-
201.《滕王阁》 宋·苏辙
客従筠溪来,欹仄困一叶,忽逢章贡余,滉荡天水接。
风霜出洲渚,草木见毫末。
势奔西山浮,声动古城嶪。
楼观却相倚,山川互开阖。 -
202.《滕王阁》 宋·苏辙
客从筠溪来,欹仄困一叶。
忽逢章贡余,滉荡天水接。
风霜出洲渚,草木见毫末。
势奔西山浮,声动古城嶪。 -
203.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
204.《次韵答陈之方秘丞》 宋·苏辙
南山李将军,疋马独行猎。
田中射虎豹,后骑不容蹑。
丈夫贵自遂,老大饶惊慑。
飘摇天地间,自视如一叶。 -
205.《实之有诗复次其韵》 宋·黄公度
鞅掌从王事,招邀愧主人。
弹琴秋叶落,听雨夜床亲。
岁月何妨纪,诗篇莫厌频。
要令千载下,不但数姜秦。 -
206.《赠笔生杨君显》 元·杨维桢
杨君缚笔三十年,高艺岂止千人传。
梁园学士为作传,虎丘道人会乞钱。
桐叶秋风来古寺,苔花春水放归船。
白头懒草《长门赋》,自写江南踏踘篇。 -
207.《奉和御製玉清昭应宫成》 宋·夏竦
中宸夜驻飞廉辔,东阙朝迎绿错篇。
祇建宝宫朝睟象,载崇金阁奉真铨。
高侔紫极威神异,回据柔灵胜势宣。
矗矗端平规景叶,煌煌丰丽圣功全。 -
208.《泛汝联句》 宋·韩维
平居厌城郭,具舟泛清汝。
蓝光一水远,铁色两崖古。
日华动中流,沙纹乱前渚。
湍鸣达公桥,草绿襄王墓。 -
209.《奉同原甫赋澄心堂纸》 宋·韩维
江南国士未破前,澄心名纸世已传。
高堂久倾不复见,谁谓此物犹依然。
当时万杵捣云叶,铺出几案滑且坚。
剡溪藤骨不足数,蜀江玉屑谁复怜。 -
210.《前日以诗赠贾麟进士繼蒙和答而杨蟠从事亦随》 宋·强至
爱君气干霜松老,一见相投许肝脑。
岂同世上秋叶交,不及岁寒如电扫。
有才无命三十强,寂寞吟斋膝长抱。
愁来遍踏公卿门,绽褐不缝谁改造。 -
211.《依韵和达夫泛湖之作》 宋·强至
雨气随云却上天,山头已扫欲晴烟。
柳条不尽空围岸,荷叶犹新未碍船。
时序百年催乐事,乾坤一笑入诗篇。
主人著姓平原后,莫惜金樽醉绮筵。 -
212.《八月六日伯皋见过》 宋·韩淲
华发秋来忽满梳,故人相见意何如。
强亲杯酒欢无几,尚觉篇章兴有余。
世事纷然随野马,吾生老矣信蘧庐。
林间已下萧萧叶,雨过空山木影疎。 -
213.《次韵寄答晁无咎》 宋·陈师道
西湖欲雨厨烟满,风叶倒囊云覆碗。
望湖楼上白头人,独倚栏干谁肯伴。
独有诗人记病身,清风千里寄行尘。
豪华信有回天力,惊开桃李闲新春。 -
214.《送洪上人游南》 宋·王灼
中原百川赴东西,万折惟有蜀江耳。
师之桑梓江干侧,扁舟却访鸱夷子。
荆楚吴越我未到,第闻谈者亦自喜。
羡师脱去事幽寻,春风满帆作行李。 -
215.《彦博见和暑中之作殊有新功复用韵谢》 宋·李流谦
风雅有正宗,太山视丘垤。
识者了珉玉,不尔远尧桀。
咸韶久不作,日月遭薄蚀。
空谷闭窈窕,市倡矜半额。 -
216.《次韵五诗·秋凉有感》 宋·楼钥
公看鱼跃与鸢飞。
鹤胫虽长断则悲。
世事不容人苦较,秋风自有叶先知。
青奴难免交新绝,素扇宁须手自持。
宋玉赋篇送未达,不如老子笑成诗。 -
217.《又成父弟往余干谒赵叔遂至池阳庐陵谒二周先》 宋·赵蕃
归我山中未一年,两回题子送行篇。
况今客践飞红叶,不比春风啼杜鹃。
东阁翘材嗟久阔,长沙夜席已喧传。
子行历聘应兄问,并谢江东有二天。 -
218.《戴式之垂访村居》 宋·周弼
故人手持一缄书,扁舟清晨造我庐。
为问舟从何方来,欲应未卜先知应先长吁。
长安平旦朱门开,曳裾靸履喧春雷。
独有诗人货难售,朔雪寒风常满袖。 -
219.《和松窗主人荐墨客诗》 宋·姚勉
久不欹眠听说诗,心茅又塞介然蹊。
那能蚕雨鸣窗叶,徒自鸡天舞瓮醯。
诗态笑看云霭霭,客怀唤醒晓凄凄。
龙香惠我真安用,君有佳篇好自题。 -
220.《富池客中寄范药庄》 宋·董嗣杲
客子惊秋易断魂,江塘落叶雨纷纷。
蔽江云势山头合,隔竹泉声屋尾分。
无日不宜閒问酒,有怀犹且强摛文。
灯窗几忆同居话,卷里新篇可得闻。