-
101.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
102.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
103.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
104.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
105.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
106.《新树兰蕙葩》 两汉·佚名
新树兰蕙葩,杂用杜蘅草。
终朝采其华,日暮不盈抱。
采之欲遗谁?
所思在远道。
馨香易销歇,繁华会枯槁。
怅望何所言,临风送怀抱。 -
107.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
108.《望海潮·东南形胜》 宋·柳永
东南形胜,三吴都会,钱塘自古繁华,烟柳画桥,风帘翠幕,参差十万人家。
云树绕堤沙,怒涛卷霜雪,天堑无涯。
市列珠玑,户盈罗绮,竞豪奢。
重湖叠巘清嘉。 -
109.《洞仙歌(仙吕调)》 宋·柳永
乘兴,闲泛兰舟,渺渺烟波东去。
淑气散幽香,满蕙兰汀渚。
绿芜平畹,和风轻暖,曲岸垂杨,隐隐隔、桃花圃。
芳树外,闪闪酒旗遥举。 -
110.《长生乐》 宋·晏殊
玉露金风月正圆。
台榭早凉天。
画堂嘉会,组绣列芳筵。
洞府星辰龟鹤,来添福寿。 -
111.《伴登临(中吕宫丑奴儿)》 宋·贺铸
中吴茂苑繁华地。
冠盖如林。
桃李成阴。
若个芳心、真个会琴心。
高秋霁色清于水。
月榭风襟。
且伴登临。
留与他年、尊酒话而今。 -
112.《金盏倒垂莲(次韵同寄霸师杨仲谋安抚)》 宋·晁补之
休说将军,解弯弓掠地,昆岭河源。
彩笔题诗,绿水映红莲。
算总是、风流余事,会须行乐□年。
况有一部,随轩脆管繁弦。 -
113.《满庭芳》 宋·张耒
裂楮裁筠,虚明潇洒,制成方丈屠苏。
草团蒲坐,中置一山炉。
拙似春林鸠宿,易于□、秋野享居。
谁相对,时烦孟妇,石鼎煮寒蔬。 -
114.《忆东坡》 宋·王之道
虚堂响应声,皎月形和影。
春到也须还,长红多紫啼条便。
况有光风丽日,能消积雪繁霜,青女休言胜。
扶摇借便,请看天池发鹏兴。 -
115.《水龙吟》 宋·杨无咎
当年谁种官梅,自开自落清无比。
一朝惊见,危亭岑立,繁华丛里。
知是贤侯,有难兄弟,素书时寄。
纵舞携如意,吟搔短发,无从诉、心中喜。 -
116.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
117.《二郎神(七夕)》 宋·张孝祥
坐中客。
共千里、潇湘秋色。
渐万宝西成农事了,罢稏看、黄云阡陌。
乔□橘洲风浪稳,岳镇耸、倚天青壁。 -
118.《木兰花慢(中秋新河)》 宋·魏了翁
正秋阴盛处,忽荡起、一冰轮。
甚汉魏从前,才人胜士,断简残文。
都无一词赏玩,更拟将、美色似非伦。
此意谁能领会,自夸光景长新。 -
119.《木兰花慢(中秋新河)》 宋·魏了翁
正秋阴盛处,忽荡起、一冰轮。
甚汉魏从前,才人胜士,断简残文。
都无一词赏玩,更拟将、美色似非伦。
此意谁能领会,自夸光景长新。 -
120.《大酺》 宋·方千里
正夕阳间,秋光淡,鸳瓦参差华屋。
高低帘幕迥,但风摇环珮,细声频触。
瘦怯单衣,凉生两袖,零乱庭梧窗竹。
相思谁能会,是归程客梦,路谙心熟。