-
61.《早梅》 唐·罗邺
缀雪枝条似有情,凌寒澹注笑妆成。
冻香飘处宜春早,素艳开时混月明。
迁客岭头悲袅袅,美人帘下妒盈盈。
满园桃李虽堪赏,要且东风晚始生。 -
62.《咏白菊(一作罗绍威诗)》 唐·罗隐
虽被风霜竞欲催,皎然颜色不低摧。
已疑素手能妆出,又似金钱未染来。
香散自宜飘渌酒,叶交仍得荫香苔。
寻思闭户中宵见,应认寒窗雪一堆。 -
63.《僧舍白牡丹二首》 唐·吴融
腻若裁云薄缀霜,春残独自殿群芳。
梅妆向日霏霏暖,纨扇摇风闪闪光。
月魄照来空见影,露华凝后更多香。 -
64.《长安雪后》 唐·喻坦之
碧落云收尽,天涯雪霁时。
草开当井地,树折带巢枝。
野渡滋寒麦,高泉涨禁池。
遥分丹阙出,迥对上林宜。 -
65.《白菊(一作罗隐诗)》 唐·罗绍威
虽被风霜竞欲催,皎然颜色不低摧。
已疑素手能妆出,又似金钱未染来。
香散自宜飘渌酒,叶交仍得荫苍苔。
寻思闭户中宵见,应认寒窗雪一堆。 -
66.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
67.《献中书张舍人》 唐·李中
仙桂从攀后,人间播大名。
飞腾谐素志,霄汉是前程。
持宪威声振,司言品秩清。
帘开春酒醒,月上草麻成。 -
68.《又和》 唐·徐铉
惊蓬偶驻知多幸,断雁重联惬素期。
当户小山如旧识,上墙幽藓最相宜。
清风不去因栽竹,隙地无多也凿池。
更喜良邻有嘉树,绿阴分得近南枝。 -
69.《月夜梧桐叶上见寒露》 唐·戴察
萧疏桐叶上,月白露初团。
滴沥清光满,荧煌素彩寒。
风摇愁玉坠,枝动惜珠干。
气冷疑秋晚,声微觉夜阑。
凝空流欲遍,润物净宜看。
莫厌窥临倦,将晞聚更难。 -
70.《玉壶冰》 唐·钱众仲
冬律初阴结,寒冰贮玉壶。
霜姿虽异禀,虹气亦相符。
对月光宜并,临池影不孤。
贞坚方共济,同处岂殊途。
色莹连城璧,形分照乘珠。
提携今在此,抱素节宁渝。 -
71.《五言月夜啜茶联句》 唐·颜真卿
泛花邀坐客,代饮引情言。
——陆士修
醒酒宜华席,留僧想独园。
——张荐 -
72.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
73.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
74.《忆江南》 唐·吕岩
淮南法,秋石最堪夸。
位应乾坤白露节,象移寅卯紫河车。
子午结朝霞。 -
75.《奉和袭美二游诗·徐诗》 唐·陆龟蒙
尝闻四书曰,经史子集焉。
苟非天禄中,此事无由全。
自从秦火来,历代逢迍邅。
汉祖入关日,萧何为政年。 -
76.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
77.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
78.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
79.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
80.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。