-
161.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
162.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
163.《书倪氏屋壁三首》 唐·贯休
茶烹绿乳花映帘,撑沙苦笋银纤纤。
窗中山色青翠粘,主人于我情无厌。
白桑红椹莺咽咽,面揉玉尘饼挑雪。
将为数日已一月,主人于我特地切。
水娇草媚掩山路,睡槎鸳鸯如画作。
春光霭霭忽已暮,主人刚地不放去。 -
164.《偶作五首》 唐·贯休
谁信心火多,多能焚大国。
谁信鬓上丝,茎茎出蚕腹。
尝闻养蚕妇,未晓上桑树。
下树畏蚕饥,儿啼亦不顾。 -
165.《春野作五首》 唐·贯休
闲步浅青平绿,流水征车自逐。
谁家挟弹少年,拟打红衣啄木。
山花雨打尽,满地如烂锦。
远寻鹧鸪雏,拾得一团蕈。 -
166.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
167.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
168.《春末兰溪道中作》 唐·贯休
山花零落红与绯,汀烟濛茸江水肥。
人担犁锄细雨歇,路入桑柘斜阳微。
深喜东州云寇去,不知西狩几时归。
清平时节何时是,转觉人心与道违。 -
169.《秋夕寄诸侄》 唐·齐己
每到秋残夜,灯前忆故乡。
园林红橘柚,窗户碧潇湘。
离别身垂老,艰难路去长。
弟兄应健在,兵火里耕桑。 -
170.《春晴感兴》 唐·齐己
连旬阴翳晓来晴,水满圆塘照日明。
岸草短长边过客,江花红白里啼莺。
野无征战时堪望,山有楼台暖好行。
桑柘依依禾黍绿,可怜归去是张衡。 -
171.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
172.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
173.《踏歌》 唐·蓝采和
踏歌踏歌蓝采和,世界能几何。
红颜三春树,流年一掷梭。
古人混混去不返,今人纷纷来更多。
朝骑鸾凤到碧落,暮见桑田生白波。
长景明晖在空际,金银宫阙高嵯峨。 -
174.《霅溪夜宴诗(申屠先生献境会夜宴诗)》 唐·水神
行殿秋未晚,水宫风初凉。
谁言此中夜,得接朝宗行。
灵鼍振冬冬,神龙耀煌煌。
红楼压波起,翠幄连云张。 -
175.《又湘妃诗四首(一作女仙题湘妃庙诗)》 唐·佚名
渺渺三湘万里程,泪篁幽石助芳贞。
孤云目断苍梧野,不得攀龙到玉京。
碧杜红蘅缥缈香,冰丝弹月弄清凉。
峰峦一一俱相似,九处堪疑九断肠。 -
176.《忆江南》 唐·吕岩
淮南法,秋石最堪夸。
位应乾坤白露节,象移寅卯紫河车。
子午结朝霞。 -
177.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
178.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
179.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
180.《于飞乐令(高平调)》 宋·张先
宝奁开,菱鉴静,一掏清蟾。
新妆脸、旋学花添。
蜀红衫,双绣蝶,裙缕鹣鹣。
寻思前事,小屏风、巧画江南。