.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
91.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
92.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
93.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
94.《从军行》 隋代·卢思道
朔方烽火照甘泉,长安飞将出祁连。
犀渠玉剑良家子,白马金羁侠少年。
平明偃月屯右地,薄暮鱼丽逐左贤。
谷中石虎经衔箭,山上金人曾祭天。 -
95.《蓦山溪》 宋·葛胜仲
春风野外。
卵色天如水。
鱼戏舞绡纹,似出听、新声北里。
追风骏足,千骑卷高冈,一箭过,万人呼,雁落寒空里。 -
96.《长相思》 宋·朱敦儒
海云黄。
橘洲霜。
如箭滩流石似羊。
溪船十丈长。
人难量。
水难量。
过险方知著甚忙。
归休老醉乡。 -
97.《水调歌头(次刘若讷韵)》 宋·毛幵
十载刘夫子,名过庾兰成。
人人争看,角犀今喜试丰盈。
倾耳新诗千首,妙处端须击节,金石破虫声。
此士难复得,黄口闹如羹。 -
98.《水调歌(题弩社头筹簇)》 宋·程节齐
都尉部千弩,旧事汉材官。
连拳一臂三石,夜半破阴山。
曾使中有扪足,造次摧坚挫锐,分白辱宠涓。
省括一机耳,人未识黄间。 -
99.《与朱元思书》 南北朝·吴均
风烟俱净,天山共色。
从流飘荡,任意东西。
自富阳至桐庐一百许里,奇山异水,天下独绝。
水皆缥碧,千丈见底。 -
100.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。