-
121.《徐仁伯侍郎挽诗》 宋·方岳
诸老遗书在,情亲独考亭。
学卑时俗陋,文起众人醒。
壮笔扛周鼎,危言耸汉庭。
群公俱避易,吾道未凋零。 -
122.《和抱瓮冯提学二首》 宋·何梦桂
山人日卧岭云长,扣户诗书枉纪纲。
多病半生双白鬓,相思一日九回肠。
人情取舍成刍狗,世事兴亡化石羊。
明日相逢且拚醉,转头三万六千场。 -
123.《贺赵丞登第》 宋·华岳
要与宗盟立纪纲,俯从多士较文章。
人材漏纲无疏密,科目搜罗有短长。
蟾窟一枝分玉树,凤池三浪出银潢。
何当推解延豪杰,多复中原万里疆。 -
124.《余卧病畿邑御史王君假守潭楚道出于舍下特见》 宋·宋庠
病客卧穷里,衡扉掩残春,隳官道家藏,窜跡农廛民。
朝罗噪饥雀,暮席流芳尘。
尸居怳踰岁,踵息动弥旬。 -
125.《五月四日贺杨秘书知吉州五十韵》 宋·项安世
自识杨夫子,于今十二年。
甲辰来右淛,丁未向西川。
逆旅初闻誉,抠衣亟致虔。
未能情款款,已觉志拳拳。 -
126.《鼓琴行送许深父同知被诏赴阙》 宋·陈傅良
伯牙非不善鼓琴,指下能写山高而水深。
亦有师旷号精绝,蜚雪白昼为重阴。
吾琴不以与二子,二子不过衰季愁叹而悲吟。
后夔安在九嶷远,南风不竞凤鸟瘖。 -
127.《师安抚生日》 宋·晁公溯
鼻祖始谋远,承家积庆长。
青霜元不坠,玉树久逾芳。
气验三嵎秀,祥占五世昌。
向来蜀父老,久忆汉文章。 -
128.《程朱之学四首》 宋·陈普
杨氏枯不生,墨者散无纪。
申韩明不仁,黄老信非礼。
岂难定邪正,未足容臧否。
世有颜孟徒,一鼓俘其垒。 -
129.《毛诗·小星》 宋·陈普
名分存存不敢忘,衾裯来往岁星光。
尊卑高下虽天秩,小纪终须属大纲。 -
130.《孟子·今乐古乐》 宋·陈普
韶濩无声郑衔淫,纪纲条理杳难寻。
虽然古乐非今乐,又与民同无古今。 -
131.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
前佛纪纲,后佛性命。
衲僧腰间古历日,定是三年逢一闰,不知东平打破镜。 -
132.《自赞》 宋·释法薰
握拂子,坐绳床。
默尔无言,其声琅琅。
断衲僧命脉,坏业林纪纲。
丹青写出,丑恶难藏。
一任傍人话短长。 -
133.《偈颂二十五首》 宋·释如净
外不放入,内不放出。
痛下一槌,万事了毕。
太白峰前令斩新,内外纪纲俱委悉。 -
134.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
面目风霜,身心春阳。
用杀活之手段,整宗祖之纪纲。
秋生野水鱼潜稳,月在寒松鹤梦长。 -
135.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
齐进退,正纪纲。
提向上事,建光明幢。