-
81.《菊》 近代·汪精卫
菊以隐逸称,殆未得其似,志洁而行芳,灵均差可拟。
生也不逢时,落叶满天地。
枝弱不胜花,凛凛中有恃。 -
82.《题诸色扇二首》 宋·宋度宗
秾华照水澄秋静,冷艳欺风醉露凉。
一枝翠叶凝秋色,万粟金英喷古香。
月筛秾影虚窗静,秋染繁英净几香。
千叶喜容迎晓日,万铃黄色映朝霞。
日丽柳塘莺语滑,雨收桃岸燕飞忙。 -
83.《绿竹引赐都督孙忠》 明·朱瞻基
蓟门八月霜华浓,何时种竹能成丛。
凤城之阳禁苑东,琅玕万树凌青空。
光摇太液波心月,高出三山顶上松。
祥飚拂拂来天上,鸣金戛玉声玲珑。 -
84.《玉盘盂二首(并叙)》 宋·苏轼
东武旧俗,每岁四月大会于南禅、资福两寺,以芍药供佛。
而今岁最盛,凡七千余朵,皆重跗累萼,繁丽丰硕。
中有白花正圆如覆盂,其下十余叶稍大,承之如盘,姿格绝异,独出于七千朵之上,云得之于城北苏氏园中,周宰相莒公之别业也,而其名俚甚,乃为易之。
杂花狼藉占春余,芍药开时扫地无。 -
85.《依韵诸公寻灵济重台梅》 宋·梅尧臣
梅要山傍水次栽,非同弱柳近章台。
重重叶叶花依旧,岁岁年年客又来。
虽爱千枝竞繁密,还嗟短发已衰颓。
郎官博士留车骑,拥蔽修篁为斫开。 -
86.《木樨花一首》 宋·苏籀
何处闻国芗,珍木秀岩谷。
高标蕙兰枝,妙辑沈麝酷。
叶叶秋声中,霏霏早英蓛。
介特有如松,繁华岂惭菊。 -
87.《蔷薇诗一首十八韵呈东海侍郎徐铉》 唐·李从善
绿影覆幽池,芳菲四月时。
管弦朝夕兴,组绣百千枝。
盛引墙看遍,高烦架屡移。
露轻濡彩笔,蜂误拂吟髭。 -
88.《郊庙歌辞·享太庙乐章·懿宗室舞》 唐·萧仿
圣祚无疆,庆传乐章。
金枝繁茂,玉叶延长。
海渎常晏,波涛不扬。
汪汪美化,垂范今王。 -
89.《除夜乐城逢孟浩然》 唐·张子容
远客襄阳郡,来过海岸家。
樽开柏叶酒,灯发九枝花。
妙曲逢卢女,高才得孟嘉。
东山行乐意,非是竞繁华。 -
90.《对雨赠济阴马少府考城蒋少府兼献成武五兄南华二兄》 唐·刘长卿
繁云兼家思,弥望连济北。
日暮微雨中,州城带秋色。
萧条主人静,落叶飞不息。
乡梦寒更频,虫声夜相逼。 -
91.《和王相公题中书丛竹寄上元相公》 唐·郎士元
多时仙掖里,色并翠琅玕.幽意含烟月,清阴庇蕙兰。
枝繁宜露重,叶老爱天寒。
竟日双鸾止,孤吟为一看。 -
92.《从叔将军宅蔷薇花开太府韦卿有题壁长句因以和作》 唐·权德舆
环列从容蹀躞归,光风骀荡发红薇。
莺藏密叶宜新霁,蹀绕低枝爱晚晖。
艳色当轩迷舞袖,繁香满径拂朝衣。
名卿洞壑仍相近,佳句新成和者稀。 -
93.《遣春十首》 唐·元稹
晓月笼云影,莺声馀雾中。
暗芳飘露气,轻寒生柳风。
冉冉一趋府,未为劳我躬。
因兹得晨起,但觉情兴隆。 -
94.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
95.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
96.《赋得花藤药合寄颍阴故人》 唐·朱昼
藤生南海滨,引蔓青且长。
剪削为花枝,何人无文章。
非才亦有心,割骨闻馀芳。
繁叶落何处,孤贞在中央。
愿盛黄金膏,寄与青眼郎。
路远莫知意,水深天苍苍。 -
97.《享太庙乐章》 唐·萧仿
圣祚无疆,庆传乐章。
金枝繁茂,玉叶延长。
海渎常晏,波涛不扬。
汪汪美化,垂范今王。 -
98.《题郑常侍厅前竹》 唐·贾岛
绿竹临诗酒,婵娟思不穷。
乱枝低积雪,繁叶亚寒风。
萧飒疑泉过,萦回有径通。
侵庭根出土,隔壁笋成丛。 -
99.《题友人山花》 唐·方干
平明方发尽,为待好风吹。
不见移来日,先愁落去时。
浓香薰叠叶,繁朵压卑枝。
坐看皆终夕,游蜂似有期。 -
100.《和韩致光侍郎无题三首十四韵》 唐·吴融
珠佩元消暑,犀簪自辟尘。
掩灯容燕宿,开镜待鸡晨。
去懒都忘旧,来多未厌新。
每逢忧是梦,长忆故延真。