-
121.《题赤城霞图送友归台》 明·张羽
结发好名山,遨游遍吴楚。
东游不到天台路,长忆兴公赋中语。
赤城焕高霞,翩然空中举。
灵溪碧草春凄凄,瀑水和风响秋雨。 -
122.《诗二首》 宋·方回
一牝犹嫌将两雄,趋新背旧片时中。
陡忘前主能为叛,乍事他人更不忠。
玉碗空亡无易马,绛桃犹在未随风。
何须苦问沙吒利,自是红颜薄老翁。 -
123.《春后喜晴》 宋·方回
挈身归卧万山中,多谢灯花夜夜红。
老病面颜开鼓色,雪霜天地转春风。
菜鲜果脆深杯酌,衾汗鞋泥慢火烘。
宽著心肠任时运,一顽能御百忧攻。 -
124.《又次曾端伯春日韵四首》 宋·郭印
先生胸次艳千春,鬓绿颜红未老身。
松柏岁寒终不改,谩随百草斗芳新。 -
125.《芙蓉花歌》 宋·释文珦
东邻槛外芙蓉花,初开粲粲如朝霞。
今朝花谢枝空在,绕树千回只叹嗟。
花谢明年还复开,红颜已去终难回。
人生不及花枝耐,况有流光白发催。
游子对花心尽醉,老翁见之如梦寐。
解把浮生比梦中,肯计荣华与憔悴。 -
126.《送春》 宋·释文珦
老人无复趁春场,见说春归亦送将。
唯恐再来吾不见,偏於此另意难忘。
花枝卧雨红颜尽,草蔓梳风绿发长。
作计欲留留不住,聊歌一贡当离觞。 -
127.《答简夫》 宋·孙应时
不怪年来万事非,聊须把酒赋新诗。
乾坤正自无今昔,草木何妨有变衰。
白发我甘投老去,红颜君惜卧春时。
古人不朽终何事,此段工夫可浪施。 -
128.《王亚之元夕招客庭下红梅两株相对盛开》 宋·王洋
君家不种通神钱,只种春色留庭前。
庭前春色谁最妍,二女解佩来江边。
沉沉华屋清夜起,火树银花月如水。
自然颜色变韶稚,况乃新妆露初洗。 -
129.《再用韵十首》 宋·杨公远
骨相寒如许,那封万户侯。
红颜非藉酒,白雪未蒙头。
事少浑无梦,身閒岂有愁。
老天能覆我,饱暖四宜休。 -
130.《用杨诚斋韵再题欧阳长老墨梅》 宋·袁说友
红妆夸睡足,粉额趁颜开。
惟有江梅样,蛾眉淡拂来。 -
131.《桃树下作》 明·程嘉燧
残春已过八十日,桃树初开三五枝。
瞥眼红颜刚一笑,举头纤月正如眉。
未缘悟道空身老,宁复还家歊面衰。
闻说城边新买得,隔花流水一茅茨。 -
132.《凤楼行(以下《晋陵集》)》 明·王稚登
凤楼翼翼开天居,故老相传百载余。
过客遥看黄幄座,侍臣长奉紫泥书。
碧窗齐临石睥睨,朱栋或画金龙鱼。
呜呼成祖劳开创,金扉翠牖何雄壮。 -
133.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
134.《琵琶行/琵琶引》 唐·白居易
元和十年,予左迁九江郡司马。
明年秋,送客湓浦口,闻舟中夜弹琵琶者,听其音,铮铮然有京都声。
问其人,本长安倡女,尝学琵琶于穆、曹二善才,年长色衰,委身为贾人妇。
遂命酒,使快弹数曲。 -
135.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
136.《琵琶行》 唐·白居易
浔阳江头夜送客,枫叶荻花秋瑟瑟。
主人下马客在船,举酒欲饮无管弦。
醉不成欢惨将别,别时茫茫江浸月。
忽闻水上琵琶声,主人忘归客不发。 -
137.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
138.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
139.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
140.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。