-
21.《摊声浣溪沙(天雨新晴,孙使君宴客双石堂,遣官奴试小龙茶)》 宋·毛滂
日照门前千万峰。
晴飙先扫冻云空。
谁作素涛翻玉手,小团龙。
定国精明过少壮,次公烦碎本雍容。
听讼阴中苔自绿,舞衣红。 -
22.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
23.《雪後霜晴,元宵月色特奇》 宋·杨万里
玻璃盆泻琉璃水,素娥晚妆欲梳洗。
报道虚皇筑雪宫,一架半间三万里。
却嫌广寒未苦宽,要借新宫作上元。
先烦玉妃整羽卫,次遣青女褰云关。 -
24.《再和》 宋·梅尧臣
廉纤小雨破花寒,野雀争巢斗作团。
手卷白云光引素,舌飞明月响倾盘。
群公锦绣为肠胃,独我应埃满肺肝。
强应小诗无气味,犹惭白发厕郎官。 -
25.《句》 宋·张舜民
万里秋风吹鬓发,百年人事倚栏干。
知他落日能多少,偏照淮南几处山。
李白寻仙持玉杖,庾公对月踞胡床。
楼上康庐紫翠环,槛前湓浦转清湾。 -
26.《送宋叔海郎中总领湖北》 宋·郑刚中
余生得奇疾,傲世事矜倨。
错落气少合,指摘心不恕。
人亦谓可憎,不作朋友数。
自分与西山,终焉约良俉。 -
27.《阻雪慈云有怀叔夏》 宋·胡寅
常恨山阳少,篮舆故出郊。
玄冥方北骛,屏翳又南交。
劲气将凝海,寒威便折胶。
白云揉尽碎,黑壤势全包。 -
28.《中秋佳月怀杜安行冯当可二首》 宋·郭印
西风卷尽片云浮,天宇团圆素月流。
玉斧修成三夜景,银盘赛过十年秋。
佳人渺邈心相照,羁客徘徊影共愁。
安得仙娥一招手,驱鸾驾鹤上琼楼。 -
29.《出承天院候客》 宋·李复
晓动人语喧,门开探骑发。
冠盖相后先,烟尘互明灭。
出城寒寺静,苍松带余雪。
驱马傍前庑,投鞭坐僧榻。