-
101.《毛君惠温柑荔支二绝》 宋·苏辙
楚山黄橘弹丸小,未识洞庭三寸柑。
不有风流吴越客,谁令千里送江南。
荔子生红无奈远,陈家晒白到犹难。
虽无驿骑红尘起,尚得佳人一笑欢。 -
102.《读平险铭寄李汉老》 宋·刘子翚
官侯凿平剑浦滩,游子不歌行路难。
李公作铭垂不刊,峻峰激流生笔端。
斯文岂但夸雄观,寓理之奥开聋眢。
惟人性天同广胖,横目立见分庭坛。 -
103.《十七日集清湖》 宋·刘子翚
石堤蟠素虬,捍此百尺湾。
临湾唤客饮,四座摇潺湲。
残歊红荡析,凛若超尘寰。
却愁凉吹多,夺我酣醉颜。 -
104.《匹鸟曲》 元·杨维桢
建章宫中匹瓦飞,太液浮起双红衣。
文塘小径迎春归,春红莲叶春猗猗。
金丸娇郎故惊起,白头双飞誓双死。
上林雁归忍流离?九疑伥伥天万里。
长干沙头人望夫,愿托锦鳞西江书。
结生不作白头伴,结死须作青陵乌。 -
105.《宫词》 宋·王珪
侍女争挥玉弹弓,金丸飞入乱花中。
一时惊起流莺散,踏落残英满地红。 -
106.《次韵赵帅登平山堂》 宋·陈造
东皇未憖养花功,远近娇红乱老红。
胜赏山容陪隽轨,凭虚仍喜受雄风。
小{奭斗}蜀井寒冰齿,旋俯波光碧蘸空。
更看诗翁落椽笔,弹丸句法许谁同。 -
107.《从王守猎》 宋·陈造
生世能忘尘外趣,官居定作车中妇。
男儿胸次万斛宽,不著尘埃著诗酒。
虎头起秀屹双高,层城更是干青霄。
使君领客凌缥缈,天风飒飒摇旌旄。 -
108.《仆和蹈元莲竹之什意在誉竹於莲有投鼠之嫌明》 宋·李弥逊
蓝田官舍碧山里,南北红蕖照明水。
公馀唤客坐晚凉,不独桃源真避世。
举杯欲酌还自愁,退之惭花不御李。
却持卮酒起谢花,我亦前言聊一戏。 -
109.《晨起信笔》 宋·姜特立
老翁夜不寐,最爱晨起早。
既欣邻鸡鸣,更喜林乌噪。
红日忽上窗,亟呼具衣袄。
下床一炉火,便觉春浩浩。 -
110.《接花》 宋·方岳
楚箨并刀杜雨前,掇红接紫自年年。
颠风稗子僧成佛,白日灿柯人诈仙。
半霎时移愚智性,一丸泥夺化工权。
可怜人自生荆棘,却变初心失本然。 -
111.《次陈芸居问讯后村韵》 宋·胡仲弓
人心真滟澦,世路多肴函。
此险久已涉,此味久已谙。
易节固不可,贫贱分所甘。
浩歌一长慨,书与识者谈。 -
112.《麦熟》 宋·赵文
今年麦熟亦可喜,紫石霏霏落钟乳。
我从田家惯饼饵,梦想风味今未已。
箬叶浮浮卷牛舌,甆瓯泛泛割龙耳。
一丸萝卜吾岂无,悲歌不怕红娘子。
诗成不满贵公笑,书生岂识饼十字。 -
113.《杨梅坞》 宋·董嗣杲
仙子遗丹满瑞峰,累累疑与荔枝同。
金波传种移根异,火齐烧空满坞红。
鹤顶分丸凝晓露,猩唇结颗缀薰风。
曩时若解包茆贡,一骑星驰入汉宫。 -
114.《荔支》 宋·陶弼
五月南游渴,欣逢荔子丹。
壳匀仙鹤顶,肉露白晶丸。
色映离为火,甘殊木作酸。
枝繁恐相染,树重欲成团。 -
115.《缙云县仙都山黄帝祠宇》 宋·王铚
我渡溪山寻荒村,群峰势若万马奔。
酣酣春色雪初霁,霭霭野气山犹昏。
琼楼金阙涤地尽,松柏半带斤斧痕。
要还清净扫尘俗,一炬劫火安得焚。 -
116.《东湖歌》 宋·赵汝鐩
湖光荡绿春拍塞,百雉之乐才咫尺。
五步一亭十步榭,轩窗处处临水避。
露浓昼淑花溜红,烟嫩堤平草连碧。
俯窥萍罅鱼上下,仰听木杪禽格磔。 -
117.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。