-
121.《赠彭神机》 宋·文天祥
挽强二石徒碌碌,学到穿杨精艺熟。
百发百中无虚弦,百中一趺前功辱。
彭君绝识透黄间,不师逢羿师珞琭。
天度三百六十强,一算不容失正鹄。
吾闻天机难语人,往来了了拈众镞。
君姑藏用凝于神,矢口莫轻谈祸福。 -
122.《悼往》 宋·黄庭坚
西风悲兮败叶索索,照陈根兮秋日将落。
彷佛兮梦与神遇,顾瞻九泉兮岂其可作。
俄有悲乎之羽虫兮,自伤时去物改,拥旧柯而孤吟。
四郊莽苍声断裂兮,久而不胜其叹音。 -
123.《依韵和提刑太博嘉雪》 宋·范仲淹
南阳风俗常苦耕,太守忧民敢不诚。
今秋与冬数月旱,二麦无望愁编氓。
龙遁云藏不肯起,荒祠巫鼓徒轰轰。
昨宵天意聚回复,繁阴一布飘寒英。 -
124.《赠都下隐者》 宋·范仲淹
梅福隐市门,严平居卜肆。
乃知神仙徒,非必烟霞地。
异哉西山人,逍遥京洛尘。
门多长者车,察脉如有神。 -
125.《赠叶少卿》 宋·范仲淹
退也天之道,东南事了人。
风波抛旧路,花月伴闲身。
湖外扁舟远,门中驷马新。
心從今日泰,家似昔时贫。 -
126.《寄石学士》 宋·范仲淹
家有清白志,所实甑中尘。
休去无生涯,老来犹苦辛。
一麾了婚嫁,万事蠹精神。
与君尝大言,定作青山邻。
蹭蹬未携手,得无羞故人。 -
127.《浣溪沙》 宋·无名氏
水净烟闲不染尘。
小山斜卧几枝春。
夜寒香惹一溪云。
粉淡朱轻妆未了,十分孤迥好精神。
为伊清瘦却愁人。 -
128.《沁园春·大道无名》 宋·无名氏
大道无名,大音希声,大器晚成。
笑迷人管见,不言便了,似钻冰取火,纽石为绳。
使尽精神,虚劳神用,缘木求鱼甚日烹。
愚痴辈,磨砖作镜,怎睹光明。 -
129.《沁园春·意一仙翁》 宋·无名氏
意一仙翁,自紫府中,出游戏身。
看脊梁铁铸,担当社稷,精神玉炼,照映乾坤。
谏省伏蒲,紫垣直笔,硬语曾惊天上人。
福身去,建红牙兼纛,南海之滨。 -
130.《贺新郎·瑞霭笼晴晓》 宋·无名氏
瑞霭笼晴晓。
正小春时候,和气十分缭绕。
月姊精神还窈窕。
甚似星郎年少。 -
131.《绛都春·寒阴渐晓》 宋·无名氏
寒阴渐晓。
报驿使探春,南枝开早。
粉蕊弄香,芳脸凝酥琼枝小。
雪天分外精神好。 -
132.《锦堂春·活骷髅》 宋·无名氏
活骷髅。
算来有甚风流。
着衣衫、遮形盖体,弄精神、虚度春秋。
又不念、无常近也,又不怕、阎老来勾。 -
133.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
134.《喜雨二首柬张使君》 宋·刘克庄
天人谁道不相关,方寸精诚极际蟠。
绿简赤文宣读顷,青秧白水立谈间。
昔沾一溉犹衡虑,今卜三登始解颜。
野老放锄相劳苦,官租堪了债堪还。 -
135.《别后寄大渊二首》 宋·刘克庄
面削瓜黄头雪白,雀罗庭院久深芜。
劳烦上客迂童马,惭愧贫家阙饭刍。
绝喜绪言闻辅嗣,了无斋衬供文殊。
定知别后尤精进,寻得轩皇所失珠。 -
136.《观社行》 宋·刘克庄
吾家世南折简呼,有日曷不见子都。
牵衣况复幼吾幼,闭户大似愚公愚。
鲜妆袨服出空巷,钿车绣毂来塞涂。
展乌丝栏拥小玉,设锦步障盛绿珠。 -
137.《赠马相士二首》 宋·刘克庄
荀卿粗了心形者,蒯彻安知背面哉。
别有精微书不载,待君见了季咸来。 -
138.《再和仲晦监簿》 宋·刘克庄
少狂蕴奇志,探索删画前。
安能一措辞,何止三绝编。
俚音和薰风,短梦游钧天。
竟无鱼水分,姑了萤雪缘。 -
139.《寿刘丞》 宋·洪咨夔
岳之大兮公器宇,岳之秀兮公精神。
平生节义磨天地,冰雪丰姿了无翳。
词锋凛凛人胆寒,少年斫却月中桂。
人指杭川之绕东,于今清澈亦如公。 -
140.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
快活快活真快活,被我一时都掉脱。
撒手浩歌归去来,生姜胡椒果是辣。
如今快活大快活,有时放颠或放劣。
自家身里有夫妻,说向时人须笑杀。