-
21.《浣溪沙》 唐·毛熙震
春暮黄莺下砌前,水精帘影露珠悬,绮霞低映晚晴天¤
弱柳万条垂翠带,残红满地碎香钿,蕙风飘荡散轻烟。
花榭香红烟景迷,满庭芳草绿萋萋,金铺闲掩绣帘低¤
紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。 -
22.《临江仙》 唐·毛熙震
南齐天子宠婵娟,六宫罗绮三千。
潘妃娇艳独芳妍。
椒房兰洞,云雨降神仙¤
纵态迷欢心不足,风流可惜当年。 -
23.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
24.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
25.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
26.《留客住(林钟商)》 宋·柳永
偶登眺。
凭小阑、艳阳时节,乍晴天气,是处闲花芳草。
遥山万叠云散,涨海千里,潮平波浩渺。
烟村院落,是谁家绿树,数声啼鸟。 -
27.《洞仙歌(中吕调)》 宋·柳永
佳景留心惯。
况少年彼此,风情非浅。
有笙歌巷陌,绮罗庭院。
倾城巧笑如花面。 -
28.《泛清波摘遍》 宋·晏几道
催花雨小,著柳风柔,都似去年时候好。
露红烟绿,尽有狂情斗春早。
长安道。
秋千影里,丝管声中,谁放艳阳轻过了。 -
29.《满庭芳》 宋·晁端礼
浅约鸦黄,轻匀螺黛,故教取次梳妆。
减轻琶面,新样小鸾凰。
每为花娇玉嫩,容对客、斜倚银床。
春来病,兰薰半歇,一管舞衣裳。 -
30.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
31.《洞仙歌·雪云散尽》 宋·李元膺
一年春物,惟梅柳间意味最深。
至莺花烂漫时,则春已衰迟,使人无复新意。
予作《洞仙歌》,使探春者歌之,无后时之悔。
雪云散尽,放晓晴池院。 -
32.《内家娇》 宋·刘弇
绰约群芳里,阳和意,偏向一枝浓。
南国骤惊,动人奇艳,未饶西洛,百本千丛。
斩新弄,晓来无比格,半坼断肠红。
三月洞天,又还疑是,赋情楚客,窥见墙东。 -
33.《薄幸》 宋·贺铸
艳真多态。
更的的、频回眄睐。
便认得、琴心相许,与写宜男双带。
记画堂、斜月朦胧,轻颦微笑娇无奈。 -
34.《调笑》 宋·晁补之
艳独惊郎。
踏堤共唱襄阳乐。
轲峨大め帆初落。
宜城酒熟持勤郎,郎今欲渡风波恶 -
35.《庆春宫·云接平冈》 宋·周邦彦
云接平冈,山围寒野,路回渐转孤城。
衰柳啼鸦,惊风驱雁,动人一片秋声。
倦途休驾,淡烟里、微茫见星。
尘埃憔悴,生怕黄昏,离思牵萦。 -
36.《临江仙》 宋·谢逸
玉树临风宾欲散,黄昏约马嘶庭。
幽欢未尽有余清。
琼糜方一啜,银烛已双擎。
坐久香津生齿颊,何须五斗消酲。
艳歌声里醉魂醒。
明年思此会,旌旆想登瀛。 -
37.《洞仙歌》 宋·朱敦儒
何人不爱,是江梅红绽。
雪野寒空冻云晚。
照清溪绰约,粉艳先春,包绛萼、姑射冰肌自暖。
上林花万品,都借风流,国色天香任欣羡。 -
38.《庆清朝·禁幄低张》 宋·李清照
禁幄低张,彤阑巧护,就中独占残春。
容华淡伫,绰约俱见天真。
待得群花过后,一番风露晓妆新。
妖娆艳态,妒风笑月,长殢东君。 -
39.《临江仙》 宋·蔡伸
仙品不同桃李艳,移来月窟云乡。
幽姿绰约道家妆。
绿云堆髻,娇额半涂黄。
可但乍凉风月下,饶伊独占秋光。
雨中别有恼人香。
错教萧史,肠断忆巫阳。 -
40.《选冠子》 宋·吕渭老
风约晴云,花干宿露,帘幕万家清晓。
青帘赛酒,小坞藏春,冶叶艳枝相照。
羊驾小车,笑逐游人,远迷芳草。
更红英飞舞,绣茵连接,雾台烟沼。