-
141.《减字木兰花》 宋·陈三聘
东篱黄菊。
细捻香枝人事熟。
少缓芳尊。
且醉侬家麹米春。
老人斋戒。
底事新来移角带。
归梦相关。
明月松江万顷宽。 -
142.《沁园春(寄鹤林)》 宋·葛长庚
三径就荒,松菊犹存,归去来兮。
叹折腰为米,弃家因酒,往之不谏,来者堪追。
形役奚悲,途迷未远,今是还知悟昨非。
舟轻扬,问征夫前路,晨色熹微。 -
143.《贺新郎(咏雪二首)》 宋·葛长庚
俯仰天黏水。
尽□□、山河大地,光涵表里。
一夜春风搜万象,檐外雨声不已。
到晓来、六花靡靡。 -
144.《满江红》 宋·刘克庄
畴昔胪传,仗下奏、祥云五色。
何况是、西山弟子,鹤山宾客。
上帝照临忠义胆,老师付授文章脉。
问此君、仿佛似何人,徂徕石。 -
145.《小重山(红木樨次谢先辈韵)》 宋·赵以夫
一种分香自月宫。
人间清绝处,小山丛。
谁将仙米掷虚空。
丹砂碎,糁遍碧云中。
好是窦家风。
年年秋色里,又香浓。
风流全在主人翁。
青青鬓,相映脸潮红。 -
146.《满江红(寿某翁)》 宋·刘辰翁
十岁儿童,看骑竹、花阴满城。
与新第、桐乡孙子,高下齐生。
倚枕不寻柯下梦,举头自爱橘中名。
但有时、米价问如何,公助平。 -
147.《水调歌头(和陆放翁多景楼)》 宋·王奕
迢迢嶓冢水,直泻到东州。
不拣秦淮吴楚,明月一家楼,何代非聊非相,底事柴桑老子,偏恁不推刘。
半体鹿皮服,千古晋貔貅。
过东鲁,登北固,感春秋。 -
148.《水调歌头(和陆放翁多景楼)》 宋·王奕
迢迢嶓冢水,直泻到东州。
不拣秦淮吴楚,明月一家楼,何代非聊非相,底事柴桑老子,偏恁不推刘。
半体鹿皮服,千古晋貔貅。
过东鲁,登北固,感春秋。 -
149.《贺新郎(丁未守邵武,宴同官)》 宋·王迈
此是河清宴。
觉朝来、薰风满入,生绡团扇。
太守愁眉才一展,且喜街头米贱。
且莫管、官租难办。 -
150.《沧州道中》 清·阎尔梅
潞河数百里,家家悬柳枝。
言自春至夏,雨泽全未施。
燥土既伤禾,短苗不掩陂。
辘轳干以破,井涸园菜萎。 -
151.《采桑曲》 清·阎尔梅
种桑人家十之九,连绿不断阴千亩。
年年相戒桑熟时,畏人盗桑晨暮守。
前年灾水去年旱,私债官租如火锻。
今春差觉风雨好,可惜桑田种又少。 -
152.《哨遍·高祖还乡》 元·睢景臣
社长排门告示,但有的差使无推故,这差使不寻俗。
一壁厢纳草也根,一边又要差夫,索应付。
又是言车驾,都说是銮舆,今日还乡故。
王乡老执定瓦台盘,赵忙郎抱着酒胡芦。 -
153.《富人之子》 宋·苏轼
齐有富人,家累千金。
其二子甚愚,其父又不教之。
一日,艾子谓其父曰:“君之子虽美,而不通世务,他日曷能克其家?”
父怒曰:“吾之子敏而且恃多能,岂有不通世务者耶?” -
154.《冬日田园杂兴》 宋·范成大
斜日低山片月高,睡余行药绕江郊。
霜风捣尽千林叶,闲倚筇枝数鹳巢。
炙背檐前日似烘,暖醺醺后困蒙蒙。
过门走马何官职,侧帽笼鞭战北风! -
155.《上元竹枝词》 清·符曾
桂花香馅裹胡桃,江米如珠井水淘。
见说马家滴粉好,试灯风里卖元宵。 -
156.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
157.《原道》 唐·韩愈
博爱之谓仁,行而宜之之谓义,由是而之焉之谓道,足乎己无待于外之谓德。
仁与义为定名,道与德为虚位。
故道有君子小人,而德有凶有吉。
老子之小仁义,非毁之也,其见者小也。 -
158.《秋水(节选)》 先秦·庄子及门徒
秋水时至,百川灌河。
泾流之大,两涘渚崖之间,不辩牛马。
于是焉,河伯欣然自喜,以天下之美为尽在己。
顺流而东行,至于北海。 -
159.《东门行》 两汉·佚名
出东门,不顾归。
来入门,怅欲悲。
盎中无斗米储,还视架上无悬衣。
拔剑东门去,舍中儿母牵衣啼: -
160.《卖盐妇》 元·杨维桢
卖盐妇,百结青裙走风雨。
雨花洒盐盐作卤,背负空筐泪如缕。
三日破铛无粟煮,老姑饥寒更愁苦。
道旁行人因问之,试泪吞声为君语: