-
41.《鳙溪行》 宋·王炎
小溪一曲山四合,溪边杨柳藏门阑。
当时玉人在花下,对花窈窕矜红颜。
一双白璧不可聘,许我结佩乘青鸾。
我时年少气方锐,自负落笔翻波澜。 -
42.《句》 唐·李白
焰随红日去,烟逐暮云飞。
(令一日赋山火诗云:
“野火烧山后,人归火不归。
”思轧不属, -
43.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
44.《虞美人》 宋·杜安世
红颜绿鬓催人老。
世事何时了。
君心天意与年光。
春花未遍已秋霜。
为谁忙。
樽前正好闲风月。
莫话生离别。
直饶终日踏红尘。
浮名浮利枉劳神。
更愁萦。 -
45.《蝶恋花(再次韵千里照花)》 宋·葛胜仲
百紫千红今烂熳。
举烛辉花,莫厌烧令短。
酒里逢花须细看。
人生谁似英雄半。
安得红颜为老伴。
妙舞花前,杨柳夸身段。
已倒玉山迥竹院。
清香不断风吹面。 -
46.《满江红(自和)》 宋·李曾伯
自入春来,花信费、几番风了。
先付与、红妆万点,苍颜一笑。
旧说沈香亭北似,今虽濯锦江头少。
最可人、枝上月笼春,烟含晓。 -
47.《惜红衣(余从姜石帚游苕霅间三十五年矣,重来伤今感昔,聊以咏怀)》 宋·吴文英
鹭老秋丝,苹愁暮雪,鬓那不白。
倒柳移栽,如今暗溪碧。
乌衣细语,伤绊惹、茸红曾约。
南陌。 -
48.《一萼红(夜闻南妇哭北夫)》 宋·刘天迪
拥孤衾,正朔风凄紧,毡帐夜生寒。
春梦无凭,秋期又误,迢递烟水云山。
断肠处、黄茅瘴雨,恨骢马、憔悴只空还。
揉翠盟孤,啼红怨切,暗老朱颜。 -
49.《满江红 又次前韵》 元·刘敏中
看花须约,一千年、知赴瑶池缘浅。
雪里花枝来索句,恍觉春生冷砚。
却忆前时,寻芳处处,霞影浮杯面。
酒醒花落,树头飞下余片。 -
50.《再次》 明·陆釴
庭窗月落窗户幽,灯影离离照良夜。
吾侪口业不容己,白战相凌未相下。
兰焚膏灭不自惜,绿发红颜暗中泻。
隔床颓呼喜弥明,当坐相讥畏陈亚。 -
51.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
52.《秋胡行》 明·唐仲实
依依陌上桑,婉婉桑间妇。
嫣然红罗襦,采桑湿香雾。
相逢马上郎,停鞭□驰骛。
回头遗巧笑,脉脉此情露。 -
53.《幽州除夜醉歌》 宋·汪元量
燕姬压酒春宵永,列炬摇光拂红影。
银鸭香烘云母屏,绮窗绣阁流芳馨。
脆管声含兰气娇,风钗拖颈乌云飘。
锦瑟无端促弦急,纤蛾敛翠翻成泣。
雕笼啁哳鸡鸣早,一笑红颜镜中老。 -
54.《看花曲》 宋·戴表元
种花郎君爱花好,看花儿女笑花老,墙东花开闹喧喧,马蹄蹴醉墙西草。
游人贱草只看花,明日重来还可嗟。
但见萋迷青覆地,千红万紫成泥沙。 -
55.《送北禅释天泉长老入燕》 宋·陆文圭
金身梦觉白马东,西来禅教各一宗。
讲师高据狮子座,缁素群集惊盲聋。
天华咫尺飞隧地,夜烛神光满室红。
远师道林嗣宗风,专谈义学离禅锋。 -
56.《阮将军龙杖歌(以下皆万历间晚年之作)》 明·王稚登
七尺天台藤,千年石梁雪。
夭矫欲飞腾,支离半鳞甲。
樵柯斫出空岩下,风雷昼鸣鬼啸夜。
曳处常疑云雾生,植来犹恐猿猱挂。 -
57.《送侯参谋赴河中幕(侯继时从王谔辟)》 唐·韩愈
忆昔初及第,各以少年称。
君颐始生须,我齿清如冰。
尔时心气壮,百事谓己能。
一别讵几何,忽如隔晨兴。 -
58.《满江红(丁巳中秋)》 宋·刘克庄
说与行云,且撋就、嫦娥今夕。
俄变见、金蛇能紫,玉蟾能白。
九万里风清黑眚,三千世界纯银色。
想天寒、桂老已吹香,堪攀摘。 -
59.《八声甘州(自和)》 宋·李曾伯
怅浮生、俯仰迹成空,依然此江山。
对秋容如画,天长雁度,水阔鸥闲。
追游未甘老态,凭酒借红颜。
归骑斜阳外,柳老荷残。 -
60.《宿庐山栖贤寺,示如清长老》 宋·杨万里
清风迎衣襟,白云捧脚底,飘然径上庐山头,谁道栖贤三十里。
乡禅引到狮子峰,旃檀喷出香雾浓。
此一辨香为五老。