-
41.《纵笔》 宋·陆游
未说无功爵位叨,昔人所畏在功高。
印如斗大宁常保,剑拄颐长秪自劳。
酒社极知身可隐,猎场犹得气差豪。
世间见透浑无事,狐貉安能诧縕袍! -
42.《纵笔》 宋·陆游
小儿勿大勤,使汝发早白;长为南亩民,殊胜东合客。
-
43.《松下纵笔》 宋·陆游
自扫松阴寄醉眠,龙吟虎啸满霜天。
却思初到人间世,似是唐尧丙子年。 -
44.《松下纵笔》 宋·陆游
老不能闲莫笑予,五千言岂世间书。
青松折取当麈尾,为子试谈天地初。 -
45.《松下纵笔》 宋·陆游
种玉餐芝术不传,金丹下手更茫然。
陶公妙诀吾曾受,但听松风自得仙。 -
46.《松下纵笔》 宋·陆游
髯龙夭矫欲飞去,百尺苍藤罗络之。
应笑此翁才不进,故将老气起吾诗。 -
47.《疾小愈纵笔作短章》 宋·陆游
治疾如治盗,要使复其常;藉曰用戈矛,全之宁欲伤。
彼盗皆吾民,初非若胡羌;奈何一朝忿,直欲事欧攘?欧攘虽快心,少忍理则长。
华陀古神医,煎浣到肺肠,取效虽卓荦,去死真毫芒。
君审欲除盗,惟当法龚黄,抚摩倘有道,四境皆耕桑。 -
48.《纵笔二首》 宋·刘克庄
忽忽韶颜变老苍,叵堪屋角两轮忙。
群花独菊香尤晚,大木惟樗寿最长。
眉有白毫垂过眼,腹无墨汁苦搜肠。
荒村偶有优旃至,且伴儿童看戏场。 -
49.《纵笔二首》 宋·刘克庄
虚费灯窗一世勤,老师曾许与斯文。
玉台不善谐新咏,金匮犹堪记旧闻。
浅学安能演繁露,华堂苦爱诵微云。
史香骚艳无穷尽,叹息何人共摘熏。 -
50.《纵笔二首》 宋·刘克庄
发似秋霜身槁枝,相逢惊怪此翁谁。
能啖范丈齑盐日,曾识荆公疥癣时。
不待姓名尊德齿,要知戒腊□须眉。
融修汉士中翘楚,商略总堪大小儿。 -
51.《纵笔二首》 宋·刘克庄
风月佳时一放怀,幸无章绶束筋骸。
眵昏端以亲灯故,忧患皆从识字来。
受业门人留不住,载醪客子尽教回。
闭门自了身心事,寄语时贤莫浪猜。 -
52.《纵笔六言七首》 宋·刘克庄
读过书皆遗忘,老来诗愈颠狂。
不献贵人夹袋,尽入奚奴锦囊。 -
53.《纵笔六言七首》 宋·刘克庄
少日才高户大,暮年酒对诗豪。
且教儿童精选,谁能奴仆命骚。 -
54.《纵笔六言七首》 宋·刘克庄
古调不同俗调,后儒多异先儒。
美蔡中郎幼妇,呵郑司农老奴。 -
55.《纵笔六言七首》 宋·刘克庄
学射必百发中,观棋争三着高。
画工一洗万马,巨人一钓六鳌。 -
56.《纵笔六言七首》 宋·刘克庄
佛经六千馀卷,聃书八十一篇。
今为二氏学者,我则两端竭焉。 -
57.《纵笔六言七首》 宋·刘克庄
精卫衔石填海,醯鸡以甕为天。
拊石凤翔千仞,□□龙沕九渊。 -
58.《纵笔六言七首》 宋·刘克庄
从我辙环衰世,有谁鼓瑟暮春。
高弟勇浮海者,圣师与浴沂人。 -
59.《纵笔六言二首》 宋·刘克庄
赋金屋信美矣,记玉楼果如何。
人间国艳难得,天上才子不多。 -
60.《纵笔六言二首》 宋·刘克庄
蒯郦提趋沸汤,信越狗烹弓藏。
向来猛士尽矣,与谁共守四方。