-
81.《对雨》 唐·刘兼
幽庭凝碧亦涟漪,檐霤声繁聒梦归。
半岫金乌才委照,一川石燕又交飞。
濯枝霢霂榴花吐,吹渚飘飖暑气微。
因忆故园闲钓处,苍苔斑驳满渔矶。 -
82.《白纻辞(此二首又见贞元进士杨衡集中)》 唐·杨衡
玉缨翠珮杂轻罗,香汗微渍朱颜酡。
为君起唱白纻歌,清声袅云思繁多,凝笳哀琴时相和。
金壶半倾芳夜促, -
83.《长安春赠友人》 唐·吴商浩
繁华堪泣帝城春,粉堞青楼势碍云。
花对玉钩帘外发,歌飘尘土路边闻。
几多远客魂空断,何处王孙酒自醺。
各有归程千万里,东风时节恨离群。 -
84.《风草不留霜》 唐·王景中
繁霜当永夜,寒草正惊风。
飘素衰蘋末,流光晚蕙丛。
悠扬方泛影,皎洁却飞空。
不定离披际,难凝蘙荟中。
低昂闲散质,肃杀想成功。
独感玄晖咏,依依此夕同。 -
85.《与耿湋水亭咏风联句》 唐·颜真卿
清风何处起,拂槛复萦洲。
——裴幼清
回入飘华幕,轻来叠晚流。
——杨凭 -
86.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
87.《秋雨联句》 唐·韩愈
万木声号呼,百川气交会。
——孟郊
庭翻树离合,牖变景明蔼。
——韩愈 -
88.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
89.《歌头》 唐·李存勖
赏芳春,暖风飘箔。
莺啼绿树,轻烟笼晚阁。
杏桃红,开繁萼。 -
90.《叙雪寄喻凫(一作杜荀鹤)》 唐·方干
密片繁声旋不销,萦风杂霰转飘飖。
澄江莫蔽长流色,衰柳难黏自动条。
湿气添寒酤酒夜,素花迎曙卷帘朝。
此时明径无行迹,唯望徽之问寂寥。 -
91.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
92.《鹪鹩赋》 魏晋·张华
鹪鹩,小鸟也,生于蒿莱之间,长于藩篱之下,翔集寻常之内,而生生之理足矣。
色浅体陋,不为人用,形微处卑,物莫之害,繁滋族类,乘居匹游,翩翩然有以自乐也。
彼鹫鹗惊鸿,孔雀翡翠,或淩赤霄之际,或托绝垠之外,翰举足以冲天,觜距足以自卫,然皆负矰婴缴,羽毛入贡。
何者?有用于人也。 -
93.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
94.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
95.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
96.《长寿乐(般涉调)》 宋·柳永
繁红嫩翠。
艳阳景,妆点神州明媚。
是处楼台,朱门院落,弦管新声腾沸。
恣游人、无限驰骤,娇马车如水。 -
97.《水龙吟》 宋·晁端礼
岭梅香雪飘零尽,繁杏枝头犹未。
小桃一种,妖娆偏占,春工用意。
微喷丹砂,半含朝露,粉墙低倚。
似谁家丱女,娇痴怨别,空凝睇、东风里。 -
98.《金人捧露盘》 宋·晁端礼
天锡禹圭尧瑞,君王受厘,未央宫殿。
三五庆元宵,扫春寒、花外蕙凤轻扇。
龙阙前瞻,凤楼背耸,中有鳌峰见。
渐紫宙、星河晚。 -
99.《满庭芳(三之二)》 宋·秦观
红蓼花繁,黄芦叶乱,夜深玉露初零。
霁天空阔,云淡梦江清。
独棹孤蓬小艇,悠悠过、烟渚沙汀。
金钩细,丝纶慢卷,牵动一潭星。 -
100.《满庭芳·夏日溧水无想山作》 宋·周邦彦
风老莺雏,雨肥梅子,午阴嘉树清圆。
地卑山近,衣润费炉烟。
人静乌鸢自乐,小桥外、新绿溅溅。
凭阑久,黄芦苦竹,拟泛九江船。