-
101.《东屯庄监秤六言三首》 宋·刘学箕
割尽黄云万顷,春成玉粒千苍□。
出甑香粳满舍,厌糟新酒盈堈。
田家惭愧时熟,官赋催徵可偿。 -
102.《崇女撷菜煮羹》 宋·程公许
穉女春间绕舍嬉,手挑野菜满篮归。
细{奭斗}碧涧和极煮,旋掬香粳芼糁稀。
久识道腴知隽永,更从禅悦悟精微。
投床忽作还乡梦,雪暖西山笋蕨肥。 -
103.《春日起晚》 宋·苏泂
春风散百物,和暖气难清。
晨衾四肢倦,欲起还不能。
展转卧成晏,起听百鸟鸣。
幸然无公事,且复寡经营。 -
104.《剡县解雨五龙潭等处送神辞》 宋·陈著
稼如茨兮黍与粳,十日不雨兮彼苍。
御龙君兮徼祥,环嵊之土兮雨其滂。
焦卷发秀兮摇晚凉,田水泱泱兮秋风香。
旄倪舞歌兮饱有望,神之赐兮何可忘。
登山临水兮送将,神亦劳止兮归安故乡。 -
105.《寄周吉卿》 宋·仇远
閒居偏爱十日菊,归计何资三月粮。
肉食不烦忧菜色,田家粳稻已炊香。 -
106.《道中戏嘲朱叔纬》 宋·陈藻
畏日在征途,心凉不知苦。
青山千百态,相契无相忤。
芒鞋有至贵,道眼开方睹。
行行遂吾性,万物与同祖。
杀鸡固不忍,从众那得阻。
嫩菜送香粳,颇觉清肺腑。
同游自疎懒,共饭何嗔怒。 -
107.《书事二首》 宋·孔武仲
北来烟爨苦凄凉,金灶峥嵘突尾长。
满箧香粳无处用,邮亭一饱待桄榔。 -
108.《关山五首》 宋·孔武仲
山溪百转水泠泠,栽插新秧次第成。
风趕绿茸无断处,他时粒粒是香粳。 -
109.《已亥秋淮南客中怀故里朋游寄之》 宋·宋无
行李依吴榜,飘蓬更楚乡。
山川岁云暮,风雨夜何长。
此地从兵革,斯民复旱蝗。
牙包怀赋粟,久渴望摧浆。 -
110.《饯金使出北关风雨大作》 宋·袁说友
出郭初行十里赊,狂风急雨闹田家。
香粳饱熟云翻浪,荞麦新开雪作花。
浅水半村环野趣,好山一带接京华。
晚来踏尽临平路,风脚全收雨脚斜。