-
1.《古邺城童子谣效王粲刺曹操》 唐·李贺
邺城中,暮尘起。
将黑丸,斫文吏。
棘为鞭,虎为马。
团团走,邺城下。
切玉剑,射日弓。
献何人,奉相公。
扶毂来,关右儿。
香扫涂,相公归。 -
2.《往在东武与人往反作粲字韵诗四首今黄鲁直亦》 宋·苏轼
苻坚破荆州,止获一人半。
中郎老不遇,但喜识元叹。
我今独何幸,文字厌奇玩。
又得天下才,相従百忧散。 -
3.《见子瞻粲字韵诗和答三人四返不困而愈崛奇辄》 宋·黄庭坚
公才如洪河,灌注天下半。
风日未尝撄,昼夜圣所叹。
名世二十年,穷无歌舞玩。
入宫又见妒,徒友飞鸟散。 -
4.《见子瞻粲字韵诗和答三人四返不困而愈崛奇辄》 宋·黄庭坚
人生等尺捶,岂耐日取半。
谁能如秋虫,长夜向壁叹。
朝四与暮三,适为狙公玩。
臭腐暂神奇,暗噫即飘散。 -
5.《见子瞻粲字韵诗和答三人四返不困而愈崛奇辄》 宋·黄庭坚
元龙湖海二,毁誉略相半。
下床卧许君,上床自永叹。
丈夫属有念,人物非所玩。
坐令结欢客,化为烟雾散。 -
6.《有粲》 宋·曾丰
春风穆穆,有粲若鋈。
独出者英,既亭既矗。
孰刻之玉,公旰玩兮忘{掬扌换饣}。
春雨涔涔,有粲若琳。 -
7.《读贾谊王粲传》 明·李延兴
白发悲王粲,青春羡贾生。
万言词慷慨,一赋气峥嵘。
吊屈心犹壮,依刘恨未平。
怀贤坐长夜,斜月半窗明。 -
8.《过于海舶得迈寄书酒作诗远和之皆粲然可观子》 宋·苏轼
我似老牛鞭不动,雨滑泥深四蹄重。
汝如黄犊走却来,海阔山高百程送。
庶几门户有八慈,不恨居邻无二仲。
他年汝曹笏满床,中夜起舞踏破瓮。 -
9.《读严粲诗风撼潇湘覆江空雪月明以其一联隐括》 宋·戴复古
笔端有神助,句法自天成。
风撼潇湘覆,江空雪月明。
苦吟非草草,妙趣若平平。
李杜诗坛上,为君题姓名。 -
10.《访周仲觉夜宿南岭,月色粲然·晓起路湿闻有》 宋·杨万里
夜晴那得晓来泥,才见金钲浴绀池。
一阵五更松上雨,元来睡著不曾知。 -
11.《闰八月二十五日菊有黄花园中粲然夺目九日不》 宋·苏辙
年年九日忧无菊,今岁床空未有糟。
世事何尝似人意,天公端解恼吾曹。
金龟解去瓶应满,玉液倾残气尚豪。
门外白衣还到否,今时好事恐难遭。 -
12.《粲公院各赋一物得初荷》 唐·李颀
微风和众草,大叶长圆阴。
晴露珠共合,夕阳花映深。
从来不著水,清净本因心。 -
13.《长寿寺粲公院新甃井》 唐·李颀
僧房来往久,露井每同观。
白石抱新甃,苍苔依旧栏。
空瓶宛转下,长绠辘轳盘。
境界因心净,泉源见底寒。
钟鸣时灌顶,对此日闲安。 -
14.《豳歌行,上新平长史兄粲》 唐·李白
豳谷稍稍振庭柯,泾水浩浩扬湍波。
哀鸿酸嘶暮声急,愁云苍惨寒气多。
忆昨去家此为客,荷花初红柳条碧。 -
15.《猷川雪后送僧粲临还京,时避世卧疾》 唐·钱起
连步青溪几万重,有时共立在孤峰。
斋到盂空餐雪麦,经传金字坐云松。
呻吟独卧猷川水,振锡先闻长乐钟。
回望群山携手处,离心一一涕无从。 -
16.《送粲上人兼寄梁镇员外》 唐·郎士元
季月还乡独未能,林行溪宿厌层冰。
尺素欲传三署客,雪山愁送五天僧。
连空朔气横秦苑。
满目寒云隔灞陵。
借问从来香积寺,何时携手更同登。 -
17.《古邺城童子谣,效王粲刺曹操》 唐·李贺
邺城中,暮尘起。
将黑丸,斫文吏。
棘为鞭,虎为马。
团团走,邺城下。
切玉剑,射日弓。
献何人,奉相公。
扶毂来,关右儿。
香扫涂,相公归。 -
18.《宋·袁粲》 唐·孙元晏
负才尚气满朝知,高卧闲吟见客稀。
独步何人识袁尹,白杨郊外醉方归。 -
19.《赠李粲秀才(字辉用)》 唐·僧鸾
陇西辉用真才子,搜奇探险无伦比。
笔下铦磨巨阙锋,胸中静滟西江水。
哀弦古乐清人耳,月露激寒哭秋鬼。 -
20.《满庭芳 余家园有兰花,花开时未着叶,粲然》 元·袁易
何所属,余以为木兰之别种也。
勉夫即席赋,余辄和之粉腻汤泉,春温湘粟,六铢初挂慵妆。
烟皋露畹,异谱各传芳。
月地相逢缥缈,细凝伫、玉润酥香。