-
81.《寄周吉卿》 宋·仇远
采菊篱根蕊尚青,开门稚子喜机关报晴。
笑翁错料人间事,风雨如何不满城。 -
82.《秋感》 宋·仇远
明朝交白露,此夜起金风。
灯下倚孤枕,篱根语百虫。
梧桐何处落,杼轴几家空。
客意惊秋半,炎凉信转蓬。 -
83.《江村二首》 宋·董嗣杲
荒村雨过炊烟收,谁击月下篱根舟。
风叶半夜摐摐响,老犬独吠空江秋。 -
84.《尹绿坡闲吟所》 宋·王镃
苔痕分路见人家,犬护篱根卧落花。
一片林塘诗境界,四时花果隐生涯。
锄山拣日春栽药,汲水和云夜煮茶。
耕录有文须点看,旋摇松露入原砂。 -
85.《重阳纪怀》 宋·王镃
篱根醉倒任斜阳,隔夜茱萸便不香。
莫把黄花遮破帽,教人见我鬓边霜。 -
86.《大雪约程以忠不至次日以诗问之》 宋·方回
御寒时著火文武,等醉岂拘杯圣贤。
土润春应萌有日,尘清野更洁於天。
谁呵冻笔诗能画,独上高岗意欲仙。
剩有篱根未消处,试裒枯篠取茶煎。 -
87.《次韵南伯唐福道中》 宋·郭印
宿雨郊原润,晨风草木凉。
村醪饶客醉,山鸟笑人忙。
石罅泉能洁,篱根笋自香。
箯舆终日倦,惆怅旧林塘。 -
88.《申港道中》 宋·陆文圭
兀兀乘肩舆,西风掠老鬓。
云冻山色暝,水寒江声近。
篱根盈尺雪,晴释才及寸。
人事日相酬,客路岁将尽。
急归掩柴门,地炉拨馀烬。 -
89.《重九》 宋·彭龟年
露下风高足感伤,天君著意写重阳。
建安能赋推诸子,楚国悲秋又九章。
我为催租阁诗思,谁能送酒沃愁肠。
黄花不解知人意,开遍篱根数百行。 -
90.《颂古一百首》 宋·释智愚
耆婆去后无消息,病者憧憧日扣门。
百草自知无识者。
丛丛垂泣在篱根。 -
91.《重阳一首》 宋·苏籀
篱根金色小正时,醅垫风高与节期。
耿耿挑灯闻夜诵,匆匆刈穗饫晨炊。
闺娃犀蕊香盈把,朝士茱萸酒一卮。
盖世豪雄健天下,感秋应待羽觞治。 -
92.《早行》 宋·杨公远
黄粱已熟梦初醒,束担匆匆促去程。
手挈仗端和袖里,气呵髭上觉冰生。
山衔斗柄两三点,犬吠篱根四五声。
何处梅花开较早,清香暗度动诗情。 -
93.《藏春峡·老圃亭》 宋·杨时
昔君居隐鳞,投竿拂珊瑚。
今来寓谷口,结亭事春锄。
亭下十余畦,蔚蔚富嘉蔬。
野果衔朱蕤,蔓实垂青桴。 -
94.《湘君祠》 宋·杨时
鸟鼠荒庭暮,秋花覆短墙。
苍梧云不断,湘水意何长。
泽岸蒹葭绿,篱根草树黄。
萧萧竹间泪,千古一悲伤。 -
95.《鹧鸪天·三径芳根自不群》 宋·陈德武
三径芳根自不群。
每於霜後播清芳。
枝头蛱蝶如羞见,篱外征鸿不可闻。
情脉脉,思纷纷。
绕窗吟咏理馀薰。
卷帘人在西风里,知是新来瘦几分。 -
96.《以诗句咏梅·水边篱落忽横枝》 宋·方蒙仲
花疑天女现,根讶化人移。
到眼如曾识,无心转见奇。 -
97.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
98.《叹庭前甘菊花》 唐·杜甫
檐前甘菊移时晚,青蕊重阳不堪摘。
明日萧条醉尽醒,残花烂熳开何益。
篱边野外多众芳,采撷细琐升中堂。
念兹空长大枝叶,结根失所缠风霜。 -
99.《四松》 唐·杜甫
四松初移时,大抵三尺强。
别来忽三载,离立如人长。
会看根不拔,莫计枝凋伤。
幽色幸秀发,疏柯亦昂藏。 -
100.《除草》 唐·杜甫
草有害于人,曾何生阻修。
其毒甚蜂虿,其多弥道周。
清晨步前林,江色未散忧。
芒刺在我眼,焉能待高秋。