-
21.《畴依》 宋·王柏
昔在帝尧,咨舜一语。
允执厥中,舜亦命禹。
危微粗一,义复兼举。
三圣授受,独盛前古。 -
22.《转寿春守,太和庚戌岁二月,祗命寿阳时替裴》 未知·未知
此处之顾,余衰年甘蹑前患,俾三月而寇静,期岁而人和,虎
不暴物,奸吏屏窜,三载复遭邪佞所恶,授宾客分司东都,或
举其目,或寄于风,亦粗继诗人之末云】
李绅 -
23.《三豪诗送杜默师雄》 宋·石介
曼卿豪于诗,社壇高数层。
永叔豪于辞,举世绝俦朋。
师雄歌亦豪,三人宜同称。
曼卿苦汩没,老死殿中丞。 -
24.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
25.《示儿》 宋·洪钺
豫章实佳木,寻丈早异众。
匠石虽未顾,终解作梁栋。
社栋大蔽牛,不资世所用。
弃置成散材,岁久即空洞。 -
26.《南定楼》 宋·梁介
堂堂百尺楼,制作极华丽。
山围与水绕,秀色相妩媚。
上无狐鼠窥,下有鱼龙畏。
宾友升清虚,夷落耸瞻视。
南陲粗安堵,北鄙方举燧。
倚楼独何为,尚下忧国泪。 -
27.《偈》 宋·释法明
资福别无所补,五日一参击鼓。
何曾说妙谈玄,只是粗言直语。
甘草自来甜,黄连依旧苦。
忽若鼻孔辽天,逢人世忌错举。 -
28.《悲二子聊句》 宋·苏舜元
有客自远方,来以二子说。
穆子病疾初,家事巨细缺。
邻人苦其求,翳师久以决。
案杯小大空,布被旁午裂。 -
29.《壬寅正月幼子黄岩尉任将满予与家众先归幼子》 宋·孙介
三年随汝作初官,父子同知涉世难。
饕禄粗欣便老懒,还家仍虑厄饥寒。
生来赋分皆前定,天下何时得举安。
慈孝睽离怀问膳,试凭双鲤祝加餐。 -
30.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
31.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
32.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
33.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
34.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
35.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
36.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
37.《次韵孔毅父久旱已而甚两三首》 宋·苏轼
去年东坡拾瓦砾,自种黄桑三百尺。
今年刈草盖雪堂,日炙风吹面如墨。
平生懒惰今始悔,老在劝农天所直。
沛然例赐三尺雨,造物无心怳难测。 -
38.《得小儿寿俊家书》 宋·杨万里
父子初别双泪垂,别我既久忘却思。
忽得一书喜且悲,恰似向来初别时。
汝翁在官缘索米,吾儿在家勉经史。
举头二千四百里,亘山啼鸟偏入耳。 -
39.《送李泰伯归建昌》 宋·梅尧臣
推天以知命,自古岂不然。
桓魋及臧仓,尝毁圣与贤。
後人何蹈之,其事实好还。
君居麻源谷,学礼如郑玄。 -
40.《咸淳龙飞大魁之归卿大夫以某兄弟有一日之长》 宋·刘克庄
射策人如射利忙,岂知世有古来妆。
汉庭儒半坏科举,天下士宁论国乡。
但诧高标广寒殿,谁能更读善和坊。
观君毛羽真鸾凤,羞杀粗豪白面郎。