-
41.《满江红(送信守郑舜举郎中赴召)》 宋·辛弃疾
湖海平生,算不负、苍髯如戟。
闻道是、君王著意,太平长策。
此老自当兵十万,长安正在天西北。
便凤凰、飞诏下天来,催归急。 -
42.《满江红(送徐换斡衡仲之官三山,时马叔会侍郎帅闽辛弃疾)》 宋·辛弃疾
绝代佳人,曾一笑、倾城倾国。
休更叹、旧时清镜,而今华发。
明日伏波堂上客,老当益壮翁应说。
恨苦遭、邓禹笑人来,长寂寂。 -
43.《满江红(星赵晋臣敷文)》 宋·辛弃疾
老子平生,原自有、金盘华屋。
还又要、万间寒士,眼前突兀。
一舸归来轻叶,两翁相对清如鹄。
道如今、吾亦爱吾庐,多松菊。 -
44.《满江红》 宋·石孝友
分景亭前,梅红糁、柳金谁粟。
芳意闹,烧灯初过,坠萱才六。
此日悔康歌别驾,当年神降生崧岳。
看邦人,称寿雾凝香,杯丛玉。 -
45.《满江红》 宋·石孝友
帘卷南薰,微雨过、天容似沐。
开绮燕,红蕖别馆,绿槐高屋。
灵寿杖横龙脊瘦,长年酒酿鹅儿熟。
唤飞琼、亲捧紫霞杯,歌新曲。 -
46.《风入松(戊申沿檄衡永,舟泛潇湘)》 宋·赵师侠
溪山佳处是湘中。
今古言同。
平林远岫浑如画,更渔村、返照斜红。
两岸荻风策策,一江秋水溶溶。
苍崖石壁景尤雄。
人自西东。
利名汨没黄尘里,又那知、清胜无穷。
何日轻舠蓑笠,持竿独钓西风。 -
47.《满江红(不敢赋梅,赋感梅·)》 宋·汪莘
洞府瑶池,多是见、桃红满地。
君试问、江海清绝,因何抛弃。
仙境常如二三月,此花不受春风醉。
被贩儿、俚妇折来看,添憔悴。 -
48.《满江红(饯林府判)》 宋·徐鹿卿
斗大横江,旧曾著、周程夫子。
谭道处,疏梅迎笑,双松延翠。
百载高风勤景仰,数椽老屋重经始。
更大书、留与后人看,公归矣。 -
49.《风入松》 宋·高观国
卷帘日日恨春阴。
寒食新晴。
马蹄只向南山去,长桥爱、花柳多情。
红外风娇日暖,翠边水秀山明。
杜郎歌酒过平生。
到处蓬瀛。
醉魂不入重城晚,秾欢寄、桃叶桃根。
绣被嫩寒清晓,莺声唤醒春酲。 -
50.《满江红(即席次韵宋权县彝约客)》 宋·魏了翁
世道何常,都一似、水流云出。
叹自古、燕巾滥宝,楚山迷璧。
老我如今观变熟,行藏语嘿惟有时适。
似沧溟、容得乘禽飞,双凫集。 -
51.《满江红(即席次韵宋权县彝约客)》 宋·魏了翁
世道何常,都一似、水流云出。
叹自古、燕巾滥宝,楚山迷璧。
老我如今观变熟,行藏语嘿惟有时适。
似沧溟、容得乘禽飞,双凫集。 -
52.《满江红》 宋·张辑
落叶自语,大书此句于碧崖丹壑间,以坚归盟。
醉发吹凉,但拂剑、狂歌而已。
倩谁问、九霄黄鹤,更曾来未。
玉女窗深松昼静,研朱重点参同契。 -
53.《满江红(咏武夷)》 宋·葛长庚
忆昔秦时,中秋日、武夷九曲。
烟寂寂、斜阳数尺,寒鸦枯木。
三十六峰凝晓翠,一溪流水生秋绿。
正满林、桂子散天香,飞金粟。 -
54.《满江红(雨花台再用弟履齐鸟衣园韵)》 宋·吴渊
秋后钟山,苍翠色、可供餐食。
登临处、怨桃旧曲,催梅新笛。
江近苹风随汛落,峰高松露和云滴。
欢头童、齿豁已成翁,犹为客。 -
55.《满江红(风泉峡观泉)》 宋·刘子寰
云壑飞泉,蒲根下、悬流陆续。
堪爱处、石池湛湛,一方寒玉。
暑际直当磐石坐,渴来自引悬瓢掬。
听冷冷、清响泻琮琤,胜丝竹。 -
56.《满江红(洪云岩、刘朔斋用韵)》 宋·李曾伯
蝶梦惊残,仿佛似、东方才白。
人报道、城疑不夜,界几无色。
敲瓦微听冰线响,开窗倏放风花入。
拥重貂、曾不觉寒侵,将何德。 -
57.《满江红(招云岩、朔斋于雷园,二公用前雪韵赋梅)》 宋·李曾伯
万紫千红,都不似、玉奴一白。
三数萼、有冰霜操,无脂粉色。
长共竹君松友伴,岂容蝶使蜂媒入。
似惠和、伊任与夷清,兼三德。 -
58.《满江红(庚申初度)》 宋·李曾伯
今岁垂弧,欲自寿、一辞莫措。
何可拟、翁头如雪,香山白傅。
首夏一番罹重病,去秋数月撄狂虏。
赖天公、肯为保余生,逢初度。 -
59.《满江红(和程学谕)》 宋·方岳
苍石横筇,松风外、自调龟息。
浑不记、东皋秋事,西湖春色。
底处未嫌吾辈在,此心说与何人得。
向海棠、烂醉过清明,酬佳节。 -
60.《酹江月(寿松山主人七月十九日)》 宋·方岳
楚天秋早,过中元捻指,蓂飞四荚。
怪得千门佳气满,恰值生申时节。
蓬矢当年,椒盘今夕,瑞木金炉热。
主人情重,酒红潮上双颊。